Карвацький / Карвацькі в Україні

Дослідження родоводів

Карвацький / Карвацькі в Україні

Повідомлення akarw » 22 серпня 2014, 11:42

КАРВАЦКИЙ / КАРВАЦКИE в Україні
KARWACKI / KARWACCY na Ukrainie
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

KRAJ JAK Z BASNI….
Te miejsca każdy powinien zobaczyć i zachować w pamięci i sercu. A cała Europa powinna zadbać o te wspaniałe pomniki swoich historycznych rubieży: Lwów - Olesko - Podhorce - Poczajów - Krzemieniec - Wiśniowiec - Zbaraż - Tarnopol - Trembowla - Czortków Skala Podolska - Borszczów - Kamieniec Podolaski - Żwaniec - Okopy św. Trócy - Chocim - Czerniowce - Sniatyn - Kołomyja - Stanisławów - Halicz - Bursztyn - Rohatyn - Lwów – Żółkiew. Dniestr pod Chocimiem…. Chocim : zachwycająca Bastylia na południowym brzegu Dniestru.. Kamieniec Podolski: twierdza i miasto, urbanistycznie w randze Krakowa. Fantastyczne fortyfikacje starej i nowej twierdzy; świetny plan Starego Miasta polsko-rusko-ormiańskiego oraz Nowego Miasta rosyjsko-żydowskiego w meandrach głębokich kanionów rzeki Smotrycz. Widoki niezwykłe Wiśniowiec; rodzinne gniazdo Wisniowieckich, jednej z gałęzi książąt Nieświeskich (obok Zbaraskich i Zasławskich). Skała Podolska - cudowna miniaturka XVII-XVIII wiecznego miasta; tutaj czas się zatrzymał... tylko, dziwne.. ludzie jakoś współcześnie ubrani. KRZEMIENIEC; fantastycznie położony w wąskiej, głębokiej dolinie z monumentalnym kompleksem jezuickim, wieloma cerkwiami i kościołami, strzegącym ich z góry Zamkiem Królowej Bony. Cudowne Muzeum Słowackiego, tchnące atmosferą polskiego dworku... Olesko: piękny kameralny, taki "domowy" zamek Jana III i Marii Sobieskich. W pobliżu kompleks klasztorny... W ekspozycji "Bitwa pod Wiedniem" ocalona z Kościoła Żółkwi Tarnopol; przyzwoicie utrzymana stolica województwa tarnopolskiego .We Lwowie piękna starówka, ale też nekropolia nastoletnich - 12-13 letnich Bohaterów, Dziewcząt i Chłopców - Orląt Lwowskich .

Patrząc na to wszystko, dotykając tych kamieni historii Europy, chce się je wręcz całować jak relikwie…….

Nie miałem wówczas pojęcia, że miejsca te są ojczyzną mieszkających tam od wieków KARWACKICH !


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

KARWACCY są starym XIV-wiecznym polskim rodem, ściśle związanym z dziejami I Rzeczpospolitej. Dlatego historyczną ojczyzną Karwackich jest nie tylko obecna POLSKA, ale także BIAŁORUS oraz ZACHODNIA UKRAINA. Z tych gniazd migrowali po całym świecie, po krańce, Azji, Australii, obu Ameryk i Europy. Niekiedy modyfikując brzmienie nazwiska KARWACKI. Karwaccy ród mazowiecki wywodzący się z Karwacza pod Przasnyszem (diec. Płocka); bardzo wcześnie jeszcze w XV wieku kolonizowali Podlasie w Ziemi Wiskiej i Ruś Czerwoną w Ziemi Bełskiej, w służbie płockiej linii Piastów Ziemowita IV, Ziemowita V, Trojdena II, Kazimierza II , Aleksandra, Władysława I, oraz ostatnich w tej linii Siemowita VI i Władysława II. Wtedy Karwaccy osiadają na Podlasiu (od Bielska Podlaskiego po Mońki) oraz w Ziemi Bełskiej od Hrubieszowa po Sieniawę i Busk.

Niemniej DRUGĄ OJCZYZNĄ KARWACKICH (ponad 2000 w licznych starych gniazdach rodowych) jest Ukraina, Wczesna migracja szlachty mazowieckiej, zwłaszcza z płockiego i rawskiego na tereny księstwa bełskiego, po przejęciu go w 1388 roku z rąk Jagiełły i Jadwigi przez Siemowita IV. Przez 80 lat rządów Siemowita IV oraz jego synów Siemowita V, Kazimierza II, (Aleksander był biskupem) Władysława II oraz jego synów Siemowita VI i Władysława II, szlachta mazowiecka przejęła żywioł księstwa bełskiego, urzędy, majątki wchodząc w silna współpracę z innymi ziemiami Rusi Czerwonej i Podola. W 1464 chętnie poddała się Kazimierzowi Jagiellończykowi, zrównując się w przywilejach i prawach ze szlachta polską i zrównana jej wcześniej już szlachta ruska wołynska, podolską, dystansując się od starych korzeni mazowieckich.. Kolonistom mazowieckim Rusi Czerwonej przyszło jednak współżyć z miejscowymi Rusinami, tworzyli wspólne rodziny, czemu sprzyjała ogłoszona w XV wieku unia kościoła wschodniego z zachodnim, powstawały nowe rodziny i gniazda o tradycji unickiej. DOTKNEŁO TO NIEKTÓRE RODZINY KARWACKICH w województwie bełskim. Większość pozostała w tradycji polskiej, katolickiej.

Z tej mazowieckiej emigracji w BUSKU pod Lwowem już w 1537 roku jest odnotowany ANDRZEJ KARWACKI , zapewne protoplasta wszystkich rodzin bełskich, wołyńskich i podolskich. Jego prawnuk TOMASZ KARWACKI jest w latach 20.tych XVII wieku bojarzynem księcia Wiśniowieckiego na Podolu - poświadcza w Podkamieniu w 1644 roku; potem zaś w ANEKSIE inwenatarza wyposażenia koscioła Augustainów w Załozcach z roku 1757 sprawionego po sporządzeniu poprzedniego spisu, którego data nie jest znana (APKr, Aug 154, s.63-66):KAPA ROŻÓWA W KWIATY RÓŻNEGO KOLORU, [z] stuła i manipukarzem od JMCi PANI KARWACKIEJ pisarzowej załozieckiej...(Zalożce nad Seretem na NW od Zbaraża, głowna siedziba Wisniowieckich, na S od Podkamienia i Krzemieńca) - byli najpewniej zwiazani z ks.ks. Wisniowieckimi i Zbaraskimi, wraz z nimi mogli się pojawić w Krakowie, gdzie ostatni bracia Zbarascy mieli pałac i majątki na Jurze krakowskiej,w końcu sami spoczęli w kaplicy u Dominkanów; byłby więc to wsteczny nurt podolski Karwackich, równoległy do progresywnych mazowieckiego, sieradzko-kaliskiego.

Karwaccy tworzą w XVI/XVII wieku liczne gniazda na Podolu, pod Chocimiem, Kamieńcem Podolskim, Czerniowcami, gdzie żyją do dziś od utraty wolności w 1772 roku. Jest bardzo prawdopodobne, że z ziemi bełskiej i buskiej Karwaccy szli dalej na Wołyń (Łuck, Dubno, Krzemieniec) i Podole (Trembowla, Kamieniec Podolski, Chocim), ale także mogli podążając na zachód w sandomierskie (rejon Koprzywnicy, Rytwian) i lubelskie (Lubartów, Kijany, Serniki

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

UKRAINA ( d. Małopolska Wschodnia) DRUGA OJCZYZNA KARWACKICH:
Gniazda wschodniomalopolskie Karwackich przeszły wraz z I RP rozbiory klanu Karwackich:

- gniazda belskie, lwowskie, buskie, tarnopolskie już w 1772 roku straciły wolność, przechodząc pod I zabór austriacki aż do linii Zbruczu. Już w latach 1780 Karwaccy musieli wylegitymować swoje szlachectwo w Urzędach Ziemskich BUSKIM i TREMBOWELSKIM. Gniazda te były w niewoli aż do 1918 roku, w znakomitej większości zachowując swoją polska narodowość (ale były też rodziny zrutenizowane np. Stary Dzikow k. Lubaczowa). Powrócili do Polski w 1918, by ponownie odpaść od niej w 1945 roku, Niewiele rodzin emigrowało do Polski, jak widać większość pozostała na ojcowiźnie. Po 1772 roku zachodnia Małopolska aż po Zbrucz, więc większość Karwackich w Ziemi Bełskiej, Lwowskiej, Tarnopolskiej popadła na 150 lat w niewolę austriacką (Galicja) , aż do 1918 roku. A ponownie ją utraciła w 1945 roku w Ukrainie sowieckiej. Kilka skupisk Karwackich przetrwało w Ziemi Lubaczowskiej w Polsce. Już w latach 1775-1790 Karwaccy legitymizowali swoje szlachectwo w Urzędach Ziemskich Buskim (w Busku lwowskim) i Tarnopolskim (Tarnopol).

- gniazda kamienieckie, ploskirowskie (chmielnickie), zytomierskie jeszcze do 1792 roku żyły w I RP, by w 1792 roku po II rozbiorze, przypaść Rosji (potem Ukrainie) na zawsze. Przez cały XIX wiek kilkanaście rodzin Karwackich składało legitymacje swojego szlachectwa w Kamieńcu Podolskim. Po roku 1795 ten sam los niewoli dotknął gniazda wołyńskie i podlaskie. Szczególnej pamięci historycznej wymaga gniazdo wschodniopodolskie, za ZBRUCZEM (gniazda płoskirowskie / chmielnickie), które jeszcze w latach 1772-1792 jeszcze żyły w wolnej Polsce pod panowaniem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Ale już w 1793 roku po II zaborze moskiewskim w 1793 roku na wieki (gubernia podolska z Kamieńcem Podolskim, Chocimem i innymi) pozostały tam liczne rodziny Karwackich.

TYLKO W GUBERNI PODOLSKIEJ do 1880 roku wylegitymowało sie tam ze szlachectwa 6 linii Karwackich, a imiennie aż 22 KARWACKICH - każdy z nich zapewne założył nowa rodzinę Karwackich. Jeszcze nie znamy ich gniazd rodowych, gdyż w 1914 roku (dla tego roku sa pełne spisy posiadaczy ziemskich w guberni podolskiej) już nie byli posiadaczami własności ziemskiej.

Sądząc z licznych pojawień KARWACKICH na Ukrainie, rodziny te przetrwały do dnia dzisiejszego. Zapewne pozostały tam, nie emigrując po II Wojnie Światowej, jak ich krewniacy z Tarnopolskiego, Buskiego i Samborskiego (wielu tutaj zostało też). Czy byli już zasymilowani po 160 latach w niewoli, zapewne w jakinś stopniu tak..., chociaż wielu z nich zapewne nie uniknęło prześladowań i zsyłek w czasach carskich i sowieckich.

KARWACCY na Ukrainie dziś ( 22 maj 2014) Według strony <www.nomeer.org/allUkraina/lastName> na UKRAINIE jest aż 1901 mieszkańców KARWACKICH, noszą nazwiska: - Karwackij 848, - Karwiackij 1, - Karwatskij 6, – Korwatskij 41, ; natomiast kobiety - Karwacka 3, - Karwatckaja 1025, - Karwatskaja 12, - Korwatskaja 2, - Korwackaja 61

Stanowi to 40 % obecnej populacji Karwackich w Polsce, a więc ogromna cześć klanu Karwackich pozostała po latach 1772, 1792,1795, 1945 na obszarach zawładniętych przez Moskwę, a obecnie na terenie Ukrainy.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Najstarsze gniazda Karwackich na Ukrainie (d. Małopolska Wschodnia):

Lwów jest największym skupiskiem Karwackich w Małopolsce Wschodniej, mieszka w nim 126 rodzin, zarówno lwowiaków od wieków jak i przybyszy z prowincji lwowskiej.

W obszarze belsko-lwowsko-buskim, poczynając od HORPINA buskiego, na całym Roztoczu lwowskim, aż do obecnej granicy w Bełzie, Medyce, Samborze, Iwanofrankowie, Dobromilu, Dobrostanie, Jaworowie, Nowym Jaworowie, Dublanach, Krzemiencu i innych, obecnie najwięcej jest zameldowanych we Lwowie, KILKUSET KARWACKICH;

W bełsko-lwowsko-buskim OBECNIE WIELKIM GNIAZDEM jest МЕЖИРІЧЧЯ d. PARCHACZ pod Czerwonogrodem na S, a 5 km na E od Bełzca, z długowiecznymi Karwackimi: (18 rodzin / od 1880), ponadto kilkadziesiąt drobnych gniazd w całym pasie Roztocza lwowskiego od Belza do Zelechowa buskiego. Wiele gniazd wyemigrowało po 1945, inne wygasły przenosząc się do Lwowa

Na Wołyniu (Łuck, Równe, Nowowwołyńsk) Karwaccy skupiają się koło Pińska, w Łucku, Nowowolyńsku, Jasincu dubrownickim (ogółem kilkanaśce rodzin), .Na Wołyniu ukraińskim obecnie największymi gniazdami są tutaj ЯСИНЕЦЬ / JASINIEC ( ok 20 rodzin) ( Dubrowica kolo Pińska) oraz miejskie ŁUCK i okolicy (ok. 20 rodzin).

W lwowsko-samborskim ; na zachód od Lwowa największymi gniazdami są obecnie :

KAMIENIOBRÓD КАМ'ЯНОБРІД / KAMIENIOBRÓD 20 km na w od Lwowa (15 rodzin ) ZATOKA / ЗАТОКА / ZATOKA Nowojaworska k. Lwowa na W (13 rodzin ) ; Zimna Woda ЗИМНА ВОДА w obw Lwowa kier Mszany (14 rodzin Andrzeja i Piotra); НОВОЯВОРІВСЬК / Nowojaworowsk na E od Jaworowa (9 rodzin); LESNIOWICE / ЛІСНОВИЧІ / Leśniowice pod Nowojaworowem (5 rodzin). Pod Przemyślem SZEGINIE / ШЕГИНІ / Szeginie pod Medyką i Dobromilem (11 rodzin oraz DOBROMIL / ДОБРОМИЛЬ / przy granicy 20 km na W od Sambora (5 rodzin / 1800).

Wielkim skupiskiem Karwackich jest ГОРОДОК / Gródek Jagielloński czy chmielnicki / płoskirowski (46 rodzin / od 1890 Stiepana, Lauremtego 1910, Iwana 1915, Andrzeja 1920, Ludwika 1912, Józefa 1915, Stanislawa 1920) ale nie mamy możliwości rozdzielenia Gródka Jagiellońskiego od chmielnickiego.

W stanisławowskim (Iwanofrankowskim) Karwaccy sa skupieni w KAŁUSZU, Stanisławowie , Tłumaczu i wielu innych miejscowościach Zakarpacia. Wśród ponad 20 lokalnych gniazd Karwackich w Stanisławowskiem najliczniejsze są: KAŁUSZ 20 km na W od Iwano Frankowa / STANISŁAWOWA (20 rodzin); Iwano Frankowsku ; (5 rodzin); ТЛУМАЧ/Tłumacz 15 km SEE od Iwano frankowska (13 rodzin) ІВАНО-ФРАНКІВСЬК/Iwano-Frankowsk d. STANISŁAWÓW; w połowie pomiędzy Stryjem a Kołomyją ( 10 rodzin) СТАНІСЛАВ na S od Iwano Frankowska (7 rodzin ); BURSZTYN / БУРШТИН / BURSZTYN 10 km na S od Rohatynia, SE od Żydaczowa; 30 km na N od Iwa Frank ; (5 rodzin). A także Zydaczowie (6 rodzin), Stryju (4)

W czernowicko-tarnopolskim gdzie gniazdowali w XVII w w Zalożcach; obecnie ogromne skupiska Karwackich są

- w tarnopolskim spośród ponad 20 obecnie największymi ośrodkami Karwackich są: TARNOPOL / ТЕРНОПІЛЬ / ( 7 rodzin ) , MOGIELNICA NOWA МОГИЛЬНИЦЬКА/С НОВА МОГИЛЬНИЦЯ 5 km na SW od Trembowli k. Laskawici ( 7 rodzin)
- W galicyjskiej od 1772 roku części Podola (a także w całej Małopolsce wschodniej) głównym gniazdem Karwackich są: KLISZKOWCE KLISZKIWCE КЛІШКІВЦІ między Czerniowcami (20 km na SWW) a Chocimiem (10 km na NEE) GŁÓWNE GNIAZDO PODOLSKIE (107 rodzin / od Sergieja 1880, Denisa 1880, Jaka 1890, Iwana 1890, Konstantego 1890, Michała 1900, Leona 1900, Aleksego 1900, Wasyla 1900, Grzegorza 1900, Antoniego 1900, Panteleona 1900, Nazara 1910,Warfołama 1910, Płatona 1914, Krzysztofa 1920), zaraz obo gniazdo ЗАРОЖАНИ / Zarożany w polowie pomiędzy Kliszkowcami a Władycznem na E ( 15 rodzin / od 1910 Aleksego, Stiepana , Leona, Opanasa, Afanasjewa)
- CZERNIOWCE 20 km na SW od Kliszkiwcy, 30 od Chocimia, 40 od Kamienca Podolskiego (36 rodzin)

UWAGA: gniazda chocimsko czerniowickie mają za sobą okres niewoli tureckiej w połowie XVII wieku, a w latach 1918-1945 podporządkowanie Rumunii. Te rodziny to potomkowie rycerskiego osadnictwa XVI/XVII w na szańcach rubieży Europy w wojnach z imperium tureckim.

W płoskirowskiem / chmielnickiem Karwaccy skupiają się w: ЗЕЛЕНІ КУРИЛІВЦІ / ZIELONE KURYŁOWCE , ( ЗЕЛЕНІ КУРИЛІВЦІ / ZIELONE KURYŁOWCE , 30 km na E od Kam. Pod.; 20 km na SE od Dunajowic ; na S od Nowej Uszwicy ( 25 rodzin / od Nikofora 1890, ojca Safona 1926, Grigorija 1920, Jana 1900, Dymitra 1900, Siemiona 1910, Piotra 1920,); w samym Kamiencu Podolskim teź jest 25 rodzin , ale w znacznym stopniu są to już przybysze z okolicznych gniazd zarówno wchodniego Podola jak i zachodniego za Zbruczem.
Spośród 14 gniazd Karwackich w rejonie Dunajowic najliczniejsze są: ДУНАЇВЦІ / DUNAJEWICE lub DUNAJOWCY 20 km na NE od Kamieńca Podolskiego' 20 km na SE od GRÓDKA (12 rodzin) ; МІЦІВЦІ / Miciwicze na N od Dunajowic ( na szosie) 8 rodzin )
Najstarszym gniazdem są tutaj МУДРИГОЛОВИ / MUDRE GOŁOWY, МУДРИГОЛОВИ / MUDRE GOŁOWY 4 km na SE od Gródka (21 rodzin /od 1880 Ludwika ojca Stanisława 1914, Filipa 1918,; od 1900 Antoniego ojca Antoniego 1925,; od 1925 Grigorij ojciec Michala 1936); z nich wyszło 12 innych lokalnych gniazd, niekiedy bardzo licznych. Najliczniejszy jest Gródek, ale w tym ujęciu są też Karwaccy z Gródka Jagiellońskiego we lwowskim:

GRODEK ?/ ГОРОДОК / Gródek Jagielloński czy chmielnicki ??? / płoskirowski ГОРОДОК / Gródek Jagielloński czy chmielnicki / płoskirowski (46 rodzin); ЧОРНИВОДИ Czarna Woda pod Gorodokiem Czarna woda 2 km na SE od Gorodoka (7 rodzin); ЯСЕНІВКА / JASIENIÓWKA 10 km na E od Gorodoka przed Jarmolincami (9rodzin); ЖИЩИНЦІ 2 km na E od Gorodoka w kier na Jarmolince (10 rodzin); WARIWCY ВАРІВЦІ Wariwcy ; zaraz obok Ostapkiwicz 20 km na N od Gorodoka i 20 na W od Chmielnickiego (6 rodzin / od 1880 Iwana ojca ANANIJA 1919, od 1900 ZACHARA ojca Iwana 1922, od 1910 MICHAŁA ojca Mikołaja 1930); МАЛИЙ КАРАБЧІЇВ (Karabczyjowka, Maly Karabczyjów) 10 km na SE od Gorodoka (6 rodzin); ЯРМОЛИНЦІ / JARMOLINCE 1o km na E od Gorodoka, na S od Chmielnickiego (4 rodziny / od 1900 Andrzeja ojca Piotra 1927; od 1920 Antoniego ojca Michała 1947)
Inne gniazda rozlokowane głównie między Barem na północy, Nowa Uszycą, Kuryłowcami, Mohylewem Podolskim:
WINNICA ВІННИЦЯ 100 km na E od Chmiel - 13 rodzin od Grzegorza 1915, Józefa 1920, Konstantego 1930 ГОРОДИЩЕ 20 km NW od Winnicy ; pod Lutyniem w kier na Chmielnicki (9 rodzin) od Eliasza 1930); СЛОБОДА-ГУЛІВСЬКА 20 km na SW od BARU NA DUNAJOWICE;na E od Dunajowic 20 km; m. Barem NE a Nowa Uszyca SE ( 3 rodziny od Aleksego 1900); ГОЛУБІВКА pod Barem 5 km na S - 1 rodzina od Konstantego 1900; БАХТИНОК / BACHTINOK 20 km na SSW od Baru - 1 rodzina od Konstantego 1900 ; БАР / BAR miedzy Chmielnickim a Winnica - 3 rodziny od Dymitra 1920 ЯЛТУШКІВ / Jałtuszki 30 km na E od Dunajowic pod Barem - 2 rodziny od Grzegorza 1915 i Dymitra 1920 ; ОБУХІВ / Obuchiw 25 km na S od Baru na mohylew podolski ; 20 km na E od Murowanych Kurylowcow - 1 rodzina od Stanisława 1915 ;МУРОВАНІ КУРИЛІВЦІ / Murowane Kuiryłowce w polowie miedzy Barem a Mohylewem podolskim NEE od Nowej Uszycy - 4 rodziny od Michala 1930; ВАСИЛІВКА 10 km na S od winnicy; БРАЇЛІВ 30 km SW Winnicy – 1 rodzina; ВЕДЕНІВКА Zwedenowka 40 km na S od Winnicy w kier Mohylewa Podolskiego - 2 rodziny; ЗНАМЕНІВКА 30 km na E od Dnajowic 10 km na E od Uszycy - 2 rodziny od Timofieja 1910 ;КОМСОМОЛЬСЬКЕ 20 km na S od Berdyczewa w polowie pomiędzy Zytomierzem a Winnicą - 3 rodziny od Jozefa 1915 ; НЕМІЯ pod samym Mohylewem Podolskim. 50 km SE od Nowej Uszycy i 30km na od Murowanych Kurylowce ; 100 km na E od Kamienca Podolskiego i Dunajowic- 4 rodziny od Konstantego 1912 ; ТЕРНІВКА k. Uman 100 km na SE od Winnicy; 50 km na NW od Pierwomajska i NE od Tulczyna - 2 rodziny; ŁUGINY / ЛУГИНИ 80 km na N od zytomierza, pod Owruczem przy granicy białoruskiej

Największym skupiskiem jest tutaj miasto Chmielnicki / d. Płoskirów, lecz jest to gniazdo miejskie przybyszy z rejonu Gródka i okolic Płoskirowa:
ХМЕЛЬНИЦЬКИЙ / d. PŁOSKIRÓW bardzo liczne miejskie gniazdo, kumulujące Karwackich przybyłych z okolicznych osad. (29 rodzin / od 1900 MIKOŁAJA ojca Wasilija 1928; od 1910 TIMOFIEJA ojca Wladymira 1942; od 1920 PIOTRA ojca STACHA 1937, Mikołaja 1947; od 1920 ANAJEWA ojca Wladymira 1949 i Aleksandra 1966; od 1925 GRIGORIJA ojca Mikołaja 1951; od 1925 WITALIJA ojca Mikołaja 1952; od 1930 Mikołaja ojca Wladymira 1955, Witalija 1969; od 1930 ALEKSANDRA ojca Mikołaja 1964,; od 1930 ADAMA z Dunajowic ojca Pawła 1960;

W całej centralnej, południowej i wschodniej Ukrainie mieszka kilkaset rodzin Karwackich: w winnicko-zytomirskim, kijowsko, czerkiesko, mikołowsko-odeskim,krymsko-chersonskim;zaporosko-dniepropietrowsko-połtawsko-charkowskim, w końcu w donieckim i lugańskim


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Liczna DIASPORA Karwackich mieszka też na dalekich kresach EUROAZJI

Już na przełomie XVI/XVII w Karwaccy są w Tobolsku na Syberii, Jakub Karwacki, popadając w niewolę w trakcie moskiewskich podbojów Zygmunta III, osiada na Syberii, jego syn Jan podejmuje służbę w dyplomacji carskiej, a prawnuk Dymitr w sądownictwie Syberii.

Dzięki portalowi „odnoklassniki.ru” udało się dotrzeć do ogromnej populacji Karwackich na kresach obecnie nie tylko w granicach Ukrainy (tylko tutaj ponad 2000 ), Białorusi, Litwy, Łotwy, Rosji, Kazachstanu. Jest zarejestrowanych ponad 1200 osób o nazwisku KARWACKI- KARWACKA. Głównie w historycznych gniazdach Ziemi Buskiej, Ziemi Trembowelskiej, na Bukowinie, Podolu, Chmielnickim, Krymie z późniejsza migracją na Kijowszczyźne, Zaporoże, Donieck na wschodniej Ukrainie (patrz post. dot. Gniazd ukraińskich).

Pierwotne historycznie gniazda Karwackich są też na Podlasiu i Polesiu, Wołyniu białoruskim, zwłaszcza w rejonie Pińska, Baranowicz, Brześcia, Grodna, ale też przy wschodniej granicy z Rosją, na Smoleńszczyżnie.

Z tych historycznych gniazd wywodzi się późniejsza – w większości już sowiecka -migracja ekonomiczna w całym obszarze Rosji europejskiej, od Murmańska, Petersburga, Niżnego Nowogrodu, Moskwy, Kazania, po wybrzeże Morza Czarnego w krasnodarskim Nowej Rosji „ Fascynująca jest diaspora Karwackich na Syberii, zarówno południowej pod Nowosybirskiem i Tobolskiem( od przełomu XVI/XVII wieku) , Omskiem, jak i centralnej. Równie fascynująca jest diaspora Karwackich w Kazachstanie, rodzin zesłanych tutaj przez Stalina w czasie wojny, zapewne z obszarów Ukrainy i Białorusi. Ciekawa jest obecność Karwackich na Dalekim Wschodzie, od Chabarowska po Sachalin. Zapewne są to przypadki rezydencji wojskowych lub pogranicznych.”


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

SZCZEGÓŁOWO patrz – po uprzednim zarejestrowaniu i zalogowaniu –

DHRP-Biblioteka / Słownik Biograficzny;

<http://www.genealogia.okiem.pl/forum/viewforum.php?f=45&st=0&sk=s&sd=a&start=200>


• Karwacki / KARWACCY: FORUM 600 lat Karwacki - Karwatzki
1, 2, 3, 4 przez akarw » wtorek, 24 lut 2009, 11:33

• Karwacki // Archiwum : aneksy 1 - 166
1 ... 12, 13, 14 przez akarwa » poniedziałek, 15 sie 2011, 10:53

• Karwacki /// Archiwum aneksy 167....n
1 ... 7, 8, 9 przez akarwa » czwartek, 15 mar 2012, 18:38

• Karwacki //// (klany warszawskie XIX w.) cz. 1
przez akarwa » środa, 20 mar 2013, 17:37

• Karwacki ///// (klany amerykańskie XIX-XX w)
1, 2przez akarwa » sobota, 26 paź 2013, 20:57

• Karwacki ////// (stare klany ukrainskie)
1, 2, 3, 4 przez akarwa » sobota, 24 maja 2014, 12:58

• Karwacki de Karwacz Jan (1580-1615) u Baudouin de Courtenay’
przez akarwa » niedziela, 15 lip 2012, 10:32
akarwa Aktywny Animator
Aktywny Animator Medale: 1Sponsor (1)
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Карвацькі ... Гніздо Кримське "Херсон" ч.1

Повідомлення akarw » 22 серпня 2014, 11:56

КАРВАЦКИЙ / КАРВАЦКИE в Україні

Гнезда Кримська "Херсон" частину. 1

Епічні 10 поколінь Karwackich в Херсоні. Mellitopolu, Одеса, Київ, Москва, Санкт-Петербург, Мінськ


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


GNIAZDO KRYMSKIE „Cherson” cz . 1

Epopeja 10 pokoleń Karwackich w Cherson. Mellitopolu, Odessie, Kijowie, Moskwie, Petersburgu, Mińsku

Na podstawie epopei „Dynasta Karwackich * ”
Mikołaja Karwackiego z Mińska (Białoruś – WKL)

*) Korwackije - JESZCZE w 1900 ROKU pisali się jako „KARWACKI” potem część jako „KORWACKIJ”

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
1847 Russian Empire Officials, vol. II, (1847 Imperium Rosyjskiego Urzędnicy, obj. II,)
Source: Russian State Library
Cherson – WACŁAW syn Stanisława KARWACKI, (sędzia pułkownik, zesłaniec po powstaniu listopadowym z Krakowa, po powieszeniu przez Moskali Ojca Stanisława)
... 56 Карауловъ А. Д. 109 * 151 Карауловъ В. Д. * 133 Карауловъ И. А. * 128 Караулопъ М Л. * 4 Карауловъ П. А» 146 Карауловъ П. И. 73 і Карауловъ Ѳ. И. 265 Карачаровъ А. И. 240 Карачаровъ П. И. 77 Карачаровъ С. И * 131 Карачевскій-Волкъ I. С * 104 Карачевскіи-Волкъ М. О. 239 Карачевскій-Волкъ С О. * 78 Карачевиовъ М. С 51 Карачинскіи А. И. * 182 Карачуринъ В. Ѳ. 144 КарбоиьеръА.Л. 4,98,105,233 Карвасовскіи А. Д. 193 Карвацкій В. С * 206, 209 I Карвовскш А Р. * 17 Карвовскій И. В- 253 Карвовскій И. Е. 213 Карвовскій О. А. * 79 I Каріювскій Ф. И. * 17 Каргановъ Б. З^ * 72 Каргановъ 3. С 216 Каргаполовъ Л. С * 158 Каргаполовъ С. А. * 157 Каргапольцовъ С. А. * 55 Каргеръ Ѳ. Ѳ. * 59 Каргикъ Е. К. * 224 Каргопольцевъ Н. Н. 263 Каргопольцевъ Н. Я. * 37 Карджичь В. С 181 КардинскіГі П. Д. 185 Кардовскііі В. Д. * 22 Кардовскій Я ...
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



(Z punktu widzenia klanu z Chersonu) :Z opowiadań rodzinnych Karwackich jeden z założycieli rodu był uchodzcą z Chorwacji i nazywał się Harwackij. Z czasem litera H zmieniła się na K. W 1460 roku jeden z Karwackich ożenił się z siostrą króla węgierskiego ( jeden z Pileckich – z którymi Karwaccy byli spowinowaceni - ożenił się z w XV w z Katarzyna ks. wegierska, byli pochowani w sarkofagu kościoła zamkowego w Smoleniu/Pilczy – co pisuje Niesiecki). Macieja Korwina, który przy wsparciu drobnych i średnich feudałów i obywateli przeprowadził centralizacje kraju, powołał stała armię i uwolnił Wegry od zależności tureckiej. W 1468 roku w wojnie z Czechami przyłączono do Węgier Morawy, Śląsk, Łużyce, a w 1485 roku zajęto Wiedeń. W mieście Peszt przy udziale Macieja Korwina utworzona została jedna z większych w Europie biblioteka i drukarnia, a w Bratysławie założono uniwersytet

W 1830/1831 latach szlachta Królestwa Polskiego wznieciła powstanie w celu rozszerzenia swojego terytorium kosztem ziem białoruskich i ukrainskich (??????) Carski rząd Rosji, któremu podlegało Królestwo Polskie ostro powaliło powstanie, zlikwidowało istnienie polskiej Armii i Sejmu, a winnych ostro karało ????

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


PROTOPLASTA gniazda Krymskiego jest krakowianin STANISŁAW KARWACKI, syn Stanisława

* 1760 STANISŁAW KARWACKI z Krakowa

** 1790 STANISŁAW Stanisławowicz KARWACKI z Krakowa, powieszony za pomoc przywódcom powstania listopadowego w 1831 roku,
Moskale wtargneli do Wolnego Miasta Krakowa - pojmanym został STANISŁAW KARWACKI, mieszkający w tym czasie w Krakowie (może koło Krakowa???WMK było wolne). Za ukrywanie od wozmjesdija jednego z organizatorów powstania, on został powieszony , a jego żona „straciła zmysły”. ICH DZIECI ratując się porzucili rodzinny dom.


STANISŁAW KARWACKI z Krakowa syn Stanisława,
(stracony w 1832 roku 8 schyłku powstania listopadowego, ojciec zesłanego na Krym do Chersonu WACŁAWA KARWACKIEGO, założyciela gniazda krymskiego Karwackich)
* Ujęty w materiałach Centralnego Państwowego Wojskowo-historycznego Archiwum ZSRR, w publikacji I,G. Tiszina, L. P. Piotrowskiego (1975) poświęconej Ruchowi Dekabrystów.
Карвацки Станислав Станиславович. ...strona 361
И. Г. Тишин, Л. П. Петровский / I. G. TISZIN; L.P. Pietrowskij
Центральный государственный военно-исторический архив СССР, И. Г Тишин, Л. П. Петровский
* Także w monografii poświęconej carowi Mikołajowi I autorstwa Mikołaja Szildera, na str 100 jest wzmianka o Karwackim:
„..... Tarnowski, po wytrwaniu w oporze jeszcze przez miesiąc oddany pod nadzór na dwa lata; Cieszkowski, Czarkowski, Hożko, hrabia Ossoliński, KARWACKI..... po wytrwaniu... „ ?
„Император Николаи Первый: его жизнь и царствование „
Autorzy Николай Карлович Шильдер
Strona 100 (KARWACKI)
„..... Tarnowski po wytrwaniu w oporze jeszcze miesiać oddany pod nadzór na dwa lata, ..... hrabia Ossoliński, KARWACKI .. Czerkowski po...... ?????

jedno z dzieci Stanisława
**1820 Wacław Stanisławowicz Karwacki z Chersonu jeden z synów Stanisława Stanisławowicza z Krakowa/Krakowskiego, ożeniony z Elzbietą Iwanowna

Jeden z synów straconego w 1832 roku Stanisława Stanisławowicza Karwackiego z Krakowa, WACŁAW STANISŁAWOWICZ, jako 12 latek przedostał się z kupcami do byłej Noworosji, południowej Ukrainy, do miasta Cherson. Tam podjął pracę… Punktualność i umiłowanie pracy sprzyjało jego karierze w służbie, w której doszedł poborcy podatków, a trochę później do……..stopnia pułkownika służb sądowych armii rosyjskiej. Z pokolenia na pokolenie Karwaccy przekazywali sobie rodzinny herb w postaci płynącego białego łabędzia z 8 ramienna gwiazda nad jego głową (odmiana herbu Łabędź ???). Wyobrażony on był na herbowej pieczęci i na metalowej pieczątce do pieczętowania poczty. Wacław Stanisławowicz główne relikwie swojego rodu przed śmiercią przekazał swojemu synowi Grzegorzowi Karwackiemu. Grzegorz Wacławowicz Karwacki przed masowymi represjami 1930 roku i jego druga żona Elena Nikołajewna zakopali te rodzinne relikwie w byłym swoim sadzie w Melitopie. Z czasem miejsce ukrycia zostało utracone a wraz z nimi pieczęć i pieczątka.

Wacław Stanisławowicz w tym okresie – 1865 - zajmował stanowisko kolegialnego assesora, pomocnika sądu, a w następnych latach miał stanowisko sztabskapitana, w 1884 w Armii Rosyjskiej był już majorem, a potem podpułkownikiem, pułkownikiem służb sądowych armii. Jego żona Elżbieta Aleksandrowna zajmowała się wychowaniem dzieci, a rodzina była duża.

W rodzinie Wacława Stanisławowicza i Elżbiety Iwanowny (druga żona) było 11 dzieci.


Dzieci Wacława Stanisławowicza i Elzbiety Iwanowny z Chersonu:

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA ANDRZEJA
*** 1844 Andriej Karwacki syn Wacława (1844-1907) ożeniony z Darią Iwanowną Ljubinska, (1856-1938); rodzice Andrieja, Iwana, Dmitrija, Wasilija,
Список лиц, занимавших различные посты в городе Мелитополе и его уезде (1900 год).Из книги П.К. Дзяковича «Очерк города Мелитополя и его уезда в географическом отношении»
Карвацкий Андрей Васильевич – Врач сост. в 8 классе Реального училища

Andrzej Wacławowicz Karwacki urodził się w 1844 roku w Chersonie w biednej rodzinie szlacheckiej. Dziad Stanisław Stanisławowicz brał udział w Polskim powstaniu 1831 roku i był stracony przez władze carskie. Ojciec Wacław Stanisławowicz w związku z tym był zmuszony w wieku 12 lat porzucić Polskę i z taborem handlowym trafił do Chersonu.

Andrzej był pierwszym z wielodzietnej rodziny. Będąc ciekawym i pracowitym, od dzieciństwa obkładał się książkami, przyrodą, zwierzętami, a szczególnie medycyną. On z uporem przygotowywał się do wstąpienia w najbardziej prestiżowy w ówczesnej Rosji medyczny uniwersytet, czyli Sankt-Peterburską Akademie medyczno-chirurgiczną. W 1868 roku – miał 24 lata – to marzenie się zrealizowało, ale nie na długo.

Od pierwszego dnia nauki w Akademii Andrzej Karwacki zaczął poświęcać na liczne w tym czasie studenckie koła, które później stały się podstawą ludowych ruchów rewolucyjnych, co znacząco wpłynęło na życie polityczne Rosji II połowy XIX wieku. W tych kółkach on poznał się z przyszłymi znanymi działaczami tego ruchu ( S. L. Czudnowskim, Z. I. Rapli, M.A. Natansonem

W 1869 roku Karwacki wziął najaktywniejszy udział w słynnych studenckich zamieszkach. Za zebraniu studentów w swoim strastnom wystąpieniu on wezwał wszystkich studentów do niepodejmowania zajęć dopóki wykluczeni studenci nie będą przywróceni na Akademie. Jako jeden z głównych organizatorów buntu, Andrzej był aresztowany, doproszen i zamknięty na kilka miesięcy w więzieniu na Wyborgskoj Stronie. Po osadzeniu, wśród 23 najbardziej aktywnych studentów, Andrzej był wykluczony z Akademii i zesłany do Chersonu pod jawny nadzór policji, bez prawa wstępu na wyższe uczelnie Rosji oraz przebywania w miastach uniwersyteckich.

O działalności Andrzeja Wacławowicza (pierwienca) szczegółowo opisane w rozdziale „Historii medycyny na Ukrainie”. W uzupełnieniu należy stwierdzić, że Andrzej Wacławowicz okazywał pomoc materialną braciom i siostrom w zdobyciu wykształcenia i specjalności. Wraz z bratem Grzegorzem on był podstawą Melitopolskiego sadownictwa, ze sławą sięgająca daleko za granice byłego ZSRR. Będąc studentem Petersburskiej medyczno-chirurgicznej Akademii w marcu 1869 roku on wziął udział w buncie studentów w obronie bezprawnie uwięzionego studenta, za co on był zwolniony z Akademii i wysłany przez policje do miejsca urodzenia w Chersonie, 15 kwietnia 1869 roku.

Po przybyciu do Chersona brał udział w pracach ludowych kółek (pod przywództwem S.A. Czudnowskowo, A.A. Franżoli). Wielokrotnie składał prośby o pozwolenie na kontynuowanie wyższych studiów.....ale dla niego drzwi wszystkich uczelni Rosji były szczelnie zamknięte. W 1871 roku A. Karwacki do Odessy i zamierzał wstąpić w niedawno otwarty Noworosyjski uniwersytet, gdzie znowu otrzymał kategoryczną odmowę. W czasie pobytu w Odessie on brał udział w pracach studenckich kółek (kierował nimi G.Je. Afansajew). Tam blisko zapoznał się z Andrzejem Żelbowym, przyszłym przywódca „Ludowej Fali”,która dokonała zabójstwa Aleksandra II. Jednak w 1873 roku w celu kontynuowania nauki Andrzej był zmuszony opuścić Rosję i wyjechał do Niemiec.


Po przybyciu do Chersona brał udział w pracach ludowych kółek (pod przywództwem S.A. Czudnowskowo, A.A. Franżoli). Wielokrotnie składał prośby o pozwolenie na kontynuowanie wyższych studiów.....ale dla niego drzwi wszystkich uczelni Rosji były szczelnie zamknięte. W 1871 roku A. Karwacki do Odessy i zamierzał wstąpić w niedawno otwarty Noworosyjski uniwersytet, gdzie znowu otrzymał kategoryczną odmowę. W czasie pobytu w Odessie on brał udział w pracach studenckich kółek (kierował nimi G.Je. Afansajew). Tam blisko zapoznał się z Andrzejem Żelbowym, przyszłym przywódca „Ludowej Fali”,która dokonała zabójstwa Aleksandra II. Jednak w 1873 roku w celu kontynuowania nauki Andrzej był zmuszony opuścić Rosję i wyjechał do Niemiec.
W Niemczech A. Karwacki wstąpił na wydział medyczny Wurzburgskiego/Bjurcburgskowo Uniwersytetu, jednego ze starszych w Europie, historia którego w tym czasie obejmowala 13 stuleci. W trakcie nauki Andrzej w pierwszym zajął się chirurgia. Jego ciekawość poznawczą zaspokajała duża i stara uniwersytecka biblioteka. W uniwersytecie on zapoznał się z pracami twórcy podstaw higieny Maksa Petenkofera, a także jemu udało się zakończyć szkołę sadownictwa i winorośli przy uniwersytecie, kursy sadowodow i winogradariej

Po ukończeniu uniwersytetu w Wurburgu A. Karwacki powrócił do Rosji. Po spełnieniu wymagań prawnych Rosyjskiego Imperium, w 1877 roku on powtórnie zdał egzaminy dla potwierdzenia tytułu chirurga i obronił dyplom w Kijowskim Uniwersytecie im. Świętego Władymira. Doceniając jego wysoką wiedze medyczną Karwackiemu zaproponowano pracę naukową na uniwersytecie. Jednak on odmówił przedłużenia pobytu i szybkiej kariery w dobrze urządzonym mieście i poprosiło skierowanie w dowolny ujezd jednej z guberni Małejrosji. Prawie rok on pracował w Czernichowskim ujezdnom ziemstwie, a od 1 października 1878 roku rozpoczął pracę jako lekarz ziemski Wasiljewskiego obwodu lekarskiego Melitopolskiego ujezda.

ANDRZEJ WACŁAWOWICZ KARWACKI - lekarz

Dzieci Andrieja Karwackiego i Darii Lubinskoj
**** ANDRIEJ Ko/ARWACKIJ Andrzej syn Andrzeja, był lekarzem i mieszkał w Leningradzie, u niego byli
Dzieci ANDRIEJA ANDRIEJEWICZA KARWACKIEGO
***** SIERGIEJ Ko/ARWACKIJ
***** IRINA Ko/ARWACKAJA

**** IWAN Ko/ARWACKI ożeniony Jekaterenina Sergiejewna Tybałowa, rodzice Jurija Karwackiego
JAN/Iwan Karwacki, syn Andrzeja Wacławowicza, ukończył szkołe realną, zajmował się muzyka, dziennikarstwem, swobodnie władał francuskim, niemieckim i angielskim. W 1920 roku wyjechał za granice. Jego zona Katarzyna Siergiejewna Tubanowa lekarz, uczestnik wojny 1941-1945, zmarła w 1988 roku. Ich syn JERZY KARWACKI, lekarz-chirurg mieszka łw Moskwie, ożeniony z Larisą Aleksandrowna zmarł w 1980 roku, miał syna Andrzeja i córkę Katarzyne, którzy żyją w Moskwie;
Dzieci IWANA ANDRIEJEWICZA KARWACKIEGO
***** JURIJ IWANOWICZ Ko/ARWACKIJ (zm. 1980) врач хирургом урологом. Окончил 1-й Московский Мединститут, участник войны , жил в Москве. Был женат на Ларисе Александровн Юрий Иванович умер в 1980
Dzieci JURIJA IWANOWICZA KARWACKIEGO (zm. 1980)
****** JEKATIERINA JURIEWNA Ko/ARWACKAJA – pianistka mieszka w Moskwie
KATARZYNA KARWACKA, pianistka z Moskwy wspomina Pradziadka Andrzeja i Dziadka Jana Karwackich: Na podstawie archiwalnych dokumentów były wydane ksiąki o Karwackim, nawiązano kontakt z jego krewnymi, a w 2005 roku na Prospekcie Bohdana Chmielnickiego nawet był postawiony pomnik. Ale do gronu, jak mówią „doszły ręce, i tylko u obecnych władz są obiecana pomoc finansowa mecenatu i zasoby wykonawcze komunalnych służb.

Pierwszy raz byłam tutaj jak miałam około 10 lat, razem Tatą i Babcią, oni mi pokazali mogiłę pradziadka – wspomała przez mikrofon prawnuczka Andrzeja Wacławowicza Karwackiego, moskiewska pianistak Katarzyna Karwacka. To był nieduże wzgórze z krzyżem otoczony pięciu sosnami, które wtedy nie były takie wielkie i rozkoszne.

Na szczęście moja babcia – Katarzyna Sergiejewna Tubałowa-Karwacka bardzo sltupulatnie zebrała w archiwum rodzinnym dokumenty i zeznania o Andrzeju Wacławowiczu. I paraktycznie wszystko to zachowało się, mimo zmian miejsca. Jeszcze w zeszłym roku melitopolcy obiecali mi, ze grób będzie obudowany.

Bardzo przyjemnie, że ja mogę przyjechać i pokłonić się drogiemu człowiekowi . Ja poszłam do swojego Dziadka – młodszego syna Andrzeja Wacławowicza – on był pianistą – to już w prywatnej rozmowie Katarzyan Juriewna obwiesciłą dziennikarzowi „Industraiałki” – Ale wiecie dlaczego wcześniej o zasługach Karwackiego milczano ? Z tego powodu, że mój dziadek Iwan/Jan Andrzejewicz Karwacki, w 1920 roku wyemigrowął wraz z BiałA Armią z Krymu do Turcji. Ale na przestrzeni 40 lat, z wyjątkiem lat brutalnego stalinowskiego reżimu, on korespondował z Babcią.
W Turcji on ożenił się drugi raz, ale córka z tego związku nie puściła go do Rosji, bała się ze zostanie w Ojczyźnie. Ale sama ona przyjeżdzała do nas do Moskwy, przywoziła mnóstwo fotografii, wtedy już dobrych, barwnych.

Katarzyno Juriewno jest u was młode pokolenie Karwackich – czy znają obi przodków, zachowują ich w pamięci ? Tak się złożyło, że u mojego starszego brata i u mnie dzieci nie ma. Póki co archiwum zachowuję ja...
****** ANDRIEJ JURIEWICZ Ko/ARWACKIJ – mieszka w Moskwie

**** DMIITRIJ Ko/ARWACKIJ

1883 DYMITR KARWACKI agronom Korwacki syn Andrzeja z Zaporoza wyzsze wyksztalcenie Корвацкий Дмитрий Андреевич
1883 г. р., м. р. Запорожская обл., русский, из служащих, б/п, женат, обр. высшее, агроинститут, место жит. до ареста г. Симферополь, агроном, арест. 21.01.1931 г. ПП ОГПУ в Крыму, ст. 58-7, 11 УК РСФСР: член вредительской организации в сельском хозяйстве, осужден 20.06.1931 г. Коллегией ОГПУ Крыма к 3 годам ИТЛ, реабилитир. 30.09.1956 г. Крымским областным судом, ГААРК, ф. р-4808, оп. 1, д. 09675.
Источник: Книга памяти Автономной Республики Крым


**** WASILIJ Ko/ARWACKIJ, ożeniony z Natalią Wiktorowną Girsz, rodzice Andrieja Wasiljewicza, Natalii Wasiliewny, Iriny Wasiliewny, Siergieja Wasiliewicza Karwackich,
Dzieci WASILIJA ANDRIEJEWICZA KARWACKIEGO
***** ANDRIEJ WASILIEWICZ Ko/ARWACKIJ (1906-1937)
***** NATALIA WASILIEWNA KoARWACKAJA (1911)
***** IRINA WAILIEWNA Ko/ARWACKAJA (1909-1953)
Dzieci IRINY WASLIEWNY KARWACKIEJ (1909-1953) i Aleksandra Basziłowa:\
****** NATALIA ALEKSANDROWNA Ko/ARWACKAJA (1938-2003), żona Wasilija Mielnika, matka Jekatieriny Wasiliewnej Karwackiej i Andrieja Wasiljewicza Karwackiego
Dzieci NATALII ALEKSANDROWNY KARWACKIEJ (1938-2003), żona Wasilija Mielnika, matka
******* JEKATIERINA WASILIEWNA Ko/ARWACKAJA (1959), żona Andrieja Borowycha, matka ALEKSANDRA Andriejewicza KARWACKIEGO (1993)
Dzieci JEKATIERINA WASILIEWNY KARWACKIEJ(1959), żony Andrieja Borowycha, matki
******** ALEKSANDR Andriejewicz Ko/ARWACKIJ (1993)

******* ANDRIEJ WASILIEWICZ Ko/ARWACKIJ (1960), pierwsza żona Zoja Sierżąntowa, z nia syn MICHAIL Andrejewicz KARWACKI, druga żona Ludmiła Simukowa; ANDRIEJ WASYLIEWICZ KARWACKI (Petersburg):
1 sza żona Zoja Wasiliewna Sirżantowa, ich syn MICHAŁ (1989) – obecnie na Białorusi; 2 ga żona Ludmiła Nikołajewna Karwacka,
siostra Andreja KATARZYNA WASILIEWNA KARWACKA
Dzieci ANDRIEJA WASILIEWICZA KARWACKIEGO (1960), pierwsza żona Zoja Sierżąntowa, z nia syn
******** MICHAŁ Andriejewicz Ko/ARWACKIJ (1989)

****** TATIANA ALEKSANDROWNA BASZIŁOWA(1946-) Władymirowa Pokramowicz, matka Władymira Władymirowicza Basziłowa
Dzieci TATIANY ALEKSANDROWNY BASZIŁOWEJ(1946-) zony Władymirowa Pokramowicz, matka :
******* WŁADYMIR WŁADYMIROWICZ BASZIŁOW (1979)

Dzieci SIERGIEJA WASILIEWICZA KARWACKIEGO (1915 - 1985),
z pierwszej żony
****** WŁADYMIR Ko/ARWACKIJ ,
****** IRINA Ko/ARWACKAJA (1939) matka Olgi Karwackiej
Dzieci IRINY KARWACKIEJ (1939) matka
******* OLGA Ko/ARWACKAJA (3 mężów) i córki Maria i Anna (mężatka i matka)
Dzieci OLGI KARWACKIEJ (3 mężów) i córki Maria i Anna (mężatka i matka)
******** MARIA ........
******** ANNA ..........ma męża i ********* dziecko ( 9. Generacja XXII)
z drugiej zony
****** SIERGIEJ SIERGIEJWICZ Ko/ARWACKIJ (1957), mąż OLGI PAWŁOWNY, ojciec Jekateriny (1981), Eleny (1984)
Dzieci SIERGIEJ SIERGIEJWICZ KARWACKI (1957), mąż OLGI PAWŁOWNY,
*******JEKATERINA Ko/ARWACKAJA (1981) xx
******* ELENA Ko/ARWACKAJA (1984) xx

***** SIERGIEJ WASILIEWICZ Ko/ARWACKIJ (1915 - 1985), z pierwszej żony Władymir Karwacki , Irina Karwacka (1939) z drugiej Siergiej Siergiejewicz Karwackij (1957),


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


LINIA JANA
*** Iwan/Jan Karwacki ) syn Wacława Jan/Iwan był profesorem w Odesskim gimnazjum, dyrektorem miejskiej biblioteki. To była wyjatkowa duchowo osobowość. Zmarł chołostiakom.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


LINIA WACŁAWA
*** Waclaw Karwacki s. Wacława
Wacław Karwacki, syn Wacława, pułkownik w Chersonie;

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA MIKOŁAJA
*** Mikołaj Karwacki s. Wacława
Mikołaj, syn Wacława, inzynier-energetyk, bardzo przystojny, lubił życie towarzyskie, mieszkał w Petersburgu

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


LINIA SERGIEJA
*** 1861-1929 Siergiej Karwacki syn Wacława (1861 – 1929) ożeniony z Anną Nikołajewną Timaszewą, ich córka Eugienia (Zenia) Karwacka
Sergiej Wacławowicz urodził się w 1861 roku w Chersonie. Wyższe wykształcenie rolnicze uzyskał w Pietrowsko-Razumowskoj Akademii Rolniczej, po czym podjął prace u hrabiego Mordienowa w Kaczi na Krymie. Wybitny sadownik światowej sławy. On był sredniego wzrostu, najbardziej elegancki i rezolutny z braci. Miał szaro-niebieskie oczy, był bystry,świetny opowiadacz i muzykant. Grał na skrzpcach i akordeonie. Wszyscy, którzy go spotykali zachwycali się nim. Jego żona Anna Nikołajewna Tomaszewa, z Kurska, w młodości straciła rodziców, a wraz z nią 9 dzieci było, które wyprowadziła w życie. Młody agronom Siergiej Wacławowicz Karwacki zwrócił uwagę na strojna piękność i zaproponował jej rekę i serce. Oni pobrali się , lecz szczęscie nie było długowieczne. Przerwała je rewolucja październikowa. Ze wspomnień mieszkańców włości hrabiego Mordienowa wynika, ze chłopi żyli tutaj dostatecznie zarzitoczno. Sam hrabia był człowiekiem postępowym. On swoją działalnościa starał się ulżyć pracy chłopów przez nowoczesne systemy upraw i urzadzenia… Po rewolucji hrabia porzucił ojczyznę. Zarząd skonfiskowanym majątkiem sprawował dalej S.W. Karwacki, tak jak był specjalistom o wysokich kwalifikacjach z czułym znaniem życia i umiejętnością organizowania pracy. Jednak zawiść jakiegoś bezrobotnego na to, że ktoś żyje lepiej,skłoniła do napisania donosu na zarzadzajacego. W nim wskazano, ze Karwacki „priaczet”- ukrywa kapitały Mordienowa a także dwóch krewniaków synów brata Georgija/Grzegorza, którzy ze szkoły realnej byli zmobilizowani do ruskiej armii i nie chcieli opuścić z nią swojej ojczyzny wraz z cofającym wojskiem. Ukrywali się u swojego Dziadka. Obydwaj bracia WIKTOR i EUGENIUSZ KARWACCY synowie Grzegorza bez sądu w 1921 roku zostali rozstrzelani w Symferopolu. Taki sam los czekał Sergieja Wacławowicza Karwackiego. On był aresztowany i rozstrzelany w Charkowskim więzieniu, a trupa wydano żonie Annie Nikołajewnej z zaświadczeniem o przyczynie śmierci, że umarł na chorobę kiszek. Pozostała z córką Żenią Anna Mikołajewna skrajnie biedowała

Dzieci Siergieja Karwackiego
**** JEWGIENIJA Ko/ARWACKAJA-Smulska (zm. 1972) , żona Konstantina Fiedorowicza Smulskiego (zm. 1970), Rodzice Tatiany Konstantinowny Smulskiej
W 1928 roku Eugenia Sergiejewna KARWACKA spotkała młodego agronoma z Taganczi na Ukrainie Konstantego Fedorowicza SMULSKIEGO i oni się pobrali. W 1983 roku zmarła (jej matka( Eugenia Sergiejewna Karwacka, na niej wygasła linia Siergieja Wacławowicza; Podczas Wielkiej Wojny Ojczyżnianej Konstanty Fiedorowicz Smulski brał udział w licznych walkach, a w 1944 był skierowany z polską dywizja im. Kosciuszki. W 1932 roku rodzina Smulskich przeniosła się do Moskwy, a w 1958 roku do nich przyjechała mama Eugenii Sergiejewny – Anna Nikołajewna Karwacka. Po demobolizacji z armii w 1947 roku Smulski powrócił i podjął prace według kwalifikacji- zmarł w 1970 roku. ANNA NIKOŁAJEWNA KARWACKA, żona Sergieja i matka Eugenii, w 1930 roku wyszła pomownie za mąż za Mikołaja Wasiliewicza KUKLINA i mieszkali oni w jego domku w mieście Kamieńsk w Szachtinskoj Obłasti. Po jego smierci w 1957 roku ich dom sprzedano a Anna Nikołajewna kupiła córce Eugenii Sergiejewnie w Burilewie podmoskiewskim domek z 3 setkami sada, gdzie zakończyła swoją ziemską drogę w 1972 roku
Dzieci Jewgienij Smulskiej
***** TATIANA Smulska; W ich rodzinie w 1929 roku urodziła się Tatiana Konstantynowna Smulska, która ukończyła Moskiewski Państwowy Uniwersytet, wydział literatury rosyjskiej. Zajmowała się żurnalistyką, fotografią, przekładem ksiażek

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA GREGORIJA
*** 1865 – 1933 Grzegorz Karwacki syn Wacława (22.XII.1865-22.XII.1933), pierwsza żona Olga Aleksandrowna Aleksandrowa, ich dzieci Elzbieta (zm. 1977), Wiktor (zginął 1921), Ewgenij (zginął 1921) Aleksij (12.VI.1903-24.IV.1964); druga żona od 7.09.1923 Elena Nikołajewna Lukiaczenko, ich synowie Nikołaj (1925) i Borys (1929)

Grzegorz Wacławowicz urodził się 25 grudnia 1865 roku w Chersonie. Jego Ojciec Wacław Stanisławowicz w tym okresie – 1865 - zajmował stanowisko kolegialnego assesora, pomocnika sadu, a w następnych latach miał stanowisko sztabskapitana, w 1884 w Armii Rosyjskiej był już majorem, a potem podpułkownikiem, pułkownikiem służb sadowych armii. Jego matka Elzbieta Aleksandrowna zajmowała się wychowaniem dzieci, a rodzina była duża.
Grzegorz Wacławowicz otrzymał wyzsze wykształcenie agronoma, ukończył Permsko-Razumowska wyższą szkołę rolniczą w Moskwie. Po jej ukończeniu pracował w Chersonie i Symferopolu jako agronom. Był ożeniony z Olgą Aleksandrowna Aleksandrową. U nich było 3 synów i córka.

Między Grzegorzem Wacławowiczem a jego starszym,i braćmi Andrzejem i Sergiejem była nie tylko braterska przyjaźń, ale także wspólne interesy w rozwoju sadownictwa W północnej części Melitopola (na wschód od Chersonu) znajdował się kawałek ziemi o powierzchni około 250 dziesiecin, który z powodu obecnosci sypkich piasków uważano za nie przydatny dla rolnictwa Własciciele tych ziem nie mieli z nich żądnego pożytku. Sezonowe wiatry przenosiły te piaski na wielkie odległości przynosząc rolnictwu ogromne szkody. W latach 50-tych ubiegłego stulecia w samorządzie Melitopola powstawała konieczność stworzenia połaczenia kolejowego Melitopola z Symferopolem, lecz brak środków corocznie odkładał budowę tej linii. Symferopolski Komitet Techniki Leśnej skierował do miasta Melitopola agronoma Gregorija Wacławowicza Karwackiego dla zorganizowania zatrzymania piasków we wspomnianej strefie. Terytorium tego piaskowego masywu znajdowało się w cześci we wsi Kizjar, a w części w mieście Melitopol. ……… Nazywano to Kozim Jarem.. W 1872 rozpoczęto a w 1874 zakończono budowę linii kolejowej z Melitopola do Symferopola, ale ruch pojazdów nie był regularny, gdyż przy silnym wietrze piasek całkowicie zasypywał tory. W kwietniu 1892 roku silny wiatr przywiał i uruchomił piaski, które nie tylko zasypały linie kolejową ale także kolejowe urządzenia i na ich oczyszczenie były utracone znaczace środki. Szczególnie w tym czasie Gregorij Wacławowicz Karwacki przystosowuje nieprzydatny dla rolnictwa kawał sypkich piasków. W ksiedze.. za 1893 rok pod numerem N 2609 z 3 listopada wskazano, ze G.W. Karwackiemu sprzedano szeljugowy fragment ziemi o powierzchni 3 dziesiecin za 120 rubli. W tym okresie w Melitopolu i jego okolicach praktycznie plonujace drzewa nie rosły.

cd. o Gregoriju Wacławowiczu. Przy badaniach życia i interesów chłopów, roślinności w klimatycznych w warunkach Melitopolskiego Kraju, Karwacki doszedł do wniosku , ze na tej ziemi przy znacznym niedostatku wilgoci mogą wzrastać owocowe drzewa i jagodniki, które mogłyby zatrzymywać ruch piasków i równocześnie przynosza płody.
Karwacki na powierzchni ¾ dziesięciny utworzył w mieście oazę na której były plantacje kłubinku, rozarii, kwietniki i kilku owocowych drzew. Itd…. Kwestie fachowe – hodowlane..

Pierwszy znaczący urodzaj przyniosły winnice na Krymie u brata Sergieja, z Besarabii, Niemiec i innych krajów. Dla przeróbki winorosli w wino Karwacki pobudował dom w którym wytwarzano sok i różne sorty wina…. Niektóre wina okazywały się mieć wyjatkowo wysoką jakość…. Otrzymywały nagrody i medale…. Starszy brat Andrzej założył na tych, że samych piaskach przemysłowy sad na 25 hektarach, wraz z nim wielki ziemianin, uchodzca z Francji A.L. Filiber. W 1922 roku sady Andrzeja Karwackiego i N.A. Filibera zostałyznacjonalizowane i na ich bazie później była organizowana stncja sadownicza, a potem filia Ukrainskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Sadownictwa. Zapomniano, że stali u zródeł powstania Melitopolskiego sadownictwa…. Andrzej był pierwszym chirurgiem Melitopola, okazywał nieocenioną praktyczną pomoc mieszkańcom miasta.

Obawiając się tego, że fala konfiskat ziemi może siegnac represji wobec rodziny Gregorija Karwackiego, rodzice wysłali córkę Elzbietę do Petersburga, a syna Aleksieja na Krym do brata Siergieja

Do pozostałych w domu Giergieja Wacławowicza i Olgi Aleksandrowny podsyłają na początku rannych krasnoarmiejców a następnie chorych z tyfusem i opiekowac nimi. Wkrótce Olga zaraziła się i zmarła w 1921 roku.

Georgij Wacławowicz 7 września 1923 w Chersonie ożenił się z Heleną Mikołajewna Łukianiczenko. Jej ojciec Mikołaj Kallistratowicz Łukianiczenko urodził się w 1863 roku w chłopskiej rodzinie i służył we Flocie Handlowej, pływając między portami Europy i Dalekiego Wschodu……….. Po rewolucji..itd. Matka Eugenia Aleksejewna Szewłada pochodziła z rodziny cygańskiej. Ona zmarła, gdy Helena nie miała roku, toteż wychowywała ją babcia, gdyż ojciec ciagle pływał. Helena Mikołajewna ukończyła w 1909 roku Sadowska szkołę nauczycielską, z dyplomem nauczyciela młodszych klas. To jej było przydatne wstępujac w związek z Gregorijem. W 1930 roku z długich rejsów powrócił Mikołaj Kallistratowicz, a w kilka miesięcy potem jego córka – żona Gregorija W. Karwackiego z dwoma młodzieńcami i mężem byli rozkułaczeni. Ale ich nie zesłali na Sybir, wielu znało zasługi Georgija Karwackiego i jego dobry stosunek do chłopów. Represja była podjęta 16 lutego 1929 po tym, jak Gregorij Karwacki odmówił podpisania fałszywke, poraczajuszczuje jego bliskiego towarzysza i pójść pracować jako agronom w kołchozie. On miał nadzieje na możliwość uzyskania u wyższych organów zmiany decyzji o nacjonalizacji własności i utraty prawa głosu. Ale to się nie stało.

Rodzinie Karwackich z MIKOŁAJEM , ur. 1924 roku i BORYSEM urodzonym 1929 roku zewzwolono zabrać trochę rzeczy, stół, książki do agronomii, notatki o sadownictwie, pościel, odzież codziennego uzytku. Bogata biblioteka została rozdana kołchoźnikom niektórzy wykorzystali cenniejsze książki dla kręcenia cygaretek. Konny transport , którym wywożono z dworu Karwackich, długo stał dopóki nie pojmano psa….. Ta akcja do dzis stoi w oczach autora (Mikołaja Gregorjewicza) .. Autor znalazł dokument, z którego wynika, ze Ojciec.. Gregorij został pozbawiony prawa głosu, za to że w roku 1929 do obróbki urodzajów w sadzie najął 5 najemnych ludzi.

(….) Z uwagi na zasługi ojca, zaproponowano Helenie rozwód z Karwackim i powrót do nazwiska Łukianiczenko. Zaproponowano jej także prace w szkole w Melitopolu….(….) Zdrowie Gregorija było poderwane. Nagle w 1932 roku obłożnie choremu zaproponowano ze Stacji Sadowniczej w Melitopolu, opisania o narodzinach sadownictwa w Melitopolu i podstawach agrotechniki sadownictwa

2 grudnia 1933 roku zmarł Gregorij Wacławowicz Karwacki. Cmentarz potem został zabudowany domami i ogródkami. Rodzina znała miejsce pochówku, za zgoda właściciela mogli składac kwiaty ( …..).

Dzieci Grigorija Karwackiego:
**** EUGENIUSZ Ko/ARWACKIJ (zg. 1921),
**** WIKTOR Ko/ARWACKIJ (zg. 1921),
**** ELZBIETA Ko/ARWACKAJA (zm. 1977),żona Wladymira Jakowlewicza Griniewa, rodzice Władymira/Waltera Grina (USA),
Obawiając się tego, że fala konfiskat ziemi może siegnac represji wobec rodziny Gregorija Karwackiego, rodzice wysłali córkę Elzbietę do Petersburga, a syna Aleksieja na Krym do brata Siergieja

ELIZAWIETA/Моя сестра-дочь Георгия Васильевича от первого брака- Елизавета Георгиевна, окончив гимназию, вышла замуж за инженера Гринева Владимира Яковлевича в г. Ленинграде. Он работал в научно-исследовательском геологическом комитете и в 1937 г. был арестован по сфабрикованному ленинградскому делу и объявлен врагом народа. Елизавете Георгиевне, как жене "врага народа", было предложено покинуть Ленинград и выехать в Белую Холомницу Свердловской области, но в связи с тем, что должен был родиться ребенок, выезд ее был отложен. В это время приехала мать мужа и забрала новорожденного

Dzieci ELZBIETY KARWACKIEJ
***** WŁADYMIR GRINIEW/Walter Grin mąż Anny, ojciec Wiktora i Nataszy Grin
WŁADYMIR Griniew/Владимира и увезла в свой дом в Симферополе /SYMFEROPOL, после чего Елизавета Георгиевна выехала в Белую Холомницу. Мать Гринева Елизавета Александровна, потрясенная событием в семье сына, вскоре заболела, а так как она была матерью "врага народа", то с ней никто не общался и не оказывал

Dzieci WŁADYMIRA GRINIEWA
****** NATASZA GRIN
****** WIKTOR GRIN

**** ALEKSY Gregorjewicz Ko/ARWACKIJ (12.VI.1903-24.IV.1964), ożeniony z Zinajdą Aljeksjejewną Taratina (1902-1992), rodzice Georgija (Jegora) i Olgi Karwackich,
ALEKSY GRIGOJEWICZ KARWACKI-geolog/ Младший сын Георгия Васильевича от первого брака Алексей на год моложе своей сестры Елизаветы. Он родился 12 июня 1903 г. По окончании Мелитопольского реального училища в тяжелые годы неустановившейся власти, жил у своего дяди, Сергея, в Крыму, в городе Качи(KACZI na Krymie. В 1923 г. Алексей Георгиевич поступил в Екатеринославский ( с 1926 г - Днепропетровский ) горный институт. Затем в 1927 г. перевелся в Новочеркасский горный институт. Окончив его, получил специальность инженера-геолога и начал работать на Кавказе, где нашел небольшие залежи золота. Был женат на Анастасии Анатольевне, но совместная жизнь была непродолжительной.
После расторжения брака переехал на Дальний Восток в г. Свободный/SWOBODNYJ, где работал до 1932 г., после чего был переведен в Азово-Черноморское геологическое управление. В 1937 г. Алексей Георгиевич вступает в брак с Зинаидой Алексеевной Таратиной, 1902 г. рождения. Родом она из Архангельска, из семьи следователя, она по специальности учитель химии. В 1938 г. у них родилась:


В 1940 г. Алексей Георгиевич был направлен в Якутию/JAKUCJI в трест Джуг-Джур-Золото, старшим диспетчером треста. Систематически рос в должностях: в 1943 г. он - главный геолог Нельконской геологоразведочной конторы, с 1944 по 1945 г.г. - главный геолог треста Джуг-Джур-Золото. В 1945 г. переводится в трест Главзолото, после чего в марте 1946 г. был направлен на Украину в Петровскогеологическую партию. Выполнив там задание, в 1947 г. переводится в Крым, город SYMFEROPOL Симферополь в Азово-Черноморское управление старшим инженером. В 1948г. направляется в Воронежский геологоразведочный трест Главчерметгеология в должности заместителя, а затем - главного инженера треста Курскгеология. По указанию Министерства геологии в 1951 г. был он переведен в Северо-Кавказское геологическое управление. Вначале на должность главного инженера управления, а затем - начальника Краснодарской геологоразведочной экспедиции. В связи с ухудшением здоровья в 1953 г. переводится в г. Киев/KIJÓW на преподавательскую работу в Киевский геологоразведочный техникум, где проработал до 1959 г. и вышел на пенсию. Прожили Алексей Георгиевич и Зинаида Алексеевна напряженную, интересную, в постоянных разъездах жизнь, в любви и согласии. Умер Алексей Георгиевич 25 апреля 1964 г. в г. Киеве с диагнозом - инсульт, а Зинаида Алексеевна в январе 1993 г. в возрасте 91 год с диагнозом - сердечная недостаточность и пневмония.


Dzieci ALEKSIEJA KARWACKIEGO
***** OLGA Ko/ARWACKAJA-Stecko-Stecenko (1938), żona Władymira, matka Jurija i Alieksjeja Stecenko;
OLGA ALEKSIEJEWNA KARWACKA/Их дочь, Ольга в 1963 г. окончила редакторский факультет Львовского Полиграфического института им. Фадеева и на протяжении 30 лет работает в Киеве художником-реставратором графики в Украинском научно-исследовательском центре рисунков икартин Айвазовского, Врубеля, Шевченко, Ярошенко и др. знаменитых художников не только бывшего Союза, но и иностранных государств - Японии, Китая, стран Западной Европы. В 1960 г. Ольга Алексеевна вышла замуж за Владимира Ивановича Стеценко - инженера-механика, позже защитившего кандидатскую, а в 1987 г. - докторскую диссертации. Он был директором экспериментального завода Академии наук Украины. В.И. Стеценко прожил не долго и в возрасте 51 год 1 мая 1987г. умер с диагнозом инфаркт миокарда. Всемье Стеценко осталось два сына:

Dzieci OLGI KARWACKA-Stecko
****** ALEKSY STECKO/Stecenko (1962) mąż Iriny, ojciec Władymira i Aleksandra Stecenko
Алексей в 1987 г. окончил химический факультет Киевского Университета, а Юрий пока учится на этом же факультете. Алексей женат на Ирине Лееонидовне Кравченко. Она по образованию технолог-метролог, у них имеется сын
Dzieci ALEKSEGO STECKO /STECENKO
******* WŁADYMIR STECKO (1987)
******* ALEKSANDRA STECENKO/Александра Сетеценко (девочка)

****** JURIJ STECKO/Stecenko mąż Walentyny, ojciec Dmitrija Stecenko (2002)
Dzieci JURIJA STECKO
DMITRIJ STECENKO/Дмитрий стеценко

***** GREGORIJ Ko/ARWACKIJ (JEGOR) (1946-2003), mąż Tamary Sedych, ojciec Tatiany Karwackiej-Wiszniak (1967), Aleksjeja (1978) i Borysa (1978)
GREGORIJ ALEKSEJEWICZ KARWACKI-geolog 2/Младший брат Ольги Алексеевны Георгий Алексеевич в 1961 г. окончил Киевский геологоразведочный техникум, а затем факультет геологоразведки КиевскогоУниверситета. В 1966 г. он вступил в брак с Тамарой Ивановной Седых 1948 г. рождения, с 1972 г. работал по договору на Калыме в городе Магадане вместе с женой, которая перед этим окончила Киевский геологоразведочной техникум. В 1985 г. он возвратился в KIJÓWКиев и работал в Академии Наук Украины. С 1987 г. вновь переезжает в Сибирь-Тюмень по поиску золоторудных элементов
Dzieci GREGORIJA KARWACKIEGO i Tamary Sedych:
****** TANIA KoARWACKAJA-Wiszniak (1967), żona Igora Wiszniaka, matka Anastazji Wiszniak; После окончания средней школы она окончила медицинское училище и работает в НИИ оториноларингологии в г. Киеве
Dzieci TATIANY KARWACKIEJ-Wiszniak
******* ANASTAZJA IGORIEWNA WISZNIAK/Анастасия Вишняк
В 1978 г. в семье Георгия Алексеевича и Тамары Ивановны родились двойняшки
Им имена были даны в честь деда Алексея и дяди Бориса. Это два непосредственных продолжателя рода Корвацких. Они еще учатся в школе.
****** ALEKSY Ko/ARWACKIJ (1978) , żona NATALIA, córka Elzbieta Karwacka (2001)
Dzieci ALEKSEGO KARWACKIEGO
******* ELIZABIETA/ELŻBIETA Ko/ARWACKAJA (2001)

****** BORYS Ko/ARWACKIJ (1978) żona......, syn ALEKSANDER KARWACKI (2003)
Dzieci BORYSA KARWACKIEGO
******* ALEKSANDER Ko/ARWACKIJ/Александр Корвацкий (2003).


**** MIKOŁAJ Ko/ARWACKIJ (4.XI.1925) , ożeniony z Niną Alieksjejewna Jemiec (1924-2003), syn Władymir Nikołajewicz (8.Jan.1958),

AUTOR GRNEALOGII RODU z CHERSONU !
MIKOŁAJ Grigorjewicz KARWACKI (zmarł 29 marca 2009 roku w Mińsku) Автор этой родословной Николай Георгиевич Корвацкий родился в Мелитополе 4 ноября 1924 г. Отец мой - Георгий Васильевич, мама - Елена Николаевна.

Dzieci MIKOŁAJA KARWACKIEGO
***** WŁADYMIR Ko/ARWACKIJ (1958)
WŁADYMIR KARWACKI syn Mikołaja Gregorjewicza:
Сын мой Владимир родился 9 января 1958 г. в г. Минске. Он - инженер-механик. Начал свою деятельность инженером-технологом на Минском авторемонтном заводе, затем производственным мастером. После этого непродолжительное время был главным инженером Минской станции по переоборудованию автомобилей, работающих на бензине на газовое топливо. В связи с реорганизацией экономики в Белоруссии и перевода ее на рыночные рельсы, он с 1991 г. начал работать директором брокерской фирмы "Освея", в чем не нашел моей поддержки. Владимир Николаевич в 1979 г. женился на Татьяне Валерьевне Ильюшиной. Она - инженер-электрик, работает в Военпроекте г. Минска
Dzieci WŁADYMIRA Nikołajewicza KARWACKIEGO i Tatiany Iljusziny
****** 1980 KATARZYNA Ko/ARWACKAJA (1980) (Minsk) żona Popowa
Сейчас она учится в 9 классе Минской средней школы №47. Окончила семилетнюю музыкальную школу по классу фортепиано. Учится на четверки и пятерки. У нее 25 октября 1993 г. появилась сестричка Оленька. сторик, воспроизведший генетическое дерево Пушкиных, писал, что в родословной А.С. Пушкина не было предателей. Я могу утверждать, что и в родословной Корвацких также не было предателей, все они занимались созидательным трудом на благо Родины и ее тружеников, отстаивая свои права на лучшую жизнь.

****** 1992 OLGA Ko/ARWACKAJA (1992)

**** BORYS Ko/ARWACKIJ (1929) ożeniony z Ludmiłą Dowgolub (zm 1986), rodzice Eleny (1964) Korvatskoj-Kyjanica.
BORYS - lekarz/ брат Борис, окончив среднюю школу, поступил в Симферопольский медицинский институт. Затем перевелся в Ростовский мединститут и окончил его с отличием. .О его деятельности, как врача, мной написана отдельная повесть, но для освещения нашей династии следует дополнить, что в 1962 г. Борис Георгиевич женился на Людмиле Николаевне Довголюб из семьи врачей. Людмила Николаевна получила высшее образование окончив филологический факультет украинской литературы при Киевском государственном Университете, получив специальность редактора. В 1986 г. в результате аварии на Чернобыльской атомной электростанции Людмила Николаевна, находясь вблизи аварии, получила большую дозу облучения, в результате чего в этом же году умерла в тяжелых мучениях
Dzieci BORYSA KARWACKIEGO
ELENA Ko/ARWACKAJA-Kyjancyna (1964)
У них 15 марта 1964 г. в Киеве родилась дочь ELENA córka Borysa, wnuczka Grigorija Wacławowicza/Аленушка, которая впоследствии окончила Киевский университет, получив специальность инженера-генетика. Елена Борисовна, в 1993 г. вышла замуж за Константина Николаевича Кыяницу 1965 г. рождения, инженера-генетика, оставив за собой девичью фамилию


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA ANASTAZJI
*** Anastazja Karwacka c. Wacława
Anastazja Wacławowna Karwacka – lekarz, mieszkała w Petersburgu
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA OLGI
*** Olga Karwacka c. Wacława
Olga Wacławowna Karwacka – felczer – akuszerka, mieszkała w Chersonie, cieszyła się duzym autorytetem w mieście
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA ELZBIETY
*** Elżbieta Karwacka c. Wacława
Elzbieta Wacławowna Karwacka – pedagog, mieszkała w Odessi
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA HELENY
*** Helena Karwacka c. Wacława
Helena zmarła w młodym wieku

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LINIA KONSTANTYNA
*** Konstantyn Karwacki syn Wacława
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Карвацькі ... Гніздо Кримське "Херсон" ч.2

Повідомлення akarw » 22 серпня 2014, 12:04

Гнiзда Кримська "Херсон" частину. 2

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

СПОГАДИ Миколи Karwacki (Мінськ) 1990

(MIKOŁAJ Grigorjewicz Karwacki (помер 29 березня 2009 в Мінську)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

GNIAZDO KRYMSKIE „Cherson” cz . 2

WSPOMNIENIA MIKOŁAJA KARWACKIEGO (Minsk) z 1990 roku

MIKOŁAJ Grigorjewicz KARWACKI (zmarł 29 marca 2009 roku w Mińsku) Автор этой родословной Николай Георгиевич Корвацкий родился в Мелитополе 4 ноября 1924 г. Отец мой - Георгий Васильевич, мама - Елена Николаевна.

Для написания родословной мной использованы записи отца, документы родителей, рассказы-интервью Анны Николаевны, Евгении Сергеевны, Алексея Георгиевича, Елизаветы Георгиевны, родителей и других членов династии. Значительный объем занимают личные воспоминания, начиная с 5-6 летнего возраста. Например, о месте, на котором был посажен первый сад в Мелитополе.

/После освобождения г. Мелитополя в 1943 г. я, ее сын Николай, был призван в Красную Армию, а в 1944 г. был демобилизован по той же болезни. Прибыв из Сталинграда домой, я увидел неимоверно истощенную маму и кругленького с запавшими глазами брата Бориса. По своей наивности я сказал: "Мама! Ты сильно похудела, а Борис наоборот "потолстел" и только, когда мама заплакала, а я обнял брата и увидел, что на теле его остаются вмятины от моих объятий, я понял, что он опухший. Немедленно я занялся ремесленным промыслом - ремонтировал часы, велосипеды, посуду, примусы, клал печи, фотографировал. Это позволило улучшить питание и поступить мне на подготовительное отделение Мелитопольского института инженеров-механиков сельского хозяйства (МИИМСХ), после чего я был зачислен студентом этого института. Значительную материальную помощь участникам Отечественной войны оказывал директор института Гуливер Георгий Федотович. Мы, фронтовики, практически восстановили поврежденный старый корпус, изготовили из обгоревших досок столы и скамьи для занятий, принимали самое активное участие в учхозе, а директор нам выдавал американскую помощь в виде яичного порошка, мясных консервов, круп и некоторых видов одежды. Кроме этого, я сезонно обрезал колхозные сады, чему меня научили бывшие соратники отца. Окончив МИИМСХ в 1950 г. я получил возможность досыта накормить маму и брата, но не смог избавить ее от недуга. Мой брат Борис, окончив среднюю школу, поступил в Симферопольский медицинский институт. Затем перевелся в Ростовский мединститут и окончил его с отличием

MILITOPA
На нем под толщей песка на глубине нескольких саженей в древности находилось стойбище первобытного человека. Это было обнаружено при копке колодца на территории нашего сада в 15 метрах от дома на глубине 7 саженей. Был найден огромный бивень мамонта, который двое мужчин с трудом переносили. Рядом с бивнем были найдены остатки от оружия и утвари первобытного человека, а также "печатка" вырезанная на гранитном булыжнике, изображающая голову воина с какими-то иероглифами или буквами. Все, кроме печатки, было передано в Мелитопольский Краеведческий музей. Когда я был в 5-7 классах, то неоднократно снимал копию с "печатки" и отсылал ее в Москву и Ленинград, чтобы специалисты расшифровали то, что было выгравировано на булыжнике, но очевидно мои письма не находили заинтересованного адресата и ответа я не получил. Покидая Мелитополь в 1950 г. я эту печатку передал соседу В. Фурману, чтобы он сдал ее в музей.

DOM PO NACJONALIZACJI w Militopie/opis
Наш дом в саду первоначально строился как сарай для проведения в нем сезонных работ, из самана, без фундамента. В 1923-24 г.г. стены были облицованы силикатным кирпичом и дом стал выглядеть более привлекательно, достроена была веранда, а сам дом приспособлен для жилья. Конфигурация дома была Г-образной, наружные размеры примерно 11х12 м. Высота от пола до потолка - 2,5 м. С восточной стороны находилась веранда (6,5х2,5), в рабочей комнате отца была библиотека и гостиная (3,5х4); столовая (3х4); кухня и помещение для работ (4,5х7,5); передняя и прихожая каждые по 2,5х3 м. Вот и все хоромы, кроме домика, где был подвал и склад хозинвентаря. У въездных ворот и калитки росло три мощных дерева гледичих. Их мощная крона, красивые листья, плоды в виде больших стручков и огромные колючки, говорили о неприступности и красоте этих деревьев, а их мелкие, душистые цветы, длительное время опьяняли своим ароматом большую территорию. Твердость древесины гледичего не уступает самшиту.

С северной стороны сада на границе карьера, из которого брали глину для городского кирпичного завода, росли черешни различных сортов и несколько деревьев слив и яблок, остальную площадь занимали абрикосы самых различных сортов, до ананасового - почти белого с изумительным вкусом и ароматом

DOM BRAUNÓW
В первые дни Великой отечественной войны, к маме в школе подошла учительница, по национальности немка, и сказала, что ее семье предложили за 24 часа покинуть свой дом и выехать на восток, и предложила переехать нам в ее дом. Мама согласилась и оформила соответствующий документ о том, что она обещает сохранить дом и сад и возвратит его после окончания войны. Это была семья Браунов. Ее отец был чудесный хозяин, его руками было многое сделано в доме, оригинальные этажерки, шкафчики, шкатулки, хлебница с чудесной резьбой по дереву и надписями. Половина чердака занимала чудесная библиотека старинных книг, больше всего на немецком, французском и русском языках. Хозяева оставили килограмм 50-70 меда и столько же чистого воска и двух коз, которые в дальнейшем нам очень помогли. Домик Браунов находился среди больших массивов колхозных садов, посреди улицы Осипенко, которая была заселена только с обоих концов. Ближайшие строения от дома Браунов были на расстоянии одного километра.

Наш дом, откуда нас выселили, находился на той же улице Осипенко и мы , иногда в период оккупации проходя мимо, видели, что он бесхозный, никто в нем не жил, а соседи ночами разрушают веранду, даже были вырваны некоторые двери и окна. Но повлиять на предотвращение разбоя мы не могли. У Бориса каждая встреча с немцами или полицейскими приносила нам горе. Однажды он пас козу в колхозном саду, вблизи от улицы, и рядом с ним остановился легковой автомобиль с немцами. Из автомобиля вышел немец и спросил, как доехать в город. Пока Борис объяснял, коза зашла сзади немца и намеревалась его ударить рогами. Видевшие это немцы закричали: "Партизан!!!". Немец повернулся и успел схватить козу за рога и хотел ее застрелить. Брат слезно просил пощадить козу, сказав, что это немецкая коза, после чего жизнь ей была сохранена.
Был и такой случай, когда наши войска гнали оккупантов, авиация бомбила немецкие военные объекты, расположенные в садах. Партизаны ракетами указывали места расположения этих объектов. Немцы направили в сады большую группу полицаев для поимки тех, кто сигнализировал самолетам. Была арестована большая группа людей, в том числе и Борис, пасший козу. Он больше недели находился в гестапо, его допрашивали, били и только благодаря маминым усилиям его, похудевшего, со следами побоев отпустили домой. Дома он рассказал, что от него немцы требовали опознать тех людей, которые проходили мимо него в сад. Ему показывали многих, но он никого не опознал, за это его били, вынуждая указать на конкретных людей.

Прожив в доме Браунов несколько больше года, к нам пришел немец в военной форме с русской женщиной и предложил в течение недели освободить немецкий дом. Мы были в ужасе, куда деваться, но присутствующая женщина сказала, что городская управа приняла на баланс дом нашего отца и мы можем переселиться туда, производя оплату за квартиру в городскую управу. Так мы и сделали, на руках перенесли свое бедное имущество, а дом Браунов заняла некая учительница Лазаревич с детьми.

DOM OJCA
Построенный отцом дом (после войны его адрес был : ул.Осипенко,54) простоял до 1970 г. и был снесен при реконструкции этой улицы под Четвертую продольную. К самым старым моим воспоминаниям относится случай, когда я слушал рассказ отца, сидя у него на коленях в его кабинете, где висели часы, было много книг, стоял рояль, на котором играли братья и сестра, а также папа. В это время в комнату вошел неприятный мужчина в кожаной куртке, уселся за стол и положил на него наган и что-то неприятное говорил отцу, но папа отказывался подписать какую-то бумагу. Только после смерти отца я узнал от мамы о сути неприятного разговора.


К этому же периоду относятся воспоминания о обильном урожае одной яблони сорта "Кандиль-Сенап", которое росло вблизи от дома. Урожай в 1930 г. на этом дереве был около тонны, и домашние не знали, куда девать плоды. Часть была роздана соседям, часть - заложена на хранение, а часть подготовили к реализации. В русской печи были испечены яблоки этого сорта, и я с удовольствием ел яблоко, когда во двор въехала "гарба" и "бричка" и началась раскулачка и выселение из дома. Я долго не мог понять, за что и для какой цели нас лишили семейного уюта и счастья и разрушили налаженное хозяйство. Добрая и теплая память осталась у меня о семье колхозника Сергея Гаркуши, к которому нас переселили. Особенно об их детях: Василие, Мыколе и Иване, которые не только не чурались нас, но и защищали от обидчиков. Дома мама меня подготовила грамоте за три класса, но решила, что я должен ходить в школу и записала меня во второй класс.

Большим моральным потрясением было вынужденное расторжение брака родителями в то время, когда отец был прикован к постели, а маме нужно было сменить фамилию, чтобы получить право "голоса" и возможность работать учителем.
Тяжелое материальное положение и плохое состояние здоровья отца, вызванное ишемической болезнью сердца, стенокардией постепенно ухудшилось, а когда мама получила право на преподавательскую работу, то использовать его в селе Кизияр она не могла, т.к. две существовавшие тогда в селе школы были укомплектованы учителями. И мы вынуждены были переехать в г. Мелитополь.

В 1931г. в Мелитополе по ул. Краснофлотской на "Красной горке" Харина Матрена Минаевна представила нашей семье пустующий домик из саманных стен, но с деревянным полом, в отличии от земляного, как это было у Гаркуши. Хозяйка нашего домика "квартиры" работала швеей на Мелитопольской швейной фабрике, в центре города. Ее квартирантами, кроме нас были: Шаляпин Михаил Николаевич - землемер, а его жена, Альма Яковлевна домохозяйка, Троицкий Арсений Федорович - тоже землемер, его жена Зинаида Дмитриевна - учительница младших классов. У них были две дочери, Нина и Мария, которые учились со мной в школе №12. Третьей семьей была чета Фетисова Анна Сергеевна и Федор Иванович, которые работали в артели по производству детских игрушек. Все жильцы были добрыми и приветливыми людьми, помогали нам обустроиться и устроить маму на работу.

Наш дворик с тремя домиками был огорожен от улицы невысоким заборчиком и высокими прочными воротами с калиткой. На ночь калитка закрывалась на крючок, а днем все двери в трех домиках не закрывались. Я и Борис часто бегали к соседям, то ли что-либо занять, то ли принести соседям продукты из магазина или керосин из лавки. Через год-полтора к нашим домикам было подключено электричество и появилась возможность читать книги по вечерам, а я очень увлекся чтением книг. Кроме библиотеки пионерского дворца я пользовался Учительской библиотекой по ул. Свердлова.

Однажды вечером семья Троицких была взволнована тем, что кто-то посторонний вошел в их коридор и снял со стены сумку с сухарями и, отполовинив ее, скрылся. Весь двор бросился искать вора, но его и след простыл. Обсуждая этот случай с папой он мне рассказал о случае, который был в его семье до моего рождения в нашем доме. Был поздний вечер, семья готовилась ко сну, а папа читал книгу. Вдруг он услышал, что входная дверь открылась с шумом, он подошел к двери, в которую входили трое мужчин. Папа понял, что это воры, но не растерялся и сказал им: "Если вы ко мне, то , пожалуйста, проходите в столовую и за столом мы решим ваши проблемы." Когда незваные гости уселись за стол, папа предложил до начала "делового" разговора перекусить. За едой и легкой выпивкой "гости" заинтересовались, чем занимается отец и он им рассказал об истории развития садоводства в Мелитополе. Когда беседа подходила к концу, отец сказал : "А теперь я готов выслушать то, за чем вы пришли." Главарь ответил :" Мы пришли, чтобы ограбить вас, но вы нас приняли, как равных - накормили, удостоили даже выпивкой, рассказали много интересного, за что мы благодарны вам и ничего нам от вас не надо." После этого отец подарил каждому по книжке и ящик фруктов с нашего сада, а главарь подарил папе свой амулет, который бережно хранился в семье, но при раскулачивании он был изъят с остальным имуществом.

Когда папа рассказывал о зарождении садоводства, он основное внимание уделял успехам простых тружеников, которые творчески использовали его советы и гордился успехами их труда. В подготовленной к изданию брошюре для начинающих садоводов он писал: "Ни одна отрасль труда не облагораживает человека в такой сильной степени, как занятие садоводством. Постоянное непосредственное общение с природой, свобода творчества у себя в саду, где всякое дерево и всякий кустарник посажен и выращен лично вами, где сад представляет собой как бы живую книгу всей вашей жизни с ее удачами и ошибками и доставляет истинное удовольствие создателю сада. Посмотрите на старых садоводов! С какой любовью и интересом они относятся ко всем вопросам касающихся садоводства; все эти люди уравновешенные, здоровые, они довольны собой, довольны и окружающим их обществом, а потому и счастливы. Вот почему я и позволяю себе посвятить настоящий труд молодежи, которая в поисках счастья зачастую мечется из стороны в сторону не зная на что употребить свои досуги и как вообще устроить свою жизнь. Изучите садоводство и устраивайте собственные сады,
вы увидите, что это увлечет вас, вы его полюбите и будете счастливы, ведь заниматься всю свою жизнь любимым делом - это даже не труд, а удовольствие..."

Одним из последних воспоминаний о жизни папы помню очень ясно и сейчас. Это было 22 декабря 1933 г. в 6 часов утра. Папа позвал меня помочь ему подняться на постели, чтобы сесть. У мамы с вечера сильно болела голова и она только под утро уснула. Когда я помог папе сесть, он попросил меня открыть мои полусонные глазки и внимательно посмотреть на него, а потом обнять и поцеловать его. ZGON GRIGORIJA Когда я все это сделал, то увидел, что глаза у папы закрылись и он потяжелел и я не удержал его и он упал на подушку. Крик ужаса вырвался из моей груди. Проснувшаяся мама не смогла его оживить. В ожидании брата Алексея для участия в похоронах, мы с мамой и Борисом ежедневно в течение 3-хдней у гроба отца давали ему клятву быть достойными его. Эту клятву мы с Борисом пронесли через всю жизнь, стараясь ее исполнить. Как нам это удалось, пусть скажут наши потомки и те, кто знал нас.

Мама обладала чудесным певчим голосом - колоратурным сопрано. Когда ее восстановили в праве голоса и она начала учительствовать в младших классах, то стала прививать детям любовь к пению и театральной постановке детских пьес. Она выявляла детей, одаренных певчим голосом и пыталась его развивать. Репетиции проходили у нас в квартире, аккомпанирующих инструментов не было, но когда хор с участием мамы или она сама пела, то на улице у дома собиралась толпа слушателей. Хозяйка дома говорила: "Елена! У тебя чудесный голос! Ты посмотри, что делается на улице у дома, когда ты поешь. Тебе следует пойти в городской театр, а ты с ребятишками тратишь свой талант!" Мама попыталась предложить Мелитопольскому театру послушать ее голос и разрешить ей принять участие в спектакле, но был получен категорический отказ так как она была "бывшей".
Мне уже 70 лет, но такого чудесного голоса я не слыхал ни в театре, ни по радио, ни по телевидению, какой был у мамы. У меня была мечта записать ее голос на пластинку, но мне сказали, что для этого следует получить разрешение и стоить это будет дорого. Поэтому моя мечта не сбылась. Мама была очень добрая, требовательная к исполнению каждым своих обязанностей в коллективе. Никогда, кроме дня рождения, не хвалила нас (детей) и не проявляла признаков любви к нам, за провинности наказывала. Однажды мне случайно удалось подслушать разговор мамы с ее коллегой-учительницей. Мама ей сказала: "Хотите, чтобы вас ваши дети любили - научитесь не показывать им свою любовь и не делайте похвалу за обычный поступок. Если ребенок принес пятерку - не хвалите его, так как это его обязанность. Если он старается, но не может, то окажите ему самую активную помощь, но так, чтобы он сам достиг цели и обязательно получил удовлетворение."

Маму очень угнетали ряд явлений того времени: раскулачивание, массовые аресты прогрессивных деятелей и тружеников села и рабочих по сфабрикованным доносам. Возмущало преследование за веру в Бога и посещение церкви, а также предоставление льгот определенной элите из партийных работников независимо от их уровня знания и умения работать. Она открыто высказывала свое мнение и мы - дети -боялись за нее, но, к счастью, на нее никто не донес. Она обладала умением прививать ученикам желание трудиться с целью получения наслаждения от результатов не только своего труда, но и всего прекрасного, что сделало человечество и сотворила Природа

Okupacja w Melitopie
В 1941 г. немецкие войска оккупировали г. Мелитополь. Я учился в 10 классе 12 средней школы. Одним из первых приказов оккупантов было прекращение учебы в школах после 3-го класса. Одновременно был объявлен набор в сельскохозяйственный и медицинский техникумы. Я и мои коллеги по школе поступили в сельхозтехникум. Работали эти два учебных заведения 1,5 года и готовили в них агрономов-землемеров, чтобы после упразднения колхозов плодородные земли распределить между немецкими колонистами, которые приезжали из Германии. Медработников сестер и фельдшеров готовили для пополнения армий немецких союзников. К сведению - вокруг г. Мелитополя до войны имелось несколько сел, где в основном проживали только немцы. У них, обычно, были самые высокие показатели работ в районе. К этим селам относились Дормштадт, Эйгенфельд, Чехоград и т.д.

Окончить нормально техникум нам не дали. Обманным путем нас заманили в пункт отправки молодежи в Германию. Мне после проверки здоровья медицинской комиссией была выдана квитанция на покупку меня Великой Германией за 20 оккупационных марок для помощи оставшейся семье. К большому счастью в это время в эвакуационную комиссию вошли крупный фашистский начальник с переводчиком, в котором мы узнали нашего учителя русского языка нашей школы. Он помог нам под расписку выйти из заграждения с обязательством возвратиться в эвакопункт в течение ближайших пяти дней. После окончания войны мы узнали, что наш учитель Николай Николаевич был у немцев советским разведчиком и многим спас жизнь!


Директор техникума Веснин, желая нам помочь, выдал удостоверение об окончании техникума. Выйдя на свободу мы научились избегать облав, которые проводились на улицах, в общественных местах и по домам, а вот брата моего - Бориса облава поймала в нашем доме. И его направили не в Германию, а на копку противотанковых рвов на подступах к Мелитополю. Мама случайно узнала у полицая куда девали Бориса и начала носить ему передачи, а охранникам - абрикосовый самогон. Последний раз полицаи и немцы потребовали принести двойную дозу самогона, так как работа заканчивалась, а всех кто работал должны были быть расстреляны, а маме за двойную дозу самогона обещали отпустить моего брата.
Мама ушла с самогоном и двое суток я ничего не знал о ней, думая, что самогон забрали, а я остался сиротой без мамы и брата, но охранники слово сдержали (очень хвалили душистый из абрикосов самогон) и отпустили еще и друга брата с условием не являться домой в течение 2-х суток. Много зверств было совершено оккупантами. Часто на базаре виселицы обновлялись новыми жертвами с табличками на груди, что повешенные были воры и мародеры. А население говорило, что это были подпольщики и партизаны, а немцы не хотели признать, что в безлесной территории существуют партизаны и организованная борьба против оккупантов.

Об одном из зверств, нигде пока не описанном, следует сообщить потомкам. Неожиданно немцы "подобрели" и начали выдавать по карточкам "хлеб" даже тем, кто не работал. Мы тогда питались кукурузой. Я выдолбил в абрикосовом бревне ступу и толкачом дробил кукурузу, получалась мука и крупа. Из муки готовили мамалыгу, добавляя в нее сушеные абрикосы, крапиву и цветы белой акации и некоторые травы. Мамалыга заменяла нам хлеб, а крупа шла на кашу и суп.

Однажды после получения первой порции немецкого "хлеба", который был только что принесен, к нам в квартиру зашел немецкий солдат. Он плохо говорил по-русски, но мы поняли, что он искал "яйки". Когда он увидел на столе новый оккупационный "хлеб", то изменился в лице, посмотрел соболезнуя на нас, взял хлеб в руки и возбужденно сказал: "Никс брот" и, показав на живот, добавил "капут". Как нам ни хотелось съесть серого хлеба, но мама, поблагодарив немца, запретила нам его есть, а мне сказала: "Сохрани этот хлеб, чтобы когда придут наши, показать то, чем оккупанты нас кормили и узнать из чего он был испечен. Я из этого" хлеба" вылепил шахматы, чтобы не вызвать подозрения у оккупантов. Но когда была облава перед отступлением оккупантов, нас всех выгнали за город и все, оставленное в доме, было разграблено, в том числе пропали и шахматы. Но я узнал о действии "хлеба": те, кто съел пайку, умер в мучениях, тех, кто съел половину и меньше, удалось спасти промывкой кишечника.

Наши войска одерживали победу за победой, а немцы усиливали облавы и массово вывозили здоровых в Германию. Прятаться было трудно, надо было стать больным (их не трогали). Сестра моей будущей жены Евгения достала мазь, в которую входила серная кислота и смазала ей руки, чем вызвала ожог и язвы похожие на экзему. Таких в Германию не брали. Моей маме врач посоветовал сделать мне операцию по удалению аппендицита. Мама с большим трудом достала одну ампулу новокаина, бинт и шелковую нить. Операцию мне делал освобожденный от охраны военнопленный хирург Лиходед Николай, практически без обезболивания. Меня связали по рукам и ногам и держали за грудь. Особенно больно было когда отрезали аппендикс и зашивали швы, а верхний шов не зашивали, а поставили металлические скобы.

PO OKUPACJI:
После освобождения от оккупантов, еще не призванная в армию молодежь в том числе и я, по решению военкомата участвовала в сборе погибших красноармейцев при освобождении города и захоронении их в братской могиле, которую вырыли на площади против входа в парк им. Горького, в котором до войны была построена детская железная дорога и я там учился на машиниста в свободное от занятий в школе время. Площадь вокруг братской могилы была нами же засажена деревьями и кустарником. Мелитопольский военкомат меня направил в 50 запасный стрелковый полк стрелком. Полк состоял из тех, кто был в оккупации и хотя он и назывался запасным, но постоянно находился на передовой. Однажды командование армии приняло решение направить в тыл группу красноармейцев, имевших 9-10 классов образования для подготовки младшего командного состава. Я был командиром отделения и попал в эту группу. Наша колонна совместно со стройбатовцами в количестве 2200 человек была направлена в г. Сталинград. Маршрут наш с Перекопа до железнодорожной станции Новоалексеевка проходил через деревню Строгановку. Загнанная на косу в лимане немецкая артиллерия хорошо пристреляла участок перед деревней. Когда колонна вышла на "лобное" место, она была расстреляна, осталось живыми несколько больше 200 человек. Живы остались те, кто укрылся в вырытых вдоль дороги ямах для сбора дождевой и талой воды. Меня солдаты ветераны толкнули туда. Вода со льдом покрывала все тело. Артобстрел длился долго, пока наша авиация не расправилась с врагом, не желавшим сдаться в плен и он был стерт с "лица" земли и воды.

После этого на отдыхе в селе Ново-Троицком я обнаружил в вещмешке запекшийся в хлебе осколок, который не долетел совсем немного до моего сердца, а другой осколок нанес царапину на указательном пальце левой руки. Мне на фронте повезло, но довольно частое пребывание в окопах с водой, а затем поездка в разбитых товарных вагонах в Сталинград подорвало мое здоровье. Сталинградская военно-гарнизонная комиссия демобилизовала меня по поводу очагового туберкулеза.

Окончив в 1949 г. институт, я работал на Мелитопольском заводе "Универсал" старшим конструктором. Позже на базе этого завода, вывезенном из Германии, был построен завод по производству автомобильных двигателей для "Запорожца". В сентябре 1950 г. я переехал в г. Красный Луч Луганской области, где работал старшим инженером Автотранспортного управления комбината Донбассантрацит, а затем главным инженером Центральных авторемонтных мастерских этого же комбината.

В 1952 г. женился на Нине Алексеевне Емец, а в 1953 г. в возрасте 62 лет похоронил маму

*- Елену Николаевну Лукьяненко в г. Красный Луч.
* Моя жена Нина Алексеевна 1924г. рождения из крестьянской семьи. Ее отец Алексей Кириллович 1904г. рождения, урожденный Таврической губернии (ныне Херсонская обл.) село Рубановка. Работал бухгалтером. Дедушка Нины Кирилл Порфирьевич Емец (в древней Киевской Руси Емцами называли очень быстрых, подвижных людей) был казаком, родом из Полтавщины Ровенского уезда села Гавриловка. Казаками считались те крестьяне, у которых забирали сыновей в рекруты. Бабушка по линии отца Анастасия Галактионовна Падалка знала грамоту, читала Евангелие на древне-церковном языке и была швеей. Дедушка в кредит купил в селе Рубановка 1,5 десятины земли, за которую не успел выплатить до революции. Алексей Кириллович был призван в армию в Мелитополе 6 июля 1941 г. Участвовал во многих боях под Изюмом, Ростовом-на-Дону, под Сталинградом, а затем с Первым Белорусским фронтом прошел на Запад и закончил войну в Кенигсберге (ныне Калининград). Служил в группе войск в Германии, а потом в Белорусском военном округе, откуда демобилизовался в 1955 г., но продолжал работать в воинской части до 1978 г. Умер в 1980 г. от сердечной недостаточности. Его жена Прасковья Никифоровна, уроженка той же местности 1904г. рождения, была чудесным человеком. Воспитала вместе с мужем и дала высшее образование двум дочерям - Нине и Евгении - 1926г. рождения, которая замужем за полковником - кандидатом технических наук Мищенко С.С. Дедушка Нины по линии мамы Никифор Андриянович Гаврильченко был прогрессивным и опытным крестьянином. Все жители села Рубановка сельхозработы начинали, когда Никифор выезжал в поле. Его мать (Нинына прабабушка Агрепина Ивановна Литвинова) также была из крестьянской семьи, а ее брат был офицером Русской Армии. Бабушка Нины по линии мамы Кристина Савична была дочерью военного фельдшера Саввы Афанасьевича Федосенко, услугами которого пользовались все жители окрестных сел.

Нина Алексеевна большую часть производственной деятельности, после окончания в 1950 г. Белорусского Политехнического институт, уделяла научно-исследовательской работе по механизации сельского хозяйства, а ее сестра Евгения - обучению старшеклассников биологии. Нина Алексеевна ушла на пенсию в 1983г.

В январе 1957 г. я переехал в Минск к родителям жены и начал работать на Минском авторемонтном заводе начальником инструментального цеха, а в период бесцеховой структуры работал старшим мастером участка подготовки производства
1965г. министром автотранспорта Белоруссии Андреевым А.Е. я был назначен начальником Научно-исследовательской лаборатории автотранспорта (НИЛАТ), а Правительством БССР утвержден членом коллегии Минавтотранса БССР. За 5 лет работы в НИЛАТ мной была создана производственная и научная база для преобразования НИЛАТ в научно-исследовательский институт, в котором я был первым директором в организационный период. В 1971г. был назначен начальником отдела ремонтных предприятий Центрального аппарата Минавтотранса БССР, откуда в 1987г. уволился в связи с уходом на пенсию. За ратную трудовую деятельность был награжден правительственными наградами - двумя орденами и 12 медалями. Был удостоен звания Изобретатель Советского Союза, а за получение в народном хозяйстве значительного экономического эффекта от внедрения двух изобретений награжден почетным знаком Изобретатель СССР.

Последнее мое воинское звание - капитан-инженер. Находясь на пенсии, подготовил материал по истории автомобильного транспорта общего пользования Белоруссии, который передан в Министерство для подготовки его к изданию.

Самые теплые и дорогие воспоминания у меня и брата Бориса остались об отце и маме. Это были добрые, умные и гуманные люди растившие подобных себе своих детей. Поскольку отец постоянно болел сраженный нависшим над ним горем, всю тяжесть семейной трудной жизни несла мама, а окружающие нас люди стремились ей помочь, их было много, но тех, кто сыграл решительную роль в нашем выживании были единицы, Анна Сергеевна (моя приемная бабка) и Федор Иванович Фетисовы научили меня работать с гипсом и изготавливать эмблемы на погоны, фуражки и пилотки советским воинам в период окончания войны (1941-1945г.г.) которые я изготавливал, а мама продавала их и мы имели кусок хлеба.

Полина Яковлевна Захари греческоподданная соседка по улице - мать восьми детей, семи дочерей и сына Жана, с которым я в школе сидел на одной парте в период бесправия нашей семьи, его мама обеспечивала нас дешевыми обедами из столовой, где она работала.

Мой дедушка - Николай Каллистратович работал в колхозе после возвращения из загранплаваний домой кормил бесправную семью больше года.
Директор Мелитопольского Института Инженеров-механиков Сельского Хозяйства (МИИМСХ) Георгий Федотович Гуливер привлекал меня к работе по восстановлению полуразрушенного здания института, за что выдавал мне пособие из американской помощи и некоторые продукты из учхоза.

О семье С. Гаркуши я упоминал выше. Все эти добрые люди спасли меня и Бориса от голодной смерти, которая постоянно летала около нас и мы с братом до гробовой доски их будем с благодарностью помнить.

Заканчивая сообщение о себе считаю, что каждый гражданин, получивший высшее или среднее образование, должен применить свои знания на производстве в течение 10 лет и получить максимум удовлетворения в своем труде. Одновременно с этим изучить проблемы, мешающие в работе и только после этого приступать к исследовательской работе и разрешению этих проблем на поприще науки. Я частично прошел этот путь.

Я признателен всем тем, кто обнаруживал мои упущения, ошибки и доброжелательно указывал мне на них. Обычно это были работники, которые находились в моем подчинении. К великому сожалению у меня в производственной деятельности было много начальников, но только шесть из них существенно помогли мне и позволили по уровню знаний подняться на ступеньку выше.

Я счастьем считаю душевное удовлетворение от исполнения своей мечты. В работе получал наслаждение, когда совместно со специалистами обсуждал проблему, в результате чего постепенно вырисовывалось правильное решение и сокращалось количество возможных ошибок. Когда меня аргументировано убеждали в необходимости изменить принятое решение, то даже в течение дня я мог изменить его дважды, но это были единичные случаи.
В свободное от основной работы время люблю читать, посещать театры, мастерить что-либо по дому, выращивать сад, огород, строить и реконструировать садовый домик. К великому сожалению я недостаточно уделял внимание воспитанию сына. Этим больше занимались родители жены и я им благодарен за то, что вырастили его честным и порядочным человеком.

MIKOŁAJ GREGORJEWICZ zmarł w Minsku w 2009 roku

В заключение хочу напомнить молодежи, что каждый человек должен
помнить свои истоки как бы далеко он не ушел по лестнице жизни. Он обязан знать и беречь память о тех, кто поднял его на первую ступеньку. Вне очереди здесь должны стоять его родители и предки. Заканчиваю повесть словами знаменитого украинского ученого Виктора Семеновича Драчука: "Настоящее вырастает из прошлого, а будущее из настоящего. И чем глубже мы постигаем прошлое, тем лучше способны предвидеть и творить будущее".

Р.S. Обращаюсь к своим потомкам с просьбой продолжить историю нашего рода.
25 октября 1994 г. Н.Г. Корвацкий г. Минск
всего __


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

CHERSON: gniazdo krymskie KA/o/RWACKIJE od Wacława Stanisławowicza Karwackiego;

Gniazdo założone przez Wacława Karwackiego kilkunastoletniego zesłańca po powstaniu 1830/31, syna Stanisława Karwackiego z okolic Krakowa, straconego w powstaniu listopadowym w 1831; którego żona po tym "odeszła od zmysłów" a dzieci "rozesłano" po imperium. Fascynujące dzieje tego klanu (patrz indeks generacji/genaracje generations/Cherson)

< http://www.korvatsky.com > WEDŁUG ALEKSEGO Z SANKT PETERSBURGA JEGO DZIADEK MIAŁ NA GROBIE NAZWISKO w PISOWNI "KARWACKI"
User.php::374 -> User EVERYBODY is NOT

Dr med. WLODZIMIERZ IWANOWICZ RIZNIK ponownie w Krakowie/ 29/30 kwietnia 2008 ponownie zawitał – będąc przejazdem do Wenecji i Rzymu - tym razem w towarzystwie żony, dr Włodzimierz Iwanowicz Riznik, autor wielu książek poświęconych pamięci KARWACKICH z Chersonu/Melitopolu na Krymie. Tym razem przywiózł dwie najnowsze:”Sredi piasków za szliachom Murawskim” Piotra Wasiliewicza Wolwacza oraz Zenina Gregeriewicza Dubrowskowo ( napisana koncem lat 80 tych, mogła się ukazać dopiero w 2007) oraz ogromne dwutomowe dzieło „ Prowisnik” Piotra Wolwacza i Włodimira Riznika już z tego 2008 roku. Oba dzieła poświęcone historii i dokonaniom rodziny KARWACKICH / KORWACKICH dla społeczności i gospodarki obszarów przed-Krymia, między Chersonem a Mellitopolem (patrz Galeria, str. 2 i str 1.). Zdumiewa pietyzm z jakim kultywuje się pamięć o tej Rodzinie na Krymie, wywodzącej swój ród z Krakowa. Toteż Gości tutaj zatrzymała ich ciekawość korzeni Karwackich i korzeni Polski, w grupie Polaków, Ukraińcow, Rosjan, katolików, prawosławnych, ateistów pod przewodnictwem nowego proboszcza Metlitopolskiej Parafii ks. Adama G. Wielkie uznanie dla jego działalności, nie tylko prowadzi budowę pierwszego katolickiego Kościoła w Melitopollu, ale organizuje życie w poszanowaniu tradycji całej miejscowej społeczności.xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


LINIE po Wacławie


0) *Wacław Stanisławowicz Karwacki


Jeden z synów straconego w 1832 roku Stanisława Stanisławowicza Karwackiego z Krakowa, WACŁAW STANISŁAWOWICZ, jako 12 latek przedostał się z kupcami do byłej Noworosji, południowej Ukrainy, do miasta Cherson. Tam podjął pracę… Punktualność i umiłowanie pracy sprzyjało jego karierze w służbie, w której doszedł poborcy podatków, a trochę później do……..stopnia pułkownika służb sądowych armii rosyjskiej. Z pokolenia na pokolenie Karwaccy przekazywali sobie rodzinny herb w postaci płynącego białego łabędzia z 8 ramienna gwiazda nad jego głową (odmiana herby Łabędź ???). Wyobrażony on był na herbowej pieczęci i na metalowej pieczątce do pieczetowania poczty. Wacław Stanisławowicz główne relikwie swojego rodu przed śmiercią przekazał swojemu synowi Grzegorzowi Karwackiemu. Grzegorz Wacławowicz Karwacki przed masowymi represjami 1930 roku i jego druga żona Elena Nikołajewna zakopali te rodzinne relikwie w byłym swoim sadzie w Melitopie. Z czasem miejsce ukrycia zostało utracone a wraz z nimi pieczęć i pieczątka. Wacław Stanisławowicz w tym okresie – 1865 - zajmował stanowisko kolegialnego assesora, pomocnika sądu, a w następnych latach miał stanowisko sztabskapitana, w 1884 w Armii Rosyjskiej był już majorem, a potem podpułkownikiem, pułkownikiem służb sądowych armii. Jego żona Elżbieta Aleksandrowna zajmowała się wychowaniem dzieci, a rodzina była duża. W rodzinie Wacława Stanisławowicza i Elżbiety Iwanowny (druga żona) było 11 dzieci.

Dzieci 0)* Wacława Stanisławowicza i Elzbiety Iwanowny z Chersonu:
1) ** Andriej Wacławowicz Karwacki (1844-1907) ożeniony z Darią Iwanowną Ljubinska, (1856-1938);synowie ,Andrzej Andriejewicz, Iwan Andriejewicz, Dymitr Andriejewiczr Wasilij Andriejewicz KARWACKI
2) ** Jan Wacłwowicz Karwacki
3) ** Waclaw Wacławowicz Karwacki
4) ** Mikołaj Wacławowicz Karwacki
5) ** Siergiej Wacławowicz Karwacki (1861 – 1929) ożeniony z Anną Nikołajewną Timaszewą, ich Córka Eugienia Siergiejewna (Zenia) Karwacka
6) ** Grzegorz Wacławowicz Karwacki (22.XII.1865-22.XII.1933), pierwsza żona Olga Aleksandrowna Aleksandrowa, ich dzieci Elzbieta Gregoriewna (zm. 1977), Wiktor Gregoriewicz (zginął 1921), Ewgenij Gregoriewicz (zginął 1921) Aleksij Gregoriewicz (12.VI.1903-24.IV.1964); druga żona od 7.09.1923 Elena Nikołajewna Lukiaczenko, ich synowie Nikołaj Gregoriewicz (1925) i Borys Gregoriewicz (1929) KARWACKI
7) ** Anastazja Wacławowna Karwacka
8) ** Olga Wacławowna Karwacka
9) ** Elżbieta Wacławowna Karwacka
10) ** Helena Wacławowna Karwacka
11) ** Konstantyn Wacławowicz Karwacki
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Карвацькі в Україні: легітимація дворянства

Повідомлення akarw » 22 серпня 2014, 13:02

легітимація дворянства

Legitymizacje szlachectwa Karwackich

Legitymizacje: buska 1782, trembowelska 1782 i podolskie – 1850 –1883

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Gniazdo: PODOLE za Zbruczem

I Zabór austriacki 1772-1793/ZBRUCZ graniczny z I RP na wschodzie
1772-1793 PODOLE jeszcze POLSKIE
I Zabór austriacki 1772/ II zabór 1793 ZBRUCZ graniczny z 2 zab.ros. na wschodzie do 1809 roku
1809-1815 tarnopolskie zajęte przez Rosje za zgodą Napoleona
1815-1919 Galicja Wsch – Zbrucz graniczny z Rosją
1919-1939 II RP – Zbrucz graniczny z Rosja

1772-1793 PODOLE jeszcze POLSKIE; rzeka rozdzieliła rodzinę Karwackich:
- na cześć galicyjską (Cygany – Horpin) pod zaborem austriackim
- na cześc podolską (Kamieniec, Chocim, Gródek) jeszcze do 1793 roku polską, potem już na zawsze w niewoli rosyjskiej i ukraińskiej

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LEGITYMIZACJE Karwackich w Galicji – I trembowelska (1782) i na Podolu trembowelskim (1850-1883)

TREMBOWLA i okolice gniazdo: PODOLE - Trembowla

DOKUMENTACJA legitymizacji szlachectwa Karwackich na Podolu trembowelskim 1782 i kamienieckopodolskim 1850 - 1883:

I Zabór austriacki 1772/ZBRUCZ graniczny z I RP na wschodzie jeszcze wolną do 1792 roku

1670-1700 JERZY KARWACKI (SKĄD ??) i Anna Dołżańska (woj. mińskie lub Podole), zostawili syna Stefana w Ziemii Trembowelskiej, który z dwóch żon miał synów Grzegorza i Eliasza, legitymizujących się w Trembowli w 1782 roku

Woj. Mińskie leżało na obszarze Litwy pomiedzy Połockim a Kijowskim. Skąd tam znalazł się JERZY KARWACKI, a następnie osiedlił w Ziemii Trembowelskiej ? Anna mogła być córką lub krewną Stanisława Dołżańskiego, posła na elekcje Augusta II, który wówczas mógł poznać kogoś z Karwackich, i stąd ten mariaż ?

10 kilometrów NA ZACHÓD OD TARNOPOLA msc Dołżanka (w 1929 majętnosci hr. Dunin-Borkowskich) ! Stąd tez mogła pochodzić Anna, a Jerzy mógł się wżenić w jej dziedzictwo. Ale Karwaccy na Podolu już na przełoie XVI/XVII wieku (patrz Jan Karwacki, „lisowszczyk”, 1615 stracony we Lwowie ).

* 1640- 1670 JERZY KARWACKI , z Anny Dołżańskiej, pozostawił syna
** 1670 – 1700 ** STEFAN KARWACKI, żonatego 1-o v. z Maryanną Bilińską, z której
*** 1700 - 1730 syn *** GRZEGORZ KARWACKI , 2-o v. z Magdaleną Seliczanką, z której
Dzieci Grzegorza Karwackiego ???? NIC NIE WIEMY !!!!!
*** 1700 – 1730 syn *** ELIASZ Illa.KARWACKI
Synowie Eliasza Karwackiego:
**** ANTONI KARWACKI s. Eliasza - Podole
**** HIACENTY KARWACKI s. Eliasza – Podole
Obaj synowie Stefana: GRZEGPRZ i ELIASZ wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r. w grodzie trembowelskim (Prot. 301. f. 34). (czyli po I rozbiorze austriackim)
II ga LEGITYMIZACJA AUSTRIACKA
UWAGA LEGITYMIZACJA szlachectwa W AUSTRII PO I.szym ZABORZE, obowiązuje census majątkowy (min. sprawność 100 lat posiadania dóbr) !


1720 ZOFIA KARWACKA Kamińska w 1750 (siostra Grzegorza i Eliasza ???) – zostaje żoną Wojciecha Kamińskiego, dziedzica z Leńcz k. Trembowli na Podolu, mają synów Józefa i Michała, którzy legitymują się ze szlachectwa w 1782 roku w Trembowli,
*** Józef i Michał KAMINSKI ,
synowie ** Wojciecha dziedzica Leńcz i Zofii Karwackiej,
wnukowie * Jana i Heleny Jeziorzańskiej, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r., w sądzie grodzkim trembowelskim z h. Lew.
Michał, posesor Borchowa (pod Oleszycami lubaczowskimi), z Franciszki Piotrowskiej, córki Michała i Maryanny z Domańskich, pozostawił
**** syna Stanisława Kostkę. ur. 1794 r., ożenionego z Aleksandrą Bojanowską, córką Jana Nepomucena i Maryanny Rychłowskiej.
***** Z niej syn Julian Leon, żonaty z Antoniną Gniewoszówną, córką Józefa Patrycego i Anieli z Ostaszewskich, wywiódł się ze szlachectwa 1886 r. w galicyjskim Wydziale Krajowym z h. Topór, a 1898 roku wydał córkę Eugenię Maryę, ur. we Lwowie 1865 roku, za Edmunda Słoneckiego, porucznika artyleryi austryjackiej (A. Lwow. For. Nob.).

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

WYPIS Z ORYGINALNEJ KSIĘGI PODOLSKIEJ
(w tłumaczeniu na polski)

LEGITYMIZACJE KARWACKICH W ZABORZE III (1795) MOSKIEWISKIM na PODOLU WSCHODNIM (pozagalicyjskim) w okresie 1850-1883
SPIS szlachty wniesionej w szlachecka księgę rodowodowa PODOLSKIEJ GUBERNI Kamieniec Podolski 1987
Strona 50
RODZINA KARWACKI

Legitymizacja galicyjska po I rozbiorze
1700 GRZEGORZ KARWACKI s. Stefana i Marianny Bilińskiej
1700 ELIASZ llia KARWACKI s. Stefana i Magdaleny Seliczanki
w 1782 wylegitymowali swoje szlachectwo w grodzie trembowelskim I ZABÓR AUSTRIACKI

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

I sza LEGITYMIZACJA AUSTRIACKA

UWAGA LEGITYMIZACJA szlachectwa W AUSTRII PO I.szym ZABORZE, obowiązuje census majątkowy (min. sprawność 100 lat posiadania dóbr) !

Gniazdo: PODOLE - Trembowla
D XI lub XII) STEFAN KARWACKI syn Jerzego i Anny Dołżańskiej, żonaty
z 1)Marianną Bilińska, z czego syn Grzegorz,
z 2) Magdaleną Seliczanką, z czego syn Eliasz – którzy legitymowali się ze szlachectwa w 1782 w Ziemii Trembowelskiej,

Stare legitymizacje austriackie:
1670- 1700 * JERZY, z Anny Dołżańskiej, pozostawił syna
1700 – 1730 ** STEFANA,
żonatego 1-o v. z Maryanną Bilińską, z której
1730 - 1760 syn *** GRZEGORZ,
2-o v. z Magdaleną Seliczanką, z której
1730 – 1760 syn *** ELIASZ.
D XIII) ANTONI KARWACKI s. Eliasza - Podole
D XIII) HIACENTY KARWACKI s. Eliasza – Podole
Obaj synowie Stefana wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r. w grodzie trembowelskim (Prot. 301. f. 34). (czyli po I rozbiorze austriackim)

KOLEJNE LEGITYMACJE w 1866 - 1883

Legitymowali się ze szlachectwa w 1866-83 roku w guberni podolskiej II zabór rosyjski (gubernia Podolska)....

Praprapraprawnukowie Jerzego i Anny z Dołżańskich
Prapraprawnukowie Stefana
Praprawwnukowie Eliasza
Prawnukowie Hiacentego
Wnukowie Mikołaja
Synowie Jana:
D XVI) ANTONI KARWACKI s. Jana, wnuk Mikołaja -
D XVI) JAN KARWACKI, s. Jana, wnuk Mikołaja -
D XVI) PIOTR KARWACKI, s. Jana, wnuk Mikołaja -
D XVI) KAROL KARWACKI, s. Jana, wnuk Mikołaja -
D XVI) WOJCIECH KARWACKI, s. Jana, wnuk Mikołaja -
D XVI) MARCIN KARWACKI,s. Jana, wnuk Mikołaja -
Legitymowali się ze szlachectwa w latach 1866-83 w guberni podolskiej

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

WYPIS Z ORYGINALNEJ KSIĘGI PODOLSKIEJ
(w tłumaczeniu na polski)

LEGITYMIZACJE KARWACKICH W ZABORZE III (1795) MOSKIEWISKIM na PODOLU WSCHODNIM (pozagalicyjskim) w okresie 1850-1883
SPIS szlachty wniesionej w szlachecka ksiegę rodowodowa PODOLSKIEJ GUBERNI
Kamieniec Podolski 1987

Strona 50
RODZINA KARWACKI

940 1850 rok KWIECIEŃ 13
Prapraprawbukowie Jerzego Karwackiego 1630 – 1660/1700 i Anny Dołzańskiej
Praprawnukowie Stefana Karwackiego 1670 – 1700/1730 i Magdaleny Seliczanki
*PRAWNUKOWIE Illi/ELIASZA KARWACKIEGO 1700-1730/1760 przyrodniego brata Grzegorza

wnukowie ** 1) Hyacenetego 1730-1760
synowie *** 1) Mikołaja Karwackiego 1760-1790
****1) ANDRZEJ KARWACKI 1790 - 1820
****2) MICHAŁ KARWACKI 1790 - 1820
****3) JAN KARWACKI 1790 - 1820
****4) WAWRZYNIEC KARWACKI 1790 - 1820

Wnukowie ** 2) Antoniego Karwackiego 1730-1760
Synowie *** 1) Michała Karwackiego 1760-1790
****1) JÓZEF KARAWACKI 1790-1820
Z synem ***** 1) JANEM KARWACKIM 1820-1850
****2) ANTONI KARWACKI 1790-1820
****3) ERAZM KARWACKI 1790-1820

Oup Sobp. 1866 kwiecień 28
Praprawnuki *Eliasza Karwackiego 1700-1730
Prawnuki ** Antoniego Karwackiego 1730-1760

Wnukowie *** Michała Karwackiego 1760- 1790
Synowie **** 1) Józefa Karwackiego 1790-1820
***** 1) KAZIMIERZ KARWACKI 1820-1850
***** 2) MICHAŁ KARWACKI 1820-1850
***** 3) JAN KARWACKI 1820-1850

Wnukowie *** Mikołaja Karwackiego 1760-1790
synowie **** 3) Jana Karwackiego 1790-1820
***** 1) ANTONI KARWACKI 1820 -1850
***** 2) JAN KARWACKI 1820 -1850
***** 3) PIOTR KARWACKI 1820 -1850
***** 4) KAROL KARWACKI 1820 -1850

3023 1883 lipiec 14
wnukowie *** Mikołaja Karwackiego 1760-1790
synowie **** Jana Karwackiego 1790-1820
***** 5) WOJCIECH KARWACKI 1820 –1850-1880
***** 6) MARCIN KARWACKI 1820 –1850-1880


Oup Sobp. 1869 janu 16
Wnukowie *** Michała Karwackiego 1760-90
Synowie **** 3) Erazma Karwackiego 1790-1820
***** 1) JÓZEF KARWACKI 1820-1850
****** syn MICHAŁ KARWACKI ur 22 IX 1891; stud. UJ; syn Józefa z Bukaczowic pow. Rohatyń, koło Stanisławowa
***** 2) FRANCISZEK KSAWERY KARWACKI 1820-1850
***** 3) WOJCIECH KARWACKI 1820- 1850

wnuki *** Michała Karwackiego 1760-90
>>>>>>>>>>>synowie **** 2) Antoniego Karwackiego 1790 - 1820
***** 1) MAREK KARWACKI 1820-50
***** 2) KAZIMIERZ KARWACKI 1820-50
***** 3) JAN KARWACKI 1820-50

Ta cześć klanu od 1793 roku ( po II rozbiorze rosyjskim) już na zawsze w rękach moskiewskich, zmuszona do ubiegania się o potwierdzenie swego szlachectwa, na ogół bez zachowanych dokumentów historii rodu, a jedynie oświadczeń żyjacych – wpisywana zaledwie do ksiegi 1 (podolskiej – str 50) mimo starożytnego pochodzenia. PIERWSZE ZAPISY dopiero w 1850, a więc przez prawie 60 lat ubiegali się o legitymizacje. O 70 lat później niź ich krewniacy w ziemii buskiej w Galicji (1782)

RESUME: w latach 1850 – 1890 kilkunastu mężczyzn KARWACKICH przeprowadziło legitymizacje swojego pochodzenia w księgach kamienieckopodolskich. To świadczy o istnieniu tutaj potęznego gniazda Karwackich na Podolu, już końcem XVI wieku, a więc okresu przynajmniej narodzin Jana Karwackiego „lisowczyka.” WIĘKSZOŚĆ Z NICH ZAŁOŻYŁA SWOJE RODZINY w tych czasach zawsze bardzo liczne.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LEGITYMIZACJE KARWACKICH W ZABORZE I (1772) AUSTRIACKIM na Ziemii Buskiej i Podolu Zachodnim galicyjskim w roku 1782-1792

I Zabór austriacki 1772/ZBRUCZ graniczny z I RP na wschodzie .Karwaccy z Horpina buskiego są zmuszeni legitymować swoje szlachectwo w austriackiej Galicji; - robia to też przez cały XIX wiek poddani cara w guberni podolskiej (Kamieniec, Chocim. Krzemieniec). Nie mają takiego obowiązku Karwaccy mieszkający w Królestwie Polskim, Wielkopolsce...

I Zabór austriacki 1772-1793/ZBRUCZ graniczny z I RP na wschodzie
I Zabór austriacki 1772/ II zabór 1793 ZBRUCZ graniczny z 2 zab.ros. na wschodzie do 1809 roku

• II ga LEGITYMIZACJA AUSTRIACKA : W ziemstwie zaś buskiem, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. Karwaccy Tomasz i Maciej, synowie Marcina i Anastazyi Wiśniowskiej, wnukowie Kazimierza i Maryanny Ilnickiej.

II Legitymizacja buska 1782 rok

KAZIMIERZ KARWACKI (SKĄD ??) i Marianna Ilnicka, z która miał syna Marcina ożenionego z Anastazją Wisniowską, a oni mieli synów Tomasza i Macieja Karwackich, którzy legitymowali się ze szlechectwa w ziemi buskiej w 1782 roku
dzieci Kazimierza Karwackiego i Marianny Ilnickiej:
MARCIN KARWACKI (1720?) (syn Kazimierza i Marianny Ilnicka; ożeniony z Anastazją Wisniowską, z która miał synów (1750/60) Tomasza i Macieja Karwackich, którzy legitymowali się ze szlechectwa w ziemi buskiej w 1782 .
• W ziemstwie zaś buskiem, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. Karwaccy Tomasz i Maciej, synowie Marcina i Anastazyi Wiśniowskiej, wnukowie Kazimierza i Maryanny Ilnickiej.
legitymowali się ze szlachectwa w ziemi buskiej DOPIERO w 1792 roku, między I i III zaborem austriackim ?

Wnukowie Kazimierza Karwackiego i Marianny Ilnickiej
Synowie Marcina Karwackiego i Anastazji Wiśnioweskiej z HORPINA:
TOMASZ KARWACKI
MACIEJ KARWACKI; synowie Marcina Karwackiego i Anastazji Wisniowskiej, wnukowie Kazimierza Karwackiego i Marianny Ilnicka; którzy legitymowali się ze szlechectwa w ziemi buskiej w 1792 roku (UWAGA: ich Ojciec MARCIN chyba był starszy od MARCINA z 1768 ojca Mikołaja i Michała)

Młodsi bracia ??????
MIKOŁAJ KARWACKI :5.XII 1786 urodził się MIKOŁAJ KARWACKI, syn MARCINA KARWACKIEGO i ANASTAZJI Uza; chrzestni Stanisław Czernecki i Xenia ...
MICHAŁ KARWACKI ur 15 czerwca 1794 roku syn Marcina Karwackiego i Anastazji; chrzestni Mikołaj Hryćków i Katarzyna Lewandowska.


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Gniazdo: PODOLE – Ziemia Buska/Horpin-Karwacki
dzieci Kazimierza Karwackiego i Marianny Ilnickiej:
MARCIN KARWACKI (1720?) (syn Kazimierza i Marianny Ilnicka; ożeniony z Anastazją Wisniowską, z która miał synów (1750/60) Tomasza i Macieja Karwackich, którzy legitymowali się ze szlechectwa w ziemi buskiej w 1782 roku

MARCIN KARWACKI s. Kazimierza i ANASTAZJA (Wiśniowska) rodzice urodzonego 5.XII 1786 MIKOŁAJA KARWACKIEGO, syn MARCINA KARWACKIEGO i ANASTAZJI Uza; chrzestni Stanisław Czernecki i Xenia ...wcześniej mieli Tomasza i Macieja.

11 XII 1792 2 ślub
1768 MARCIN KARWACKI lat 24
druga żona KATARZYNA LATECKA (1776) c. Józefa lat 16; świadkowie Ignacy Czerwiński i Wojciech Mazur 11 XII 1792 2 ślub

1789 rok 1768 MARCIN KARWACKI świadkiem na ślubie PIOTRA KRZANOWSKIEGO s. Jana i TERESY GUŚKIEWICZ
1790 rok 1768 MARCIN KARWACKI świadkiem na ślubie MACIEJA MAZURA i MARIANNY CZERNICKIEJ
1796 MARCIN KARWACKI świadkiem na ślubie 12 czerwca 1796 Alexa Sikorskiego, s. Piotra i Józefy
(koniec metryk ślubnych Horpina w 1796)

GRZEGORZ/Gregoriusz KARWACKI syn/synowiec Kazimierza, ożeniony z KATARZYNĄ KRZANOWSKĄ/ rodzice m.in. Franciszka KARWACKI, ur. 18 January 1786, syn Georgiusa Karwackiego i Katarzyny córki Jana Chrzanowskiego; chrzestni Andrzej Ch/Krzanowski i Anastazja Karwacka/ także Marii Anny z 22 Jan 1791 r. . (musiała wkrótce umrzeć skoro Marcin żeni się po raz drugi w 1792 roku z Katarzyną Latecka)
1792 rok GRZEGORZ KARWACKI świadkiem na ślubie
1770 FRANCISZKA KARWACKIEGO lat 22 ślub 1792 i
1774 JADWIGI CZERNICKIEJ c. MACIEJA l. 18 ślub 1792


SEBASTIAN KARWACKI syn/synowiec Kazimierza, ożeniony z Katarzyną Marszałkówną...., ojciec Marii z 7 stycznia 1798 i Antoniego z 13.VI.1802;

FRANCISZEK KARWACKI syn/synowiec Kazimierza
1770 FRANCISZKA KARWACKIEGO lat 22 ślub 1792 i
żona JADWIGA CZERNICKA (1774) c. MACIEJA l. 18 ślub 1792

AGNIESZKA KARWACKA ....

Dzieci braci lub braci stryjecznych ??? Kazimierza Karwackiego
W latach 1776-1796 byli dziećmi NIE MA ICH W METRYKACH

SEBASTIAN KARWACKI syn/synowiec Kazimierza, ożeniony z Xenią...... z Horpina .... ojciec Marii z 4 grudnia 1802
IGNACY KARWACKI mąż Katarzyny Hrycków, ojciec Kazimierza z 5 marca 1804
STANISŁAW KARWACKI mąż Agnieszki Guskiewicz.......rodzice
Marii Karwackiej, ur. 6 grudnia 1815
JÓZEF KARWACKI mąż TERESY Barbeczyk ?? ojciec Rosalii z 10 października 1815 JÓZEF KARWACKI (ur ok. 1800) i TERESA BECOWA KARWACKICH rolników o mieszkańców Horpina; rolnik rodzice JAKUBA/JACOBUS KARWACKI ur 1833, wdowiec lat 38 po Reginie Kochanowskiej
AGNIESZKA KARWACKA
11 marca 1804 AGNIESZKA KARWACKa jest chrzestną Grzegorza ...

Zgony Horpin 1776-1796

I SIEDZIBA KARWACKICH dom nr 8

Dzieci Marcina lub braci stryjecznych i braci Kazimierza

W latach 1776-1796 byli dziećmi ODNOTOWANE ICH ZGONY W METRYKACH

1778 WOJCIECH KARWACKI 2 miesiące s. Marcina Karwackiego zmarł 22 XII 1778 w domu nr 8
1779 SZYMON KARWACKI 10 lutego 1781 2 lata umiera w domu nr 8
1784 w marcu 1784 umiera - MACIEJ KARWACKI miał 4 dni, zmarł w domu nr 8
1785 APOLONIA KARWACKA 3 miesieczna infans Karwacka umiera 7 listopad 1785 w domu nr 8

II SIEDZIBA KARWACKICH dom nr 3

Dzieci Marcina lub braci stryjecznych i braci Kazimierza

W latach 1776-1796 byli dziećmi ODNOTOWANE ICH ZGONY W METRYKACH

1763 MICHAŁ KARWACKI kawaler lat 20 – - umiera 7 styczeń 1783 w domu nr 3 (to jest dom Czernickich)
1772 ,,,,,,,,,,,, KARWACKA - lat 13 umiera grudzień 1785 w domu nr 3 u Czernickich
1774 JAN KARWACKI - - lat 15 umiera 24 sierpień 1789 w domu nr 3 u Czernickich
1790 MARIANNA KARWACKA 1 roczna umiera 9 kwietnia 1791 w domu nr 3 (Czernickich)


Śluby Horpin 1776-1796

od 1776 pełno Krzanowskich, Czernickich, Lateckich
nie ma ślubów Karwackich między 1776 – 1789

W latach 1776-1796 byli Karwaccy poza Stanisławem, Marcinem, Grzegorzem, Franciszkiem byli dziećmi

1789 rok ur 1768 MARCIN KARWACKI świadkiem na ślubie PIOTRA KRZANOWSKIEGO s. Jana i TERESY GUŚKIEWICZ
1790 rok ur 1768 MARCIN KARWACKI świadkiem na ślubie MACIEJA MAZURA i TMARIANNY CZERNICKIEJ

1792 rok ur ? GRZEGORZ KARWACKI świadkiem na ślubie
1770 FRANCISZKA KARWACKIEGO lat 22 ślub 1792
1774 JADWIGI CZERNICKIEJ c. MACIEJA l. 18 slub 1791

11 XII 1792 2 ślub 11 XII 1792 2 ślub
1768 MARCIN KARWACKI lat 24
1776 druga żona KATARZYNA LATECKA c. Józefa lat 16; świadkowie Ignacy Czerwiński i Wojciech Mazur 11 XII 1792 2 ślub
1796 MARCIN KARWACKI świadkiem na śłubie 12 czerwca 1796 Alexa Sikorskiego, s. Piotra i Józefy
(koniec metryk ślubnych Horpina w 1796)


Gniazdo: PODOLE – Ziemia Buska/Horpin-Karwacki

RODZICE KAZIMIERZA KARWACKIEGIO mogli być spoza Horpina, jeżeli dopiero Kazimierz wżenił się tutaj w dominium Ilnickich ????

ZGONY Horpin
1776-1796
SIEDZIBA KARWACKICH dom nr 8
1709 STANISŁAW STANISLAUS KARWACKI lat 68 zmarł 18 luty 1777 w domu nr 8

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Skąd JAN KARWACKI - lisowszczyk stracony we Lwowie w czerwcu 1615 roku

1580 JAN KARWACKI - lisowszczyk
JAN KARWACKI pogromca Moskali w latach 1610-15 (nowe źródła)

Jan Karwacki dzielnie przewodzi choragwiom lisowszczyków w wojnie Zygmunta III Wazy pod Moskwą 1612-14. Zawiedzeni przez Sejm brakiem obiecanego żołdu, podejmują "karwacczycy" rebelię niszcząc możnowładcze majątki na Podlasiu i Wołyniu. Jan Karwacki wydany nad Bugiem przez sługi dworskie Koniecpolskiemu, wraz z towarzyszami staje przed Sądem Sejmowym, który 20 skazuje na śmierć, w tym Jana Karwackiego i 3 jego podkomendnych oficerów - wśród nich kniazia Borowskiego - stracono w czerwcu 1615 na 4 rogach rynku we Lwowie, dwóch wbiciem na pal a dwóch przez łamanie kołem, pozostałych 16 stracono tamże w ciągu tygodnia (są autentyczne relacje uczestników egzekucji). To musiała być "trauma" dla rodu Karwackich. Tworzą w XVI/XVII wieku gniazda na Podolu, pod Chocimiem, Kamiencem Podolskim, Czerniowcami, gdzie zyją do dziś.

JAN KARWACKI pochodził z Podola gdyz wyrok sejmowy skierowano do rady grodzkiej krzemienieckiej ??? Zrodła moskiewskie wskazuja na pochodzenie z Karwacza.

Pamiątki miasta Żółkwi Sadok Barącz - 1877 - Liczba stron: 247
„... którzy pod przewodnictwem Jana Karwackiego szeroko ... lotru- j^cych wraz z Karwackim. Potem dnia 19 maja i 4. czer- wca ..”

Hetman Stanisław Żółkiewski
Antoni Prochaska - 1927 - Liczba stron: 419
„... pod Karwackim i innymi, ... Karwackiego nie uszedł ...”
.
Wojna o Smoleńsk, 1613-1615
Kazimierz Tyszkowski - 1932 - Liczba stron: 176
„Musiał Żółkiewski z wojskiem jeszcze w 1615 r. wystąpić przeciw oddziałom Karwackiego, ... 1 O Karwackim zob. Prochaska, Żółkiewski 140 - 141 i

Archiwum Towarzystwa naukowego we Lwowie: historyczno-filozoficzny
Strona 389 . Towarzystwo Naukowe we Lwowie – 1932:
„....Oddziały Karwackiego, Dembińskiego, Zachara, Zaruckiego, Korsaka, Korobki, Czeladki i innych znajdowały się jeszcze pod koniec roku 1614 na terytorium Moskwy, wieszajac się na pograniczu. Ale zachodziły nieraz daleko wgłab. Wódz polski zabiegał, by te bandy utrzymac zagranicami, jużem tam (mowa o Karwackim) praktyki swe rzucił, ...”

Sejmy z lat 1615-1616
Strona 131 Stefania Ochmann-Staniszewska - 1970 - Liczba stron: 235
„ To relacja rezydenta gdańskiego Warszawa 30 IV 1615, tkps 300/29/88, s. 229..W maju 1615 r. oddziały te na czele z Karwackim przesunęły się w kierunku Wołynia. (JK Chodkiewicz do K. Radziwiłła, Lachowicze 12.V.1615, AGAD, AR Dz. V. Teka 46, nr 2047; Uniwersał St. Zólkiewskiego 4. V.1615)... Rozgromiono je......”

Cahiers d'histoire
Polskie Towarzystwo Historyczne w Wielkiej ... – 1969; str 203
„...Przeciwko Karwackiemu wyruszył W. Hetman koronny z Koniecpolskim „jak przeciwko nieprzyjacielowi Rzplitej” Karwacki dobry zagończyk, uchylał się od spotkania z kwarcianymi Hetmana. Przychodziło do kilku drobnych starć, dopiero na przeprawie przez Bug, po wielkim rabunku w majatku... Wielu zginęło, duża ilość dostała się do niewoli, sam Karwacki zdołał jednak uciec ; dostał się w ręce Hetmana, kiedy bawiąc incognito we Lwowie został rozpoznany i aresztowany ...” Strona 203

Rozprawy Akademii Umiejętności: Wydział Filologiczny
Akademja Umiejętności w Krakowie. Wydział ... – 1894; str. 89

„.. wbiciem na pal i ćwiartowaniem. Egzekucyja odbywa się we Lwowie na polach połozonych pomiędzy cerkwią sw. Jerzego a kościołem św. Krzyża (rynek lwowski) i wzbudziła grozę i litosć w widzach, między którymi znajdował się i 18-letni podówczas Zimowrowicz. .Karwackiemu wyszedł pal przez szyję, Keckiemu przez ramię’ obaj skończyli wsród strasznych męczarni ..”

WIECEJ SZCZEGÓŁOW WE WCZESNIEJSZYCH postach o Janie Karwackim dowódcy choragwi lisowszczyków.

STANISŁAW ZÓŁKIEWSKI o kaźni Jana Karwackiego 15 czerwca 1615 roku

Pisma Stanisława Zólkiewskiego, kanclerza koronnego i hetmana

Strona 234
7 Maji 3. Taka teraz mama wiadomośc, że Karwacki podawszy slak jakby nazad ku Wołyniowi, w lewo powrócił, splondrował pokrój majętność pp. Chodorowskich, dwór dostateczny wyłupił; bronili mu się pp. Chodorowscy, ale gwałtowi nie mogli strzymać,

17 Maji . 3. zdarzył pan Bóg, że ich drugi raz rozgromił jegomoć pan starosta wieluński z chłopy; siła pobitych, także pojmanych, i niemało się ich tez rozpierzchło. Dzis przywiedziono mi kniazia Borowskiego litwina, który był porucznikiem roty samego Karwackiego; powiada o Karwackim, że gdy ich goniono w Dabrowie zbył go już koń, i tuszy że go tam zabito. Potem pojmano Kąckiego, Skipora. Kardzaszowica, i inszych rotmistrzów i towarzystwa niemało. Na ostatku Karwackiego samego, który nieznacznie do Lwowa przyjechał, przez wydanie sługi jego pojmano.

Zatym król jegomś wziąwszy wiadomosc od jegomci pana hetmana koronnegp, ze już ci pryncypałowie są w garsci, posłał do jegomci starosty lwowskiego mandat, aby byli taką szkaradną smiercią publice pokarani.
Naprzód Karwackiego przywieziono na kolesie na plac; pojżrzy, ano pal okrutny lezy i z inszemi przyparwami, na którym miał odpoczynać; począł soba trwozyć, westchnąwszy rzekł: O MÓJ BOŻE, na takążem ja to smierć okrutna zarobił ? Takaż to rycerską śmiercią z tego świata zchodzę ? nikt mi nie krzyw , za moje ciężkie grzechy

Str, 235
Bóg mię mój karze. A pojrzawszy po ludziach, zawoła:
„WY OJCOWIE I MATKI KARZCIE SIĘ MNA, A CHOWAJCIE W KARNOSCI SYNY SWOJE. JAM SIĘ NIE W POŚLEDNIM DOMU URODZIŁ, WYCHOWAŁ, AZ DO ŻOŁNIERSKIEJ NIESZCZESLIWEJ PRZYSZŁO, W KTÓREJ SIĘ WSZYSTKIE ZBRODNIE NIECNOTLIWE WYPEŁNIŁY, I TE MIĘ TERAZ Z ŚWIATA GŁADZĄ !

Potem go katowie wzieli, na ziemi położyli, on okrutny pal weń wbijali. W tym zawoła do spowiednika: OJCZE PRZEPÓG DYABLI MI PRZESZKADZAJĄ „ A sopowiednik na wszystek lud zawoła: WSZYSCY NAJSWIĘTSZE IMIE JEZUS WOŁAJCIE. I krzykneli wszyscy głosem wielkim: Jezus ! Jezus ! az na mile było słychać on głos straszliwy. I tak Karwackiego z palem podniesiono na jednej stronie miasta Lwowa.

Kąckiego na drugiej stronie miasta takzę na pal wbito. Skipora na trzeciej stronie miasta ćwiartowano, a Kniazika Borowskiego na czwartej stronie także ćwiartowano. W tydzień po tych, szesnascioro towarzyszów ścięto, drudzy jeszcze siedza.
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Родовод - генеалогія Карвацькі / Карвацький /(короткий)

Повідомлення akarw » 24 серпня 2014, 10:03

Родовод - генеалогія Карвацькі / Карвацький /(короткий)


KARWACCY są starym XIV-wiecznym polskim rodem, ściśle związanym z dziejami I Rzeczpospolitej. Dlatego historyczną ojczyzną Karwackich jest nie tylko obecna POLSKA, ale także BIAŁORUS oraz ZACHODNIA UKRAINA. Z tych gniazd migrowali po całym świecie, po krańce, Azji, Australii, obu Ameryk i Europy. Niekiedy modyfikując brzmienie nazwiska KARWACKI.


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


"KARWACZski" PIERWSZE BRZMIENIE NAZWISKA w dokumencie Prymasa Wojciecha Jastrzębca:
22 marzec 1436 JAN KARWACKI / Karwaczski (syn sędziego Nelascariusa i Małgorzaty de Carwacz) świadkiem na dokumencie kaliskim przyjętym przez arycybiskupa gnieźnieńskiego (1423-1436) Wojciecha Jastrzębca *) – przyjętym na zamku w Opatowie k . Wieruszowa …. . Prymas WOJCIECH był też herbu Jastrzębiec więc Jan Karwaczski de Karwacz byli z jednego rodu. Związany z dworem prymasa IANNIS KARWACZSKI mógł być więc protoplastą rodzin kalisko-gnieźnieńskich lub sandomierskich z RYTWIAN ( w XV/XVI wielka rezydencja prymasa i jego spadkobierców)


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


SKĄD SIĘ WYWODZIMY ?

PRAOJCEM Karwackich był NIEŁASKARZ / Nelascarius (1370-1418..9 ? w 1429 już nie zył, gdyż sędzią makowskim był niejaki Sławek)) de Carwacz / Karwacz sędzia makowski i różański (udok. 1403…1418), z kręgu dworu księcia Janusza I mazowieckiego; mąż PRAMATKI Małgorzaty (córki Katarzyny de Wegrzynowo na S od Bogatego) , ojciec Wojciecha, Pawła, Jana i córek de Carwacz / Karwacz Karwackich.

NAJSTARSZY DOKUMENT PERGAMINOWY KARWACKICH z 1403 :

0. 30 lipca 1403 roku w Ciechanowie Janusz I nadaje nowe prawa I przywileje mieszkańcom Różanej … wśród świadkow dokumentu NELASCARIUS de Karwacz sędzia Makowski i Różański

1. Janusz starszy, ks. mazowiecki potwierdza, że Nelaskarius dziedzic z Karwacza 25 lipca 1418 roku
DOKUMENT pergaminowy 8867 z 25 lipca 1418 roku : Archiwum Koronne Krakowskie (większość zasobu dawnego archiwum dokumentowego I Rzeczypospolitej),
Janusz Starszy, ks. mazowiecki, potwierdza, że Nelaskarius dziedzic z Karwacza, sędzia makowski, zamienił brzegi stawu leżące w dziedzictwie Karwacz w powiecie ciechanowskim na 2 łany w Sierakowie z Mikołajem inaczej Wąż, podkomorzym wyszogrodzkim


KLUCZOWA DIAGNOZA HERALDYCZNA:

Niełaskarz z Karwacza (XIV/V w) był herbu Bolesta, czyli Jastrzębiec. Boleścice mazowieccy to część Jastrzębców. Jego synowie mieli oprócz Karwacza, sporej włości k. Przasnysza, także włość Brzeźno k. Ostrowii Maz., którą w XV w. zagospodarowywali. Niełaskarz był sędzią makowskim i różanskim długo, jest poświadczony kilkakrotnie, na pewno do 1418 r. Jan z Brzeźna jest dowodnie herbu Bolesta w 1478 r. (ekspert PAN dr K.P.)
.
Afiliacja do herbu Łabędź prawdopodobnie wynikała z późniejszej XVIII wiecznej “jakby akredytacji”, w warunkach konieczności legitymizacji szlachectwa po rozbiorach (w Galicji po 1772, a w zab. rosyjskim po 1792-5 roku). Sięgnięto wówczas po rodowód Karwickich h. Łabędź, gdyż był dobrze udokumentowany w heraldyce. Na Warmii końcem XVI w. przybrano własny herb KARWACKI / KARWATSKI. Lokalnie wiązano się także z Radwanem (Wołyń) i Leliwą ( Z. Wieluńska, Sieradzkie). (admin).
………………………………..
OBSZAR GNIAZDOWY BOLEŚCICÓW mazowieckich stanowiło PÓŁNOCNO-ZACHODNIE MAZOWSZE w obszarze pomiędzy KĘPĄ POLSKA k. Wyszogrodu – DROBINEM k. Raciąża – SIERPCEM i ZUROMINEM na północy, gdzie mieli włości – idąc od Żuromina na południe : CHAMSK, NAGÓRKI, ZAWIDZ, ŁYSKOWO, SZCZYTNA, KOZIEBROD. SWIERCZYNA, CIESZEWO, KARSY, DOBRSK, KOSMACZEW, GOŁOCINA. ŚLEPKOWO, KARWACZ (k. Przasnysza), BRZEŚNO (k. Ostrw. Maz.) KEPA POLSKA i RADKÓW k. Wyszogrodu (szczegółowo patrz post na forum, plik A01a w generacjach). Z nich wywodził się NELASCARIUS de Carwacz h. Bolesta, osiadły na wianie (być może ?) żony MAŁGORZATY w Karwaczu pod Przasnyszem, ponad 50 km od rodzinnych gniazd Boleściców.

………………………………………………………………………………………………………………………

HISTORYCZNIE:

Historycznie jesteśmy klanem rodzin o udokumentowanej 600 letniej tradycji, bardzo mobilnym w granicach wielkiego obszaru Rzeczpospolitej Korony i Litwy. # Spotykamy Karwackich już na przełomie XIV/XV wieku przede wszystkim na Mazowszu, poczynając od księstwa ciechanowskiego, następnie Ziemi Nurskiej, Chełmskiej, Bełskiej, Roztoczu Lwowskim i Podolu. A po włączeniu Mazowsza do Korony, w wielu nowych gniazdach Wielkopolski, Warmii i Małopolski. Osadnictwo to wyraźnie podąża ku wojennym rubieżom Rzeczpospolitej, z Prusami, Litwą na Podlasiu, z Księstwem Moskiewskim w połockim, z Imperium tureckim na Podolu. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Już w XV wieku brali udział w podbojach Podlasia przez. ks. ks. mazowieckich, jak też intensywnej kolonizacji przez Mazowszan Ziemi Bełskiej, przyznanej Ziemowitowi IV przez Jagiełłę i Jadwigę w 1396 roku # POCZĄTKI KLANU KARWACKICH WYZNACZA IMIĘ “NELASCARUS” <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>># Pierwszym odnotowanym dokumentem jest : 30 lipca 1403 roku w Ciechanowie Janusz I nadaje nowe prawa I przywileje mieszkańcom Różanej … wśród świadkow dokumentu NELASCARIUS de Karwacz sędzia Makowski i Różański #
W najstarszych – zachowanych w bibliotece w Toronto (Kanada) – księgach sądowych Ziemi Zakroczymskiej w latach 1423-1427 (poz. 822 – 823) jest NELASKARIUS dziedzic/heres de DLOTHOWO / obec. Dłutowo płońskim wraz z bratem Andrzejem / Andre Laskarii w 1421 za Jagiełły biskup poznański (ale są tu też: ŁASZCZ, LASCZ, LASCZONI, NELASZKARIO, LASCZ cum NELASZKARIO; NELASKARIUS, PETRUS, LASKARIUM, LASCZONEM – czyżby wszyscy byli braćmi ?). Ich ojcem był prawopodobnie Laskarius de Kozarzewo (11 km na SW od Płońska), odnotowany w 1390 w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski. #

# W kręgu księcia Janusza I działali NIEŁASKARZ podczaszy ciechanowski 1378, a potem jego syn NIEŁASKARZ de Carwacz sędzia makowski i różański herbu Bolesta odmiana Jastrzębca. # Boleścice władali ogromnymi włościami od Żuromina przez Drobin do Wyszogrodu. # Karwacz był jedną z najstarszych podprzasnyskich miejscowości (nadań rycerskich) może (?) był wianem Małgorzaty, pra-matki KARWACKICH. # A potem 30 lipca 1403 roku w Ciechanowie Janusz I nadaje nowe prawa I przywileje mieszkańcom Różanej … wśród świadkow dokumentu NELASCARIUS de Karwacz sędzia Makowski i Różański # Kolejno NELASKARIUS wzmiankowany w Metryce Księstwa Mazowieckiego w latach 1427-1433 jako NELASKARIUS de Carwacz (żyjący około 1350-1425), ożeniony z Małgorzatą (córką Katarzyny de Węgrzynowo), mieli dzieci Alberta, Jana i Pawła de Carwacz, ojca Mikołaja de Carwacz w 1470 roku studenta Akademii Krakowskiej – od których idzie ciagłość rodowego nazwiska KARWACKI. # Wdowa po Nelaskarim MAŁGORZATA wraz z synami Wojciechem, Pawłem i Janem oraz córkami w 1427 roku, procesuje się z Mikołajem Wężem podkomorzym wyszogrodzkim, dziedzicem Dobrzankowa i Bogatego o staw rybny i młyn wodny na rzece Oględzie – dziś Morawce. # Oprócz Karwacza pod Przasnyszem mieli też włość Brzeźna koło Ostrowa Maz., którą Jan zagospodarowywał w XV w, jest tam notowany w 1478 roku jako Jan z Brzeźna h. Bolesta, dając pewnie początek podlaskim liniom Karwackich. #

# Acta diecezji płockiej z konsystorzy w Pułtusku w roku 1485 i 1488 podają kolejnych z Karwacza w XV w nota z 21 marca 1488 roku. W zapisach akt kapituły płockiej w pozycji 150 znajduje się zapis oswiadczeń uczestników konsystorza w Pułtusku z dnia 21 marca 1488, gdzie wśród deklarujących są: „Iohannes, Martinus de Carwacz quilibet per dicam pro future anno.”JAN i MARCIN de Carwacz / Karwacz w indeksie na str 27 też MICHAŁ / Michaelis de Carwacz. Stanislaus Marci de Karwacz II dicas cere pro temporibus iam elapsis ((tłum.google dla razy dłużej temu) STANISŁAW MAREK de Karwacz II Wczesniejszy zapis z 14 stycznia 1485 dotyczy MACIEJA KARWASKIEGO / KARWACKIEGO: Nota 140. 14 januarii 1485 A, consistorio Poltoviensi.148 (Acta offic.V). In causa nobilis Mathie Carwarsky #

# Syn Pawła na Karwaczu Mikołaj dziedzic na KARWACZU i BRZEZINCE MAŁEJ (ziemia nurska – pow. ostrowski) zmarł przed 1503 rokiem miał żonę ANNE i syna JAKUBA. # Ich następcy trwali ma Karwaczu do 1670 roku. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>># Drugim studentem Akademii Krakowskiej jest w 1517 roku TOMASZ syn Andrzeja z Karwacza, byc może protoplaści linii bełsko-podolskich. #

# Inni bardzo wcześnie jeszcze w XV wieku kolonizowali Podlasie w Ziemi Wiskiej i Ruś Czerwoną w Ziemi Bełskiej, w służbie płockiej lini Piastów Ziemowita IV, Ziemowita V, Trojdena II, Kazimierza II (jak podaje Długosz zamiłowanego w kowalstwie, sam robił strzały, miecze, groty), Aleksandra, Władysława I, oraz ostatnich w tej linii Siemowita VI i Władysława II. Wtedy Karwaccy osiadają na Podlasiu (od Bielska Podlaskiego po Mońki) oraz w Ziemi Bełskiej od Hrubieszowa po Sieniawę i Busk.

# Z tej mazowieckiej emigracji w BUSKU pod Lwowem już w 1537 roku jest odnotowany ANDRZEJ KARWACKI , zapewne protoplasta wszystkich rodzin bełskich, wołyńskich i podolskich.# Jego prawnuk TOMASZ KARWACKI jest w latach 20.tych XVII wieku bojarzynem księcia Wiśniowieckiego na Podolu - poświadcza w Podkamieniu w 1644 roku; potem zaś w ANEKSIE inwenatarza wyposażenia koscioła Augustainów w Załozcach z roku 1757 sprawionego po sporządzeniu poprzedniego spisu, którego data nie jest znana (APKr, Aug 154, s.63-66):KAPA ROŻÓWA W KWIATY RÓŻNEGO KOLORU, [z] stuła i manipukarzem od JMCi PANI KARWACKIEJ pisarzowej załozieckiej...(Zalożce nad Seretem na NW od Zbaraża, głowna siedziba Wisniowieckich, na S od Podkamienia i Krzemieńca) - byli najpewniej zwiazani z ks.ks. Wisniowieckimi i Zbaraskimi, wraz z nimi mogli się pojawić w Krakowie, gdzie ostatni bracia Zbarascy mieli pałac i majątki na Jurze krakowskiej,w końcu sami spoczeli w kaplicy u Dominkanów; byłby więc to wsteczny nurt podolski Karwackich, równoległy do progresywnych mazowieckiego, sieradzko-kaliskiego # UKRAINA JEST DRUGĄ OJCZYZNĄ KARWACKICH (jest ich ponad 2000 w licznych starych gniazdach rodowych , AKTUALNIE W OPRACOWANIU) # W zakładce Karwacki ////// (stare klany ukraińskie) znakomite dzieło Włodzimierza Osadczy : PODOLE W POLSKIEJ HISTORII I KULTURZE ; Teka Kom. Pol.-Ukr. Związ. Kult. – OL PAN, 2007, 5–14; Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II#


# Po inkorporacji Mazowsza (płocko-rawskiego w XV w., warszawsko-czerskiego w XVI w) do Korony, KARWACCY rozpierzchli się po wszystkich prowincjach Rzeczpospolitej z różnym powodzeniem, na ogół niepowodzeniem materialnym. PIERWSZY NURTmigracji był na kierunku Podlasia-ziemi wiskiej, DRUGI NURT na Ziemię Bełską, a potem Podole i Ukraine; TRZECI NURT to Warmia i Pomorze z Kujawami, potem rejon Gniezna (gnieźnieńskie); CZWARTY NURT to łęczycko-sieradzki, dalej wielkopolski (Kalisz – kaliskie), PIĄTY nurt Małopolskie, zarówno krakowskie od strony Pilczy / Smolenia z ziemi wieluńskiej, jak i sandomierskie z nurtu bełskiego lub podlaskiego. #

# Realnie w wielu gniazdach Karwackich nastąpiła utrata lub zmiana klejnotu rodowego, a często nawet tradycji szlachectwa. # Już w XVI Karwaccy wieku biorą udział w kolonizacji Warmii – od 1466 w granicach Korony - w spisach podatkowych odnotowani są KACPER 1591, GRZEGORZ 1651, Velus JAN 1673, PIOTR 1767, MICHAŁ 1772 przodkowie wielu rodzin Karwackich żyjących na Warmii do 1945 roku. # Już na przełomie XVI/XVII wieku na Litwie koło Upity spotykamy Anastazję Karwacką żonę Mikołaja Kazimierza Lewonia. # Herbarze mówią o Dunin-Karwackich (zapisy Konstytucji, Spisy szlachty.., Borkowski, Uruski…, Heroldie Król. Pol., Starykon-Kasprzycki, 1836 – niektóre z nich budzą teraz wątpliwości) herbu Łabędź (Mazowsze, Podole, Małopolska, Sandomierskie), ale odnotowywane są także nasze klany spod Jastrzębca (Gniezno 1500, ale też Karwacz od XIV w), Radwana (Wołyń 1845) lub własnego herbu Karwacki/Karwatski (na błękitnym tle pionowo czarny grot strzały z piórami na trzonie, poniżej złota gwiazda) osiadłe w Prusach (1600, XVII-XIX w.), a ostatnio Gail (2003) mówi o Karwackich w herbie Leliwa, co zapewne wiąże się z gałęziami bliskimi Pileckim z Pilczy. #

# Na Mazowszu około 100 km na północ od Warszawy w Ziemi Ciechanowskiej położony jest historyczny Przasnysz, a od wschodu przylega do niego KARWACZ (odnotowany już w 1377 r), a także Góry Karwackie, Wyrąb Karwacki lokowane na gruntach Karwackich. Są one położone na terenie gminy Przasnysz, której herb ma pięć pól heraldycznych, w centrum herb miasta Przasnysz, a wokół niego herby rodów szlacheckich zamieszkujących te tereny, a to Narzymskich h. Dołęga, Karwackich h. Łabędź ( poprawnie powinien być h. Jastrzębiec), Bogackich h. Prawdzic i Lasockich h. Dołęga. Karwacz (Carwacz) można wywieść od (K. Rymut) cienkich witek krzewów lukrecji, którymi smagano się na Wielkanoc, względnie tez od “karw” wołu, starego, leniwego lub osobowego “Karwat” czyli w staropolskim odpowiednik a “CHORWAT”, tak jak “karwacki” oznaczało w staropolskim “chorwacki”, a KARWACJA=CHORWACJA (stare kroniki słowiańskie, ukraińskie). # Uruski mówi : “Wzieli herb od wsi Karwacza w Ziemi Ciechanowskiej”. #

# W dokumentach sądowych 1418-1420 pojawiają się duże dobra Chrwatki/CHRWATHY potem KRWATHY (obec. Klwaty) 7 km na NW od Radomia, a od nich dom KRWACKICH/Krwatscy herbu Lewart, jeszcze przed lub dopiero po przejęciu – wskutek ożenków – tych dóbr przez Firlejów,,,. Firlejów KRWACKICH. Firlejowie osiągają powodzenie od 1317 roku za zasługi dla Łokietka; na różnych włościach powstaje szereg linii, w tym od 1401 Maglewscy i Krwatscy, idący po Jakubie z Dąbrowicy i dworze w Lublinie; jego synu Adamie Firleju z Dąbricy, oraz jego synu Janie patronie kościoła św. Marcina w Krakowie. Na razie poza językowym podobieństwem nie ma dowodów na związek Karwackich w Krakowie z Krwackimi (ponoć wygaśli w XVI w). #

# Ojciec Wawrzyniec Karwacki - protegowany rzymskiego kardynała (patrz aneks 117) - jest w II polowie XVII wieku prowincjałem franciszkanów; franciszkanka jest tez jego bratanica Zofia Karwacka.

# ATANAZY KARWASKI : W przewodnikach po Neapolu i okolicy Carla Celano w 1792 roku i Erasma Pistolesi z 1845 roku jest wzmiankowany w kolekcjach Neapolu „ krzyż bursztynowy” ofiarowany przez króla polskiego Kazimierza ( Jana Kazimerza ?) CZCIGODNEMU OJCU ANATASEMU KARWASKIEMU wybitnemu członkowi zgromadzenia Kartuzów, ….." To, co stało się z wielu znaków efemerydy stosie, a w szczególności dom Anthanase Karwaski, wyznają Chartreusre Neapolu. Pochodzenia polskiego, urodził się Karwaski na stopniach tronu (4 czerwca 1594). Jego ojciec i matka byli związani z pierwszych rodzin w kraju, nawet do rodziny panującej.... C’est ce qui arriva a un certain nombre des pieu personnages des Ephemerides, et en particulier a dom Anthanase Karwaski, profess de la Chartreusre de Naples.Polonais d'origine, Karwaski vit le jour sur les marches du trône (4 juin 1594). Son père et sa mère étaient alliés aux premières familles du pays, voire même à la famille régnante. »
« Le Seigneur lui révéla, dès sa petite enfance, le néant des #

# Być może z Kartuzami wiąże się pojawienie w XVIII wieku pomiędzy Sierakowicami i Kartuzami nazwy KARWACJA, czyżby miała jakiś związek z KARWACKIMi z Pomorza ? # W 2 połowie XIX w. pojawia się także nazwa Karwacz pod Łukowem. #

# W 1552-63 HIERONIM KARWAsCKI - kanclerz gnieźnieński - jest adresatem listów Kardynała Putei z Rzymu.(Bibliograf. Karola Estra.) #

# Michał Kraus „KARWACKI” 1626 - 1703 pijar; historyk; pedagog; Wiceprowincjal pijarów MICHAL KARWACKI – Kraus zm 16.III.1703 w Podolińcu na Spiszu koło Lubowli (bibl. Karola Estra.; Jabłonowski : Kraus=Karwacki Michał) #

# Kronika koronna odnotowuje 13 pażdziernika 1664 zmarlych Walentego Mchowieckiego wicekapitana ciechanowskiego i Marianny z Karwacza małżonków, którzy osierocili córki Franciszkę i Anne powierzone opiece Daniela Woronicza skarbnika kijowskiego i kuzynów Mchowieckich Wladyslawa, Konstantyna i Jana #


# Stare XV wieczne gniazda są w Ziemi Bełskiej: Stary Dzików , Jarczew – w przeciągu XVI-XVII wieku w wyniku asymilacji z żywiołem rusińskim – często zrutenizowane. ## Jest tutaj osada / przysiółek Karwacki we wsi Horpin między Buskiem (wspomniany już wcześniej w 1537 ANDRZEJ KARWACKI) a Kamionką Strumiłłowską (d. woj. bełskie), z której zapewne wywodzi się wiele podolskich gniazd Karwackich pod Trembowlą, Kamieńcem Podolskim, Krzemieńcem, Czerniowcami, Chocimem. # Już w 1628 roku istnieje bojarskie gniazdo w Tobolsku na Syberii; JAKUB KARWACKI (czyżby syn lub brat Jana straconego we Lwowie w 1615 roku ?); JAN/Iwan KARWACKI poseł carski; DYMITR KARWACKI sędzia na Syberii… # Rozległe osadnictwo Karwackich jest w zachodniej części ziemi bełskiej, Nowy Jaworów, Rozdoł, Sambor, Niemirów Iwano-Frankowo, gdzie do dziś żyje wiele rodzin Karwackich. Znakomite karty zapisał ród Kranz-Karwackich z Sambora (być może po Piotrze (1730) i Annie z Kranz Karwackich z Schonefelde na Warmii), w nim FERDYNAND Kranz KARWACKI, ur 1847 w Samborze, służył pod Langiewiczem, Czechowskim i Waligórskim. Wskutek zimna i niewygód stracił zdrowie. W kilka lat po powstaniu zmarł na suchoty; JAN Kranz KARWACKI ur w 1845 roku w Niemirowie, uczeń gimnazjum, służył do końca powstania. Był ranny w nogę; KAROL Kranz KARWACKI ur 1838 w Samborze, studiował w Unigwarze (Użgrod – Ruś Zakarp.), wstąpił pierwotnie bez wiedzy ojca do wojska węgierskiego podczas wojny Austrii z Włochami. Na odgłos powstania przepłynął wraz z kilkunastu kolegami rzekę Mincio i dostał się na stronę włoska, a stąd do Królestwa. Jako oficer sztabu służył początkiem pod Danisiewiczem, następnie był dowódcą tego oddziału. Gdy w sprawach służbowych przybył do Krakowa w roku 1864, został aresztowany i nie poznany przez Austriaków , jako dezerter wydany Moskwie. W Opatowie skazany na śmierć, energicznej interwencji rodziny, zawdzięcza, że go wydano Szwajcarii. W parę lat później, będąc za paszportem szwajcarskim w Galicji, poznany jako dezerter został skazany na 8 lat fortecy. Po wyjściu z więzienia uzyskał posadę notariusza na Węgrzech. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Z tym gniazdem zapewnie związany jest bardzo zasłużony prowincjał Franciszkanów o. ALOJZY JAN LEOPOLD Karwacki z Dobromila, który odbudował zakon franciszkanów w Polsce po rozbiorach, pozostawił wiele prac z jego historii. Był przełożonym św. Maksymiliana Kolbe, jest zachowana liczna korespondencja pomiędzy nimi. # Karwaccy bronią tureckich rubieży w XVI/XVII w na brzegach Dniestru pod Kamieńcem Podolskim i Chocimiem, tworząc liczne rycerskie gniazda na Podolu i Bukowinie min. KLUSZKOWCE, ZIELONE KURYŁOWCE, Mudregłowy. Przechodzą niewolę wpierw turecką w XVII , potem austriacką i moskiewską XVIII/XIX #

# Po powstaniu listopadowym potomkowie STANISŁAWA Stanisławowicza KARWACKIEGO z Krakowa – straconego w 1831 roku – zakładają (WACŁAW KARWACKI) wspaniałe gniazdo w Chersonie, wybitnej i zasłużonej inteligencji (lekarze, agrotechnicy, artyści, pisarze) krymskiej; trwające do dziś w Kijowie, Moskwie, Petersburgu, Minsku. # Piękne karty klanu zawierają indeksy Akademii Krakowskiej, do której po naukę przybywali Karwaccy z Wielkopolski, Mazowsza, Małopolski, Sandomierskiego już w XV wieku, przez XVI, XVII, XVIII, XIX…..#

# Ostatnio odkryte stare pragniazdo łeczyckie : DABROWICE KROSNIEWICKIE !!!!! Najwcześniej w I połowie XVIII wieku genetece pojawiają się Karwaccy – podobnie jak w Parzęczewie, Brudzewie – rodzina szweska w mci DABROWICE 9 km na NNW od Krosniewic. PIERWSZYM odnotowanym w indeksach genealogii polskiej jest JACENTY KARWACKI i jego zona Zofia. Mają dzieci 1728 MACIEJA; 1730 ŁUKASZA; WOJCIECHA a ci licznych potomków do dnia dzisiejszego #

# Stare 300 letnie gniazdo sandomierskie Karwackich w Woli Syrnickiej k. Lubartowa – być może wyrosłe po Jakubie Karwacie (1580-1620) z Krasienina (II poł. XVII współwystępują oba nazwiska, KARWAT i KARWACKI, w XVIII już w przewadze KARWACCY (lubartowskie). W Sandomierskim równie starymi gniazdami są TRZYKOSY koprzywnickie, RYTWIANY staszowskie, RYŁOWICE. Czy ich pierwotnym gniazdem rodowym były wspomniane CHRWATY-KRWATHY ? A może przeciwnie, od południowego wschodu z terytorium woj. bełskiego szły w XVII/XVIII w. fale Karwackich w sandomierskie pod Koprzywnicę i w lubelskie pod Lubartów. Zwraca uwagę, że tak jak ks. bełski Kazimierz II – ( ale też król francuski Franciszek Walezjusz - wielu Karwackich zajmowało się kowalstwem, ślusarstwem – jako cenioną dziedziną umiejętności technicznych. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Aktywność Mazowsza w XV wieku, wprowadziła też Karwackich w sieradzkie, miejsce licznych zjazdów politycznych. #

# 1791-1869 Carl Carvacchi KARWACKI syn Johanna Georga KARWACKIEGO kupca z Braniewa: studiował matematykę i architekturę w Królewcu; od 1810 związany z dworem króla Westfali; działacz gospodarczy,przedsiebiorca, finansista, zarządca, wybitny badacz, poszukiwacz, twórca i pisarz niemiecki, zmarł w Cassel - od roku 1812 ożenił się Margaretha Sattler, córka Gottlieb Sattler - gdzie obecnie przechowywana jest bogata kolekcja: "collection Carvacchische" #

# W 1802 roku odnotowujemy ojca / ks. KILIANA KARWACKIEGO proboszcza brodowskiego (Kujawy), w metryce ślubnej siostry matki Fryderyka Chopina, Marianny Krzyzanowskiej Bielskiej . # Ważnym ośrodkiem gniazdowym stała się Ziemia Wieluńska (Ostrzeszów, Wieruszów, Sieradz, Warta), a także łęczycka (Kutno, Głowno, Brzeziny), chyba w silnym związku z gniazdami kaliskimi. # XV/XVI w Adalbert / WOJCIECH KARWACKI siedzi na wójtostwie Dworszowic (obecnie Kościelnych), koło Brzezin. # Z sieradzkiego szły chyba szlaki Karwackich na wieluńskie, wolbromskie, ojcowskie, krakowskie. # Na przełomie XVI/XVII wieku jedną z 3 żon Kacpra Karwackiego z Karwacza była Jadwiga Zofia Pilecka (przedostatnia z rodu, ostatnią była Anna zmarła około 1630), matka urodzonych w 1618 roku bliźniaków Karwackich. Daje się zauważyć silny związek wielu Karwackich w XVI-XVII wieku z działaniami potomków Wincentego i Elżbiety (późniejszej żony Jagiełły) Granowskich z Pilczy , Pileckimi i Korycinskimi w różnych prowincjach Rzeczpospolitej. Jeden z Pileckich Stanisław na przełomie XV/XVI wieku ożenił się z Katarzyną, księżniczką węgierską, po 1523 roku razem pochowani w Pilczy (pisze o tym z napisów na płycie grobowej Niesiecki). Związek z siostrą króla Macieja Korwina pojawia się w tradycji Karwackich z Chersonu na Krymie. ŚWIATOWY rozgłos miały dokonania ANDRZEJA i SERGIEJA KARWACKICH ( wraz z 2 bratankami został rozstrzelany przez boleszewików) w zakresie sadownictwa winorośli, jabłek i innych owoców na piaszczystych obrzarach przedmorza krymskiego, w rejonie Chersonu i Melitopola; w znacjonalizowanym w 1922 majątku Karwackich, powstała istniejąca do dziś AKADEMIA ROLNICZA w Melitopolu (jest pomnik Andrzeja, liczne książki, filmy o Karwackich – patrz Galeria) #

# JAN Karwacki z Karwacza (jak podają zapisy moskiewskie) lub Krzemieńca podolskiego (tam poszedł w 1615 r. wyrok sejmowy po egzekucji) dzielnie przewodzi choragwiom lisowszczyków w wojnie Zygmunta III Wazy pod Moskwą 1612-14. Zawiedzeni przez Sejm brakiem obiecanego żołdu, podejmują “karwacczycy” rebelię niszcząc magnackie majątki na Podlasiu i Wołyniu. JAN Karwacki wydany nad Bugiem/ lub we Lwowie przez sługi dworskie Koniecpolskiemu, wraz z towarzyszami staje przed Sądem Sejmowym, który 20 skazuje na śmierć, w tym Jana Karwackiego i 3 jego podkomendnych oficerów – wśród nich kniazia Borowskiego – stracono w czerwcu 1615 na 4 rogach rynku we Lwowie, dwóch wbiciem na pal a dwóch przez łamanie kołem, pozostałych 16 stracono tamże w ciągu tygodnia (są autentyczne relacje uczestników egzekucji, w tym w pismach hetmana Żółkiewskiego do króla w tej sprawie – dokumentujących grę polityczną wokół niej, sugestie przejęcia przez Zygmunta III inicjatywy karnej, ze świadomym zamysłem postrachu dla potencjalnych rokoszan – oraz odsunięcia podejrzeń wobec hetmana o zemstę z prywatnych pobudek ? ). To musiała być “trauma” dla rodu Karwackich. #

# Na przełomie XVI/XVII spotykamy JANA Karwackiego w Bninie/Kórniku, Karwackiego na popisie husarii w Gnieźnie, osiadłą już w Kaliszu rodzinę nobilis JANA i AGNIESZKI KARWACKICH; #

# Linia krakowska Karwackich, prawdopodobnie związana była z Mikołajami Korycinskimi ( było 3 tego imienia) vel Korytowskimi wywodzącymi się z Pilczy i Pilicy, ale byli oni także przez niemal cały XVII wiek starostami ojcowskimi. Zapewne od nich dostają grunt „Karwacki” w dolinie Prondnik / Pradnika pod Skałkami Panieńskimi, u wylotu Sąspówki. Stąd Mikołaj Karwacki funduje obraz do parafii smardzowickiej. Z tego gniazda wychodzą już w I połowie XVII wieku do Krakowa, ale też rozpraszają się w wielu miejscach jury krakowskiej, chociaż w Ojcowie trwają ponad 300 lat do XX w. Pod Korycińskimi Jan Karwacki walczy pod Beresteczkiem, a potem Jan Karwacki jako zaufany oficer króla Jana Kazimierza – którego marszałkiem dworu był Koryciński – wraz z bratem Wojciechem Karwackim walczy ze Szwedami na żywiecczyźnie . # W 1655 JAN KARWACKI – weteran spod Beresteczka, podstarosta czorsztyński, jako oficer królewski ochrania króla Jana Kazimierza w Żywcu, wraz z bratem WOJCIECHEM KARWACKIM, przewodzi góralom żywieckim przeciw Szwedom. planuje odsiecz dla Krakowa przez Kazimierz, niestety Czarnecki wcześniej kapituluje.

# 30 lat po potopie szwedzkim w 1678 – o. WOJCIECH KARWACKI, franciszkanin : W ciągu trwającego niemal rok procesu, który rozpoczął się 8 czerwca 1629 zbierano dowody potwierdzające odwieczność kultu Kingi… O przyspieszenie beatyfikacji prosili w Rzymie królowie z dynastii Wazów, synod biskupów w Warszawie w 1634, a także królowie Władysław IV i Jan Kazimierz….. nie odniosły skutku. Dopiero wsławiony pod Wiedniem…król Jan III Sobieski otrzymał od Stolicy Apostolskiej polecenie, aby przeprowadzić proces w sprawie kultu Kingi. Rozpoczął się on 1 marca 1684 roku pod przewodnictwem wyznaczonego przez papieża delegata biskupa Mikołaja Oborskiego (uwaga: rodzina spowinowacona z Karwackimi w Karwaczu, Oborski zięciem Piotra Karwackiego w XVI w). Nad przebiegiem czuwał nie należący do Trybunału beatyfikacyjnego franciszkanin o. Walerian Gutowski, który był patronem i prokuratorem starosądeckich klarysek…… Po zakończeniu prac (w 1687 roku) Komisja mianowała swoim posłańcem franciszkanina OJCA WOJCIECHA KARWACKIEGO, KTÓRY UDAŁ SIĘ DO RZYMU ze zgromadzona dokumentacja, dołączając do niej listy Króla Jana III Sobieskiego i polskiego Senatu, zawierające prośby o szybkie dokonanie beatyfikacji… stało się to ostatecznie 10 czerwca 1690 roku. #

# Karwaccy tworzą w XVI/XVII wieku liczne gniazda na Podolu, pod Chocimiem, Kamieńcem Podolskim, Czerniowcami, gdzie żyją do dziś od utraty wolności w 1777 roku. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Niektórzy Karwaccy – wywodzący się z Mazowsza od STANISŁAWA Karwackiego – już w XVII wieku byli wybitnymi profesorami (łaciny, greki, matematyki) kolegiów jezuickich w Wilnie, Pułtusku i in. W 3 pokoleniach z Shonefelde (Szęwald, obec. Unieszewo) kolejno brat, 3 synów i wnuk Tomasza i Elżbiety Karwackich: STANISŁAW, MACIEJ, LUDWIK FRANCISZEK, TOMASZ i STANISŁAW (2) utworzyli swoistą dynastię profesorską. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Wielu poświęciło się służbie duchownej (księża, zakonnicy, nawet bardzo zasłużony prowincjał franciszkanów o. Alojzy (Leopold Jan) Karwacki). <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Spora grupa Karwackich z Mazowsza posłowała na elekcjach Władysława IV (1632) i Jana Kazimierza (1644) , pierwszego Króla wybierali KAZIMIERZ, MACIEJ, DOMINIK Karwaccy z Ziemi Ciechanowskiej; drugiego DOMINIK, KACPER, KAZIMIERZ, MACIEJ Karwaccy z Ziemi Ciechanowskiej, JAN Karwacki z Ziemi Nurskiej, LUDWIK i MACIEJ Karwaccy z Ziemi Warszawskiej. #

# Kilkoro Karwackich działało na szczeblu rządowym : KATARZYNA Karwacka (Boniecki) (Papr-Nies Krwacka h. Lewart)-Chronowska (1644 pisarzowa koronna, żona Jakóba (Nies:Władysława) Chronowskiego sekretarza królewskiego. potem pisarza koronnego), WACŁAW Karwacki (wice-min.rolnictwa 1929-1934), ANDRZEJ Karwacki (wice-min. edukacji narodowej 1997-2000), IRMGARD Karwatzki (sekretarz stanu Niemcy), DAVID Karwacki (lider liberałów – Kanada). Ale też JERZY Karwacki był najbliższym przyboczmym (szefem ochrony - "prawą ręką", człowiekiem do wszystkiego) Edwarda Gierka <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Wielu było ludzi nauki, kultury, sztuki i rękodzieła. Wielu wybierało stan duchowny (od XVI w do dziś). Już w połowie XVII wieku – w następstwie wojen szwedzkich i migracji – osiadali w miastach gdzie profesionalizowali się zawodowo w garncarstwie (gniazda mazowieckie – Przasnysz), garbarstwie (gniazda wielkopolskie – Brudzew), ślusarstwie (gniazda sandomierskie-krakowskie), papiernictwie (krakowskie), mularstwo, szewstwo, krawiectwo, ciesielstwo (Wola Syrnicka-Lubartów-Łęczna). #

# Od połowy XVII w WALENTY KARWACKI w 1641, MICHAŁ KARWACKI w 1646 r. przystępują do prawa miejskiego w Krakowie, a w 1653 STANISŁAW KARWACKI żeni się w kościele Mariackim z Reginą Nikodemiczową (z domu róg św. Jana/św. Marka; od połowy XIX scalony w tzw. pałac Chwalibogowskich – obecnie czerwona elewacja). # W 1641 i 1643 prawa miejskie przyjmują Walenty Karwacki i Michał Karwacki # W 1653 w kościele Mariackim żeni się Stanisław Karwacki z Reginą Nikodemiczową # Jak podaje Adam Chmiel (1899) mistrzami cechu nożowników w Krakowie byli: od 6 X 1684 Pan SZYMON KARWACKI, a od 27 III 1726 Pan MATEUSZ KARWACKI
# Początkiem XVIII wieku mają Karwaccy Zajazd, gdyż odnotowana jest w 1730 na Szewskiej szynkarka Pana Karwackiego # Na Kazimierzu są rodziny Walentego – starszy cechu ślusarzy - i Franciszki Karwackich w II domu Kanoników oraz Stanisława – urzędnika w zarządzie miasta - i Marianny Karwackich, podpisanego na wielu dokumentach miejskich, w 1790 w spisie dymnego w poz. 11 jego dom jako „Sławetnego Karwaczyka”; świadkuje też w 1770 notariuszowi kazimierskiemu na jego ślubie u NPM . # Przez cały wiek XVIII ma miejsce potężny rozwój gniazda w Krakowie, Kleparzu i Kazimierzu. W archiwum wawelskim (lata 1715-1730) odnotowany nobilis FRANCISZEK KARWACKI jako strona w umowach z Lanckorońskim oraz w składzie komisji (szlachty ciechanowskiej) rozejmczych spornych interesów Krakowa, Krowodrzy, Bronowic; jest też JAN NEPOMUCEN rajca kleparski i krakowski, właściciel zajazdu na placu głównym 3 pod Barbakanem (pojawia się też w dokumentach ziemskich związanych z Sulisławicami wolbromskimi), stryj złotnika krakowskiego nobils Augustyna; jest w trójmieście krakowskim kilka dużych, wielopokoleniowych rodzin Karwackich, Józefa, Tomasza, Jana, Marcina, Stanisława, Grzegorza, 3 Franciszków, 3 Walentych, Balcera; Karwaccy mają też od dawna dom przy murze miejskim na Gródku u wylotu Siennej (od bramy Nowej w prawo 4 dom – w stylu zabudowy Siennej przy dominikanach – obecnie od pocz. XIX w. teren Plant vis a vis nowowznoszonego budynku; ten ciąg zabudowy przy murach istniejący już na planach szwedzkich w 1655, w tym czasie mógł być kupiony przez Karwackich); kolejny dom przy Szpitalnej (obecnie już w zespole zakonu Duchaczek) ma WALENTY i MAGDALENA KARWACCY ; w pobliżu przy Krzyża 5 (d.Rocha u wylotu do Bramy Nowej) posiada kamienicę bratanek wspomnianego rajcy JANA NEPOMUCENA, nobilis AUGUSTYN KARWACKI (z żoną Salomeą z Wojciechowskich) rodem z Wolbromia; znany złotnik krakowski, twórca srebrnej buławy z granatami i turkusami ostatniego hetmana Ożarowskiego; Augustyn zmarł na apopleksje w 1831 roku gdy gasło powstanie listopadowe; może na wieść o tragicznej śmierci Stanisława i zesłaniu jego rodziny; syn Augustyna i Salomei z Wojciechowskich ADAM KALASANTY KARWACKI był wybitnym prawnikiem, dożywotnim sędzią Trybunału WMKrakowa, za prezydencji Pareńskiego. O jego siostrze : słowa wypowiedziane przez (ober)porucznika (Aleksandra) Gradowicza (vel Gradowitz, Komenda Kraków) - za powrotem do żony i kilku pań wyszłych na jego powitanie w słowach „Gdyby nie ty Ewciu (Ewa Karwacka vel Julianna Karwaski, slub 1843 u WSw. ; c. Augustyna i Salomei Karwackich, siostra sędziego Adama) !, gdyby nie wy żony ! z Krakowa nie byłby pozostał kamień na kamieniu …” wspomina Józef Wawel-Louis 1. Kronika rewolucyi Krakowskiej w roku 1846 Str 190/1898 #

# Praprapradziadek STANISŁAW (miał braci Stefana, Franciszka, Walentego, stryjecznych braci Grzegorza, Franciszka, Walentego, Augustyna) KARWACKI (1740) z żoną Marianną mieszka na Kazimierzu, gdzie pełni funkcje w administracji miejskiej, dekretując podpisem (bardzo wyrobione pismo, ręką łatwo operujacą piórem) wiele dokumentów; mają syna Marcina 1768 i córkę Teresę 1770.Stanisław miał dom ujety w spisie dymnego w 1792 jako 11 " dom Sławetnego Karwaczyka" # Prapradziadek admina Marcin Karwacki mieszka na Stradomiu z żoną Zofią i córką Teresą 1788, kończy farmację na Akademii Krakowskiej, po czym przenosi się do Jędrzejowa, gdzie w Rynku otwiera (ok 1800 .. w 1808 już tutaj wydaje Teresę za Franckiego) ) aptekę aż do śmierci w 1837 roku. Po smierci pierwszej żony Zofii, żeni się z Heleną Kasińską - z nią ma Sebastiana 1824 i Helenę 1832 - a zaraz potem z wdową Eufrozyną z Zagajewskich Amf. Dom Marcina rozbudowany do okazałej rezydencji jest obecnie częścią Muzeum Przypkowskich w Jedrzejowie, a w jego ekspozycji są też stare naczynia aptekarskie z apteki Marcina Karwackiego # Równocześnie jego córka Teresa wraz z mężem Dominikiem Franckim – kolegą Marcina ze studiów na farmacji – osiada w Miechowie, gdzie mają w Rynku aptekę - otwartą wcześniej już przed 1808 rokiem - , dając początek dynastii farmaceutów w Miechowie Franckich, Zaporskich, Dobrowolskich, Slaskich # Tradycje farmaceutyczne Marcina Karwackiego kontynuowali jego wnukowie Stanisław Karwacki w Krakowie, prawnukowie Stanisława Karwacka-Capińska w Osieku olkuskim, Witold Karwacki w Krakowie, Sławomir Karwacki w Myślenicach, a dziś też prapraprawnuczka Magda Kowal-Geisler w Krakowie. #

# Wiek XVII i XVIII to okres stopniowego upadku Krakowa, ucieczka dworu do Warszawy, potop szwedzki, kolejne najazdy moskiewskie, liczne okresy zarazy, w końcu rozbiory były przyczyna całkowitego upadku miasta. W 1792 roku liczyło zaledwie 5 000 mieszkańców w niemal 800 domach (w obrębie murów), w materialnie zrujnowanym mieście i opustoszałym. Kto przeżył to uciekał, tak też zrobili Karwaccy. Po 3 rozbiorze w tą przestrzeń, domów, parcel, interesów do nabycia za grosze - weszli koloniści z Moraw, Czech, Austrii tworząc nową elitę ekonomiczną, urzędniczą i naukowa Krakowa. Już w 1809 roku liczył 15 000 mieszkańców. Wielu przybyszy szybko się naturalizowało w duchu polskim, dając początek znanym do dziś rodom krakowskim.#

# Na przestrzeni końca XVII wieku, poprzez wiek XVIII i XIX odkrywamy ostatnio grekokatolickie gniazdo Karwackich w Dzikowie Starym koło Lubaczowa, z nową linią żeńską po Marii Karwackiej-Król, na syna Jana Krula-Karwackiego. # Rutenizacji ulegały też rzadko niektóre gniazda na Podlasiu. #

# Mikołaj Karwacki (gniazda jurajskie) na przełomie XVII/XVIII wieku w Prą/ondnika/Promniku (obecnie Ojców) ofiarowuje obraz św. Antoniego do ołtarza św. Małgorzaty w kościele w Smardzowicach (Smarzewicach) opisanym w lustracji zrujnowanego kościoła przeprowadzonej przez biskupa w 1727 roku, przed remontem podjętym w 1731 roku. <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # W XIX wieku wśród Karwackich było kilku farmaceutów, lekarzy i prawników. #

# Praprapradziadkowie Józef Bulinski i Regina z Florkowskich prima voto Berowa, kupili 13 lipca 1804 kamienicę Cyrusowską (ul. Floriańska 12, sp.326,Gm.IV.503) od Józefata Wislickiego. BULINSCY mieli też drugą kamienicę na ul. Kącik, obecnie św. Tomasza (Gm.IV. 490) ( obecnie kompleks Camelota i Swarovskiego) ale także dobra ziemskie Rudno Górne pod Proszowicami, które w 1831 roku odziedziczyły ich córki: 1) Tekla z Berów Fritzowa, 2) Konstancja z Bulińskich Kosicka (umiera 1832 zostawiając 3 córki : Józefę 1824 za Janem Knowiakowskim, Emilię 1826 za Sebastianem Karwackim, Zofię 1828 za Krywultem), żona prof. Gimnazjum św. Anny Ludwika Kosickiego 3) panna Maryanna Bulinska. W tym majątku poznali się najpewniej prapradziadkowie Emilia Kosicka i Sebastian Karwacki, i pobrali tutaj około 1848/1849 roku #

# Prapradziadek admina (ojciec Emili Kosickiej-Karwackiej ur 1826, w rodzinnym – przez ponad 100 lat do 1906 roku – domu przy ul. Floriańskiej 12 ostatnio odnowionego w pięknej oliwkowej elewacji) Ludwik Kosicki (prof. dr historii), przez 3 lata kierował katedrą historii na UJ w zastępstwie chorego prof. Czermińskiego, po przegraniu konkursu o katedrę z prof. M. Wiszniewskim (potem niechlubnym dyktatorem powstania krakowskiego, 1846), prorektor Liceum św. Anny i św. Barbary w Krakowie, z fundacji Sz. Humberta tworzył od 1832 krakowski Instytut Techniczny – którym kierował jako dyrektor w latach 1834-1845 do emerytury. Instytut Techniczny – najstarsza szkoła techniczna w Polsce – dał początek szkolnictwu i uczelniom technicznym, ekonomicznym i artystycznym Krakowa. Jako uczeń. a potem zięć (od 1832/33) prof. Jerzego Samuela Bandtke, sprzyjał gminie kalwińskiej, wspomagając jej starania w Senacie WMKrakowa o Kościół św. Marcina przy ul. Grodzkiej. W nim wziął ślub w 1833 roku z Karoliną Bandtke, wychowanicą Jerzego Samuela, urodził im się syn Ludwik, niestety wkrótce zmarł #

# Jego zięć SEBASTIAN KARWACKI (wnuk Stanisława (ur ok. 1740) i Marianny Karwackich z Krakowa, syn Marcina (ur 1768) z Krakowa – potem aptekarza w Jędrzejowie i Heleny z Kasińskich), jako 22 letni (o 36 lat młodszy od swojej przyrodniej siostry Teresy Karwackiej-Franckiej z Miechowa) pisarz w Igłomni zorganizował dla Ludwika Mazarakiego w 1846 oddział włościan, za co - po upadku powstania krakowskiego (luty-marzec 1846) wydany Moskalom - został ukarany poborem “w sołdaty”, decyzją namiestnika zamienionym na pół roku twierdzy w Zamościu; przed powstaniem styczniowym rezyduje na folwarku Konczany-Sułoszowa; po powstaniu osiada w Skale; w latach 1 lipiec 1879 – 1 lipiec1882 jest ławnikiem – sędzią pokoju w gminie Minoga; wg prof. Kiryka ma tam też tartak <<niedozwolony adres mailowy - użyj PW>> # Córka Sebastiana, siostra dziadka (admina) Antoniego Bolesława Karwackiego, WANDA KARWACKA-Greyber wraz z mężem Aleksandrem prowadzili w swoim pałacu w Pękowicach pod Krakowem, salon dla bohemy krakowskiej, w którym bywał (bardzo szumnie, ze skutkiem listownych przeprosin) PRZYBYSZEWSKI ; ich córka Aniela za poznanym w Paryżu malarzem Wilhelmem Mitarskim, a wnuk dr Jan Mitarski, znany psychiatra krakowski i współpracownik (współautor prac) prof. Antoniego Kępińskiego #

# Najstarszy wnuk Sebastiana, JÓZEF KARWACKI syn Mieczysława zginął na TITANICU w 1912 roku, w trakcie kolejnej podróży do Ameryki # W ruchach demokratycznych XIX wieku, działali (Towarzystwo Demokratyczne polskie 1832-63 ; Przywódcy i kadry członkowskie): KARWACKI ALEKSANDER z Krakowa, syn Józefa i Marianny z Młodzianowskich Karwackich; lekarz krakowski, kielecki, warszawski; znany pasjonat i badacz ogrodnik; KARWACKI KASPER służył jako szeregowiec w legionie polskim w powstaniu węgierskim (1846), po powstaniu przebywał w Szumli, gdzie prawdopodobnie zgłosił akces do TDP, 6 VII.1851 przybył do Anglii; końcem wieku XIX w Kijowie aktywny był w SKDPiL ANTONI KARWACKI (zesłany na Sybir). # Większość Karwackich żyjąca w środowiskach wiejskich trudniła się rolnictwem lub rzemiosłem usługowym. #

# Sporadycznie – zwykle Panie – spotykamy Karwackich na historycznej Litwie (Litwa + Białoruś), ale w Metryce litewskiej znajdujemy w II połowie XVII w STANISŁAWA KARWACKIEGO z Juciun k. Ejszyszek-Raduni, oraz wraz z córką MARIANNĄ KARWACKĄ-Kaczyńską na dobrach UPITA w woj. trockim. Jest też tutaj wspomniana wcześniej ANASTAZJA vel Hanna KARWACKA Mikołajowa Lewoniowa – pocz. XVII w. # W tym też czasie w woj.brzeskolitewskim, w NEPLE k. Terespola włada BARBARA z KARWACKICH (siostra Macieja Karwackiego z Karwacza) – Korowicka, żona Macieja Korowickiego (zmarli. przed 1666), matka Wacława, Benedykta i Marianny, nad którymi opiekę król Władysław IV powierzył MACIEJOWI i ZUZANNIE KARWACKIM z Karwacza i ich córce Eufrozynie (w zakonie Elżbiecie – Bydgoszcz *) patrz niżej), siostrze Reginy 1621-1657 (też w zakonie – Nieśwież k. Baranowicz na Litwie; ma epitafium w Katedrze Oliwskiej) i Ewy Karwackich (dziedziczka wszystkiego, ostatnia na Karwaczu, Sątrząsce, Bielnie, Bilinie. Po 1670 roku Ewa Karwacka_Sliwowska z mężem Janem sprzedali KARWACZ Szydłowskim z Szydłowa, z których była Elżbieta Szydłowska-Grabowska morganatyczna małżonka oraz matka synów i córek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Końcem XVIII wieku Karwacz poprzez ożenek Szydłowskiej przeszedł na Lasockich, z nich poprzez ślub córki na Wodzińskich, a potem w 1936 na ziecia ich znów Lasockiego. # Natomiast znakomicie rozrodzili się na Litwie Karweccy (Oszmiany, Kowno, Witebsk, Połock), dla których ostatnio odkryto oryginalne wywody szlachectwa z połowy XVIII w Karweckich i Ramsza-Karweckich. CZY WYROŚLI – na wojennych szlakach – Z KARWACKICH …. czy jest to samodzielny ród litewski ? W XV i XVI wieku Ramszowie gniazdowali na Oleszycach, w ziemi bełskiej, gdzie w tym czasie osiadła już linia Andrzeja Karwackiego z Mazowsza. (inf. etymologicznie “karw-, karwa -” znaczy na Mazowszu stary leniwy wół, krowa, a w obszarach rusko-litewskich miało formę “karwe”- co mogłoby uzasadniać zmianę Karwacki na Karwecki.) #

* ) Plaszcz turecki dar Elżbiety – Eufrozyny (siostry Reginy i Ewy) Karwackiej, c. Macieja i Swieszowskiej jest w 1688 roku przedmiotem sporu pomiędzy karmelitami a bernardynami w Bydgoszczy.


PATRZ SZCZEGÓŁY w postach o GNIAZDACH klanu oraz w aneksach do nich !!!!
………………………………………………………………………………………………………………………

W POLSCE :

(Obecnie:) Obecnie ponad 4100 osób nosi nazwisko Karwacki/a. Najwięcej mieszka nas : # (niemal 700) w obszarze lubelsko-podlaskim (Lublin, Lubartów, Rossosz, Biała Podlaska, Łosice, Białystok, Mońki, Knyszyn), # następnie (660) w mazowiecko-warmińskim (Przasnysz, Warszawa, Legionowo, Pułtusk, Ciechanów), # około 450 w sandomierskim (Brody Iłżeckie, Krynki, Starachowice, Staszów), # oraz ponad 610 w Wielkopolsce (Brudzew, Turek, Kalisz, Konin, Ostrzeszów, Kępno i w rozproszeniu po całej Wielkopolsce), # na Górnym Śląsku wraz z krakowskim 320 (szczególnie Gliwice, Ruda Śląska i niemal w każdym mieście tego regionu), # w końcu ponad 340 w licznych miejscowościach Dolnego Śląska (w d. woj. wałbrzyskim ponad 100) oraz # po około 140 w lubuskim i zachodniopomorskim, # a także (93) w kujawsko-pomorskim (tutaj także liczny klan Karweckich) oraz (231) # pomorskim (Gdańsk, Gdynia, Elbląg). W NASTEPSTWIE ROZBIORÓW 1772, 1792, 1795, 1918, 1945 wielka rodzin KARWACKICH pozostała na kresach, obecnie NA UKRAINIE mieszka ponad 2000 Karwackich.

...........................................................................................

NA UKRAINIE ( d. Malopolska Wschodnia)


UKRAINA ( d. Małopolska Wschodnia). Mieszka tutaj ponad 2000 Karwackich.
Lwów jest największym skupiskiem Karwackich w Małopolsce Wschodniej, mieszka w nim 126 rodzin, zarówno lwowiaków od wieków jak i przybyszy z prowincji lwowskiej.

W obszarze belsko-lwowsko-buskim, poczynając od HORPINA buskiego, na całym Roztoczu lwowskim, aż do obecnej granicy w Bełzie, Medyce, Samborze, Iwanofrankowie, Dobromilu, Dobrostanie, Jaworowie, Nowym Jaworowie, Dublanach, Krzemiencu i innych, obecnie najwięcej jest zameldowanych we Lwowie, KILKUSET KARWACKICH;

W bełsko-lwowsko-buskim OBECNIE WIELKIM GNIAZDEM jest МЕЖИРІЧЧЯ d. PARCHACZ pod Czerwonogrodem na S, a 5 km na E od Bełzca, z długowiecznymi Karwackimi: (18 rodzin / od 1880), ponadto kilkadziesiąt drobnych gniazd w całym pasie Roztocza lwowskiego od Belza do Zelechowa buskiego. Wiele gniazd wyemigrowało po 1945, inne wygasły przenosząc się do Lwowa

Na Wołyniu (Łuck, Równe, Nowowwołyńsk) Karwaccy skupiają się koło Pińska, w Łucku, Nowowolyńsku, Jasincu dubrownickim (ogółem kilkanaśce rodzin), .Na Wołyniu ukraińskim obecnie największymi gniazdami są tutaj ЯСИНЕЦЬ / JASINIEC ( Dubrowica kolo Pińska) oraz miejskie ŁUCK.

W lwowsko-samborskim ; na zachód od Lwowa największymi gniazdami są obecnie :

KAMIENIOBRÓD КАМ'ЯНОБРІД / KAMIENIOBRÓD 20 km na w od Lwowa (15 rodzin ) ZATOKA / ЗАТОКА / ZATOKA Nowojaworska k. Lwowa na W (13 rodzin ) ; ЗИМНА ВОДА w obw Lwowa kier Mszany (14 rodzin Andrzeja i Piotra); НОВОЯВОРІВСЬК / Nowojaworowsk na E od Jaworowa (9 rodzin); LESNIOWICE / ЛІСНОВИЧІ / Leśniowice pod Nowojaworowem (5 rodzin). Pod Przemyślem SZEGINIE / ШЕГИНІ / Szeginie pod Medyką i Dobromilem (11 rodzin oraz DOBROMIL / ДОБРОМИЛЬ / przy granicy 20 km na W od Sambora (5 rodzin / 1800).

Wielkim skupiskiem Karwackich jest ГОРОДОК / Gródek Jagielloński czy chmielnicki / płoskirowski (46 rodzin) ale nie mamy możliwości rozdzielenia Gródka Jagiellońskiego od chmielnickiego.

W stanisławowskim (Iwanofrankowskim) Karwaccy sa skupieni w KAŁUSZU, Stanisławowie , Tłumaczu i wielu innych miejscowościach Zakarpacia. Wśród ponad 20 lokalnych gniazd Karwackich w Stanisławowskiem najliczniejsze są: KAŁUSZ 20 km na W od Iwano Frankowa / STANISŁAWOWA (20 rodzin); Iwano Frankowsku ; (5 rodzin); ТЛУМАЧ / Tłumacz 15 km SEE od Iwano frankowska ( 13 rodzin)ІВАНО-ФРАНКІВСЬК / Iwano-Frankowsk d. STANISŁAWÓW; w połowie pomiędzy Stryjem a Kołomyją ( 10 rodzin) СТАНІСЛАВ na S od Iwano Frankowska (7 rodzin ); BURSZTYN / БУРШТИН / BURSZTYN 10 km na S od Rohatynia, SE od Żydaczowa; 30 km na N od Iwa Frank ; (5 rodzin). A także Zydaczowie (6 rodzin), Stryju (4)

W czernowicko-tarnopolskim gdzie gniazdowali w XVII w w Zalożcach; obecnie ogromne skupiska Karwackich są
- w tarnopolskim spośród ponad 20 obecnie największymi ośrodkami Karwackich są: TARNOPOL / ТЕРНОПІЛЬ / ( 7 rodzin ) , MOGIELNICA NOWA МОГИЛЬНИЦЬКА/С НОВА МОГИЛЬНИЦЯ 5 km na SW od Trembowli k. Laskawici ( 7 rodzin)
- W galicyjskiej od 1772 roku części Podola (a także w całej Małopolsce wschodniej) głównym gniazdem Karwackich są: KLISZKOWCE
КЛІШКІВЦІ między Czerniowcami (20 km na SWW) a Chocimiem (10 km na NEE) GŁÓWNE GNIAZDO PODOLSKIE (107 rodzin), zaraz obo gniazdo ЗАРОЖАНИ / Zarożany w polowie pomiędzy Kliszkowcami a Władycznem na E ( 15 rodzin ; CZERNIOWCE 20 km na SW od Kliszkiwcy, 30 od Chocimia, 40 od Kamienca Podolskiego (36 rodzin). Liczne gniazda rozlokowane na obronnej rubieży Dniestru. Mają one za sobą okres niewoli tureckiej (XVII w), potem austriackiej i moskiewskiej (XVIII-XX).

W płoskirowskiem / chmielnickiem Karwaccy skupiają się w: ЗЕЛЕНІ КУРИЛІВЦІ / ZIELONE KURYŁOWCE , ( ЗЕЛЕНІ КУРИЛІВЦІ / ZIELONE KURYŁOWCE , 30 km na E od Kam. Pod.; 20 km na SE od Dunajowic ; na S od Nowej Uszwicy ( 25 rodzin ), w samym Kamiencu Podolskim teź jest 25 rodzin , ale w znacznym stopniu są to już przybysze z okolicznych gniazd zarówno wchodniego Podola jak i zachodniego za Zbruczem.

Spośród 14 gniazd Karwackich w rejonie Dunajowic najliczniejsze są: ДУНАЇВЦІ / DUNAJEWICE lub DUNAJOWCY 20 km na NE od Kamieńca Podolskiego' 20 km na SE od GRÓDKA (12 rodzin) ; МІЦІВЦІ / Miciwicze na N od Dunajowic ( na szosie) 8 rodzin )

Najstarszym gniazdem są tutaj МУДРИГОЛОВИ / MUDRE GOŁOWY, МУДРИГОЛОВИ / MUDREGŁOWY 4 km na SE od Gródka (21 rodzin); z nich wyszło 12 innych lokalnych gniazd, niekiedy bardzo licznych. Najliczniejszy jest Gródek, ale w tym ujęciu są też Karwaccy z Gródka Jagiellońskiego we lwowskim:

GRODEK ?/ ГОРОДОК / Gródek Jagielloński czy chmielnicki ??? / płoskirowski ГОРОДОК / Gródek Jagielloński czy chmielnicki / płoskirowski (46 rodzin); ЧОРНИВОДИ pod Gorodokiem Czarna woda 2 km na SE od Gorodoka (7 rodzin); ЯСЕНІВКА 10 km na E od Gorodoka przed Jarmolincami (9 rodzin); ЖИЩИНЦІ 2 km na E od Gorodoka w kier na Jarmolince (10 rodzin); WARIWCY ВАРІВЦІ Wariwcy ; zaraz obok Ostapkiwicz 20 km na N od Gorodoka i 20 na W od Chmielnickiego (6 rodzin); МАЛИЙ КАРАБЧІЇВ 10 km na SE od Gorodoka( 6 rodzin ); ЯРМОЛИНЦІ / JARMOLINCE 1o km na E od Gorodoka, na S od Chmielnickiego (4 rodziny); Największym skupiskiem jest tutaj miasto Chmielnicki / d. Płoskirów, lecz jest to gniazdo miejskie przybyszy z rejonu Gródka i okolic Płoskirowa: ХМЕЛЬНИЦЬКИЙ / d. PŁOSKIRÓW bardzo liczne miejskie gniazdo, kumulujące Karwackich przybyłych z okolicznych osad. (29 rodzin).

W całej centralnej, południowej i wschodniej Ukrainie mieszka kilkaset rodzin Karwackich: w winnicko-zytomirskim, kijowsko, czerkiesko, mikołowsko-odeskim,krymsko-chersonskim;zaporosko-dniepropietrowsko-połtawsko-charkowskim, w końcu w donieckim i lugańskim

xxxxxxxxxxxxxxxx

UKRAINA DRUGA OJCZYZNA KARWACKICH :

Wczesna migracja szlachty mazowieckiej, zwłaszcza z płockiego i rawskiego na tereny księstwa bełskiego, po przejęciu go w 1388 roku z rąk Jagiełły i Jadwigi przez Siemowita IV. Przez 80 lat rządów Siemowita IV oraz jego synów Siemowita V, Kazimierza II, (Aleksander był biskupem) Władysława II oraz jego synów Siemowita VI i Władysława II, szlachta mazowiecka przejęła żywioł księstwa bełskiego, urzędy, majątki wchodząc w silna współpracę z innymi ziemiami Rusi Czerwonej i Podola.

W 1464 chętnie poddała się Kazimierzowi Jagiellończykowi, zrównując się w przywilejach i prawach ze szlachta polską i zrównana jej wcześniej już szlachta ruska wołyńska, podolską, dystansując się od starych korzeni mazowieckich.. Kolonistom mazowieckim Rusi Czerwonej przyszło jednak współżyć z miejscowymi Rusinami, tworzyli wspólne rodziny, czemu sprzyjała ogłoszona w XV wieku unia kościoła wschodniego z zachodnim, powstawały nowe rodziny i gniazda o tradycji unickiej. DOTKNEŁO TO LICZNE RODZINY KARWACKICH w województwie bełskim.

Jest bardzo prawdopodobne, że z ziemi bełskiej i buskiej Karwaccy szli dalej na Wołyń (Łuck, Dubno, Krzemieniec) i Podole (Trembowla, Kamieniec Podolski, Chocim), ale także mogli podążając na zachód w sandomierskie (rejon Koprzywnicy, Rytwian) i lubelskie (Lubartów, Kijany, Serniki).

Po 1 szym rozbiorze w 1772 roku zachodnia Małopolska aż po Zbrucz, więc większość Karwackich w Ziemi Bełskiej, Lwowskiej, Tarnopolskiej popadła na 150 lat w niewolę austriacką (Galicja) , aż do 1918 roku. A ponownie ją utraciła w 1945 roku w Ukrainie sowieckiej. Kilka skupisk Karwackich przetrwało w Ziemi Lubaczowskiej w Polsce. Już w latach 1775-1790 Karwaccy legitymizowali swoje szlachectwo w Urzędach Ziemskich Buskim (w Busku lwowskim) i Tarnopolskim (Tarnopol).

Szczególnej pamięci historycznej wymaga gniazdo wschodniopodolskie, za ZBRUCZEM (gniazda płoskirowskie / chmielnickie), które jeszcze w latach 1772-1792 jeszcze żyły w wolnej Polsce pod panowaniem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Ale już w 1793 roku po II zaborze moskiewskim w 1793 roku na wieki (gubernia podolska z Kamieńcem Podolskim, Chocimem i innymi) pozostały tam liczne rodziny Karwackich. TYLKO W GUBERNI PODOLSKIEJ do 1880 roku wylegitymowało się tam ze szlachectwa 6 linii Karwackich, a imiennie aż 22 KARWACKICH - każdy z nich zapewne założył nowa rodzinę Karwackich. Jeszcze nie znamy ich gniazd rodowych, gdyż w 1914 roku (dla tego roku są pełne spisy posiadaczy ziemskich w guberni podolskiej) już nie byli posiadaczami własności ziemskiej.

Sądząc z licznych pojawień KARWACKICH na Ukrainie, rodziny te przetrwały do dnia dzisiejszego. Zapewne pozostały tam, nie emigrując po II Wojnie Światowej, jak ich krewniacy z Tarnopolskiego, Buskiego i Samborskiego (wielu tutaj zostało też). Czy byli już zasymilowani po 160 latach w niewoli, zapewne w jakims stopniu tak..., chociaż wielu z nich zapewne nie uniknęło prześladowań i zsyłek w czasach carskich i sowieckich.


.............................

Patrz też posty:

Aneks 201: Kresowa „eurozajatycka” diaspora Karwackich (na podstawie : „odnoklassniki.ru”) : UKRAINA, BIAŁORUS, LITWA, MOŁDAWIA, ROSJA, SYBERIA, KAZACHSTAN, DALEKI WSCHÓD (Chabarowsk, Sachalin) oraz
Aneks 249 : Karwaccy ////// (Stare klany ukraińskie).
Aneks 132: : ... na Podolu i Bukowinie DZIS !!!!

........................................................................


DIASPORA na kresach EUROAZJI
:

# Dzięki portalowi „odnoklassniki.ru” udało się dotrzeć do ogromnej populacji Karwackich na kresach obecnie w granicach Ukrainy ( tylko tutaj ponad 2000 aktualnie w opracowaniu), Białorusi, Litwy, Łotwy, Rosji, Kazachstanu. Jest zarejestrowanych ponad 1200 osób o nazwisku KARWACKI- KARWACKA. Głównie w historycznych gniazdach Ziemi Buskiej, Ziemi Trembowelskiej, na Bukowinie, Podolu, Chmielnickim, Krymie z późniejsza migracją na Kijowszczyźne, Zaporoże, Donieck na wschodniej Ukrainie. # Pierwotne historycznie gniazda Karwackich są też na Podlasiu i Polesiu, Wołyniu białoruskim, zwłaszcza w rejonie Pińska, Baranowicz, Brześcia, Grodna, ale też przy wschodniej granicy z Rosją, na Smoleńszczyżnie. # Z tych historycznych gniazd wywodzi się późniejsza – w większości już sowiecka -migracja ekonomiczna w całym obszarze Rosji europejskiej, od Murmańska, Petersburga, Niżnego Nowogrodu, Moskwy, Kazania, po wybrzeże Morza Czarnego w krasnodarskim Nowej Rosji „# Fascynująca jest diaspora Karwackich na Syberii, zarówno południowej pod Nowosybirskiem i Tobolskiem( od przełomu XVI/XVII wieku) , Omskiem, jak i centralnej. # Równie fascynująca jest diaspora Karwackich w Kazachstanie, rodzin zesłanych tutaj przez Stalina w czasie wojny, zapewne z obszarów Ukrainy i Białorusi. # Ciekawa jest obecność Karwackich na Dalekim Wschodzie, od Chabarowska po Sachalin. Zapewne są to przypadki rezydencji wojskowych lub pogranicznych.”


………………………………………………………………………………………………………………………

W ŚWIECIE :
(Diaspora:) Licznie reprezentowani jesteśmy w Stanach Zjednoczonych (głównie stany Maryland, Ilinois, Wisconsin, New Jersey, New York, Floryda ale też Kalifornia, stan Washington i Hawaje), Kanadzie (Saskatchewan, Ontario) oraz w Niemczech (niekiedy ze zmianą w nazwisku “c” na “tz” lub “ts”), znacznie rzadziej we Francji, Włoszech, Austrii, Wielkiej Brytanii, Rosji, Ukrainie, Białorusi, Litwie, Kazachstanie i dalekim wschodzie Azji, a także w dalekiej Brazylii, Argentynie, Australii. # Ogółem liczebność Karwackich osiadłych już od wielu pokoleń na emigracji można oceniać na 3500 – 4000 osób (głównie kraje imperium rosyjskiego; USA, Niemcy). # Ostatnio odkryto XVII/XVIII wieczne gniazdo bojarskie Karwackich na Syberii Zachodniej- najprawdopodobniej uczestnicy moskiewskich podbojów Batorego i Zygmunta III, popadli w niewolę, zesłani na Syberię dla budowy europejskiej cywilizacji - byli wśród pierwszych zdobywców Syberii. Już w 1 stycznia 1628 syn bojarski JAKUB KARWACKI płaci w Tobolsku podatek 12 rubli; w latch 1632 i 1633 "prikaszcziki" Jakub Karwacki i Jan Karwacki ślą sprawozdawcze noty do wojewody i cara; w 1672 roku JAN KARWACKI jest w służbie dyplomatycznej dworu moskiewskiego, podejmuje w Tobolsku (stolica Syberii) ambasadora Chin; w 1702 roku mieli dom w Tobolsku, a Dymitr Karwacki w 1720 roku był komisarzem sądowym dwóch dystryktów Syberii, a jego działalność została naukowo opracowana (m.in. habilitacja E. Borodiny 2008 Jekaterynburg nt. Powodzenia reformy sądowej w latach 20.tych XVIII w na Uralu i zachodniej Syberii, przy wielkim udziale Dymitra Karwackiego) # Brat Siemen Karwacki jest obecnie sekretarzem generalnym Mormonów na region Euroazji. # Najnowsze kontakty Forum z “antypodami” to ANDRZEJ MICHAEL KARWACKI znany malarz abstrakcjonista w San Francisco (ur. w Brzegu rodem z Knyszyna na Podlasiu) oraz ANDRZEJ KARWACKI / Andriy Karwatskyy z Bangkoku (ur w Charkowie, rodem z Podola), niestety brak dalszych kontaktów (zachęcam do prezentacji starożytnego gniazda podolskiego – gdzie jesteście od 500 lat). Najnowsza informacja z Bangkoku: Andrzej ma syna VLADYMIRA KARWACKI , urodził się w BANGKOKU z matki Syjamki. NAJLEPSZE ZYCZENIA DLA RODZICÓW I VLADYMIRA ! # W stanie Nowy York jest droga KARWACKI . RD w Elizaville/hrabstwo Columbia prowadząca do historycznego miejsca osadnictwa Karwackich w Ameryce końcem XIX wieku. # Są też licznie w Brazylii, kilka gniazd KARWATZKI, jedno z nich w Pelotas i Port Alegre w stanie Rio Grande do Sul, znana jest linia Karwatzki-Chages, wśród nich znany fotograf Walter profesor geografii, Paulo impresario w Rio, Antonio lotnik wojskowy….# Osiedli też w Australii, East Maintland, New South Wales, rodzina KUŹMY / Kazimierza (1918-2004) i ANASTAZJI (1920-1965) KARWACKICH, do dziś żyją tam ich wnukowie.# W Rosji zył tez generał lotnictwa Anastazy Zinowiewicz Karwacki, urodzony 2 lutego 1902 w Kornilowce Szumainskiej pod Smolenskiem.Zmarł 5.03.1980,w Symferopolu. Po ukończeniu 2 letniego kolegium , Anastazy Karwacki wcześnie zaczął pracować. W 1919 roku dobrowolnie wstąpił do Armii Czerwonej. Uczył się na kraskoma w szkole w Smoleńsku, ale wkrótce kursy przeniesiono do Piotrogradu i tam on je ukończył w 1923 roku. Dalej kontynuował studia w uczelni lotniczej, i w 1925 został lotnikiem. W okresie przedwojennym przejawiał szczególne zdolności. Do wojny pułkownik Karwacki przystąpił już jako dowodca dywizji, a po upływie roku powierzono mu sformowanie 3 Korpusu bombowców…# SA TEZ Karwaccy AFRYKANIE: na facebook odkrywam gniazdo Karwackich / Karwasky w Kamerunie w miejscowości Douale mieszkają tam ANIEL BRIGITTE KARWASKY, DENIS KARWASKY, ISABELLE KARWASKY, HENRY KARWASKI. Z tej samej rodziny w RPA w Pretorii mieszka FRANK KARWASKI, a Bangkoku mieszka sportowiec FRANKY RENEUD KARWASKY. Kim był ich przodek KARWACKI ? Od wnuka wiemy, że był nauczycielem, zakochał się tutaj i został na zawsze #
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / ДОРОГИ Карвацькі на межах Європа

Повідомлення akarw » 24 серпня 2014, 11:32

ДОРОГИ Карвацькі на межах Європа

Drogi Karwackich na kresy Europy

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Osadnictwo polskie na Podolu:
KARWACCY na Podolu – tło historyczne (4.08.2014)

Wysoka populacja Karwackich na terenach obecnej Ukrainy (d. Małopolski Wschodniej) intryguje historycznymi okolicznościami ich osadnictwa. Szczęśliwym trafem odnajduje pracę Włodzimierza Osadczy „Podole w polskiej historii i kulturze”. Znakomita praca, nie wspomina o Karwackich – ale jest dokładnie o nich, o ich położeniu osadniczym na rubieżach z Turcją, w osadach-obozach wojskowych, okolic Chocimia, Kamieńca Podolskiego, Gródka i Płoskirowa. „Zwani Mazurami” z Mazowsza, zapewne przybywali pośrednio z będącego domena ks. Mazowieckiego (koniec XIV – lata 60-te XV w.) księstwa – potem województwa bełskiego. Ciekawie przedstawione jest zjawisko asymilacji z żywiołem Rusińskim. Raczej marginalne w przypadku Karwackich, gdyź unikali mieszanych mariaży rodzinnych, a jeżeli miały miejsce konwersje na obrządek unicki, mogło to wynikać z rzadkiej sieci parafii rzymsko-katolickich. Wspaniała przeszłość, wspaniała historia narodu podolskiego.


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Teka Kom. Pol.-Ukr. Związ. Kult. – OL PAN, 2007, 5–14
PODOLE W POLSKIEJ HISTORII I KULTURZE

Włodzimierz Osadczy
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

ZWIĄZKI PODOLA Z KORONĄ POLSKĄ

Upadek książąt ruskich, a tym samym koniec ich panowania na terenach objętych późniejszą, bo sięgającą XIV w., nazwą Podole, spowodował, ze obszar ten stał się kością niezgody między Koroną Polską a Litwą. Władcy obu tych państw, prowadząc sukcesywne walki z hordami tatarskimi, ustawicznie plądrującymi ziemie Podola, czuli się wyłącznymi spadkobiercami spuścizny po ksiązętach Rusi.

Wysuniętą najbardziej na zachód część Podola z Trembowlą król Kazimierz Wielki włączył w 1366 r. do Korony jako część województwa ruskiego.

Na zajętych przez Litwę ziemiach Podola od połowy XIV w. utwierdzili się ksiązęta Korjatowicze, jako władcy udzielni z ramienia wielkiego księcia Olgierda. Pierwszą ich stolicą stał się Smotrycz, a potem ostatecznie funkcję tę pełnił Kamieniec Podolski

Formalnie związani z Litwą, Korjatowicze orientowali swą politykę na współpracę z Koroną Polską i w polsko-litewskich konfliktach stali po stronie króla. Przynajmniej od roku 1366 wymienia się ich jako lenników Korony Polskiej. Od tego czasu teŜ nasila się proces kolonizacyjny z Zachodu. Przede wszystkim polscy i niemieccy osadnicy tłumnie zasiedlają powstające grody podolskie. Na terenach wydobytych za sprawą ksiąząt Korjatowiczów spod władzy Tatarów w szybkim tempie tworzy się szereg dobrze ufortyfikowanych twierdz. Współrządzący ksiązęta, Jerzy i Aleksander, nadają w 1374 r. mieszkańcom stołecznego Kamieńca przywilej prawa magdeburskiego. Dotyczył on tylko „nacji katolickiej” miasta, reprezentowanej głównie przez Polaków i Niemców. Rusini, jak przedtem, rządzili się „prawdą ruską”, uwzględniając takŜe nową rzeczywistość ustroju miejskiego1.

Znalazłszy się w granicach Korony Polskiej, ziemie kresowe wyodrębnione zostały w 1434 r. jako osobne województwo podolskie. Tutejsza szlachta uzyskała od króla Władysława III Warneńczyka w tymŜe roku na sejmie koronacyjnym przywilej zrównujący ją w prawach z rycerstwem polskim. Pierwszym wojewodą został Piotr ze Sprowy Odrowąz. W granicach rozległych terenów województwa znajdowały się tylko trzy powiaty: czerwonogrodzki, kamieniecki oraz latyczowski. Herbem województwa było złote słońce z promieniami w białym polu. W senacie Rzeczypospolitej Podole reprezentowali trzej senatorowie więksi: biskup kamieniecki, wojewoda podolski i kasztelan kamieniecki. Starosta, noszący tytuł „generała ziem podolskich”, miał pod swą jurysdykcją
dwa grody: kamieniecki i latyczowski2.

Będące w składzie Wielkiego Księstwa Litewskiego ziemie podolskie zostały włączone w skład Korony Polskiej na mocy uchwał sejmu lubelskiego 1569 r.

Wyodrębnione z nich zostało województwo bracławskie. Składały się na nie tylko dwa powiaty: winnicki i bracławski. Pierwszym wojewodą tej prowincji został Roman kniaź Sanguszko, kasztelanem bracławskim zaś mianowany został Jędrzej kniaź Kapusta. W 1589 r. województwu nadano herb z krzyŜem kawalerskim na czerwonym polu. W krzyŜu umieszczono błękitną tarczę z półksięŜycem. Z tych ziem wschodniopodolskich wysyłano do Warszawy dwóch senatorów: wojewodę i kasztelana bracławskiego. Na terenie województwa znajdowała się Targowica, znana w polskich dziejach z niesławnej pamięci konfederacji zawiązanej tutaj w 1792 r. Wkrótce po rozbiorach województwo zostało zlikwidowane, jegozaś ziemie podzielono między guberniami podolską a
kijowską3.


PODOLSKI MIT

Ziemie kresowe w świadomości dawnych Polaków uchodziły za tereny, gdzie w ciągłych walkach z najazdami stepowców hartował się duch narodowy.Karol Szajnocha, bardzo poczytny historyk XIX-wieczny, pisał, iŜ poczynając od XV w., naród polski miał dwie szkoły – Akademię Krakowską i Ukrainę z Podolem, gdzie „uświęcał się jego charakter”5. Narażeni na ciągłe niebezpieczeństwa
od stepów ordyńskich i wrogiej Moskwy, rycerze ze stanic podolskich stanowili najbardziej waleczną część obywateli państwa polsko-litewskiego, strzegących wartości świata zachodniego.

Obowiązek wojenny był tu wprost koniecznością, więc tylko to, co tęŜszem, wybitniejszem się
czuło, co miało rozmach, fantazję, a nawet wybujałość energii – rwało się do tych dalekich, a dzikich
ziem, gdzie lemiesz naspół z oręŜem przetwarza uroczyska, stepy i bory w uprawne pola6.

Rycerstwo podolskie brało udział, wśród innych przedstawicieli ziem ruskich, w słynnej bitwie pod Grunwaldem. W sposób literacki odtwarzający te wydarzenia w powieści KrzyŜacy Henryk Sienkiewicz pisał: „szło pod swymi znakami szesnaście chorągwi polskich, w tych jedna przemyska, jedna lwowskai jedna halicka, i trzy podolskie, a za nimi piechoty tychże ziem”7. Spośród innych
miejscowości z Podolem związanych wpisanych w dzieje chwały oręża polskiego wymienić należy Chocim, Trembowlę, Bar, Kamieniec Podolski


4 W. Kicki, Dialog o obronie Ukrainy z przestroga. Dla zabieŜenia incursiom Tatarskim. Przez
persony rozmawiające, W Dobromilu roku 1615. Cyt. za: A. Petruszewicz, Galiczsko-Russkaja

OSADNICTWO POLSKIE

Polacy przybywają na Ruś początkowo jako żywioł kupiecki i rzemieślniczy do miast, które otrzymały prawo magdeburskie. Róźnorodną ludność od samego początku miał Kamieniec Podolski. Część rycerstwa polskiego podążała tutaj jako Żołnierze zaciężni dla obrony granicy. Z czasem osiedlali się oni na pogranicznyżh placówkach na stałe.

Po objęciu przez starostę Gasztołda Kamieńca Podolskiego, powierzonego mu przez wielkiego księcia Witolda, wrasta znaczenie rycerza polskiego „pana Buczackiego” herbu Awdaniec. Można domniemywać,Że juz w tamtych czasach polska szlachta zaczyna się osiedlać na Podolu.

Wybitny XIX-wieczny badacz stosunków panujących na tych ziemiach, Aleksander Jabłonowski, pisze,


„Ze po spustoszeniach przez burzę tatarską ważną rolę w zasiedleniu Podola odgrywała
szlachta napływająca z Rusi Czerwonej – gente tylko Rutheni, lecz natione już Poloni. Autor zaznacza, że osiedlanie się szlachty pochodzącej z Korony Polskiej odbywało się przez stopniowe „nawarstwianie się” przybyszów różnych kategorii. Najpierw była to „stara ruska kość”
– Kierdeje w Oryninie,
- Czuryłowie na Kuryłowcach oraz
- wszelakie domy Korczaków i Sasów.

Tuż zanimi przybyli
- Buczaczcy i Jazłowieccy pieczętujący się już polskim herbem Abdank.
- Dalej Herburtowie w Kudryńcach
- z Fredrami w Fredrowcach – od
dawna na Rusi zakorzenione rody przybyłe.

Również szczeropolskie, choć od dawna okrzepłe na Rusi koronnej, były przybywające na Podole
- rody Odrowązów,
- Chodeckich,
- Lanckorońskich, -
- Sieniawskich,
- Kamienieckich,
- Rejów.

W odróżnieniu od sąsiedniego Wołynia, podolska ziemia nie była tak gęsto usiana gniazdami szlacheckimi. Najwięcej skupiało się ich wokół strzegących zachodnich rubieży koronnych twierdz8.
Największa może fala osadnictwa polskiego na Podolu przyszła po odzyskaniu tych ziem przez Rzeczpospolitą w 1699 r., po 27-letnim panowaniu tureckim. Zaludniały się przede wszystkim wielkie latyfundia: Szarogród, Międzybórz, Latyczów9. Z ówczesnych pamiętników dowiadujemy się, że:

Poczęło się po pokoju uczynionym Podole osadzać, dokąd wiele tysięcy poszło chłopów od Wisły, a osobliwie od Przemyśla i Sanoka, Że prawie całe wsie pustkami pozostawały w Podgórzu. Zeszło się tam i Rusi potrosze, a ci nasi Mazurowie successu temporis (z biegiem czasu) w Ruś się poobracali, i może się tam teraz ten kraj nazwać polskoruski10.

7 H. Sienkiewicz, KrzyŜacy, Wrocław 2000, s. 878.
8 Cyt. za: Z dziejów Ukrainy. Księga pamiątkowa ku czci Włodzimierza Antonowicza, Paulina
Święcickiego i Tadeusza Rylskiego, red. W. Lipiński, Kijów 1912, s. 19–21.
9 F. Bujak, Historia osadnictwa ziem polskich w krótkim zarysie, Warszawa 1920, s. 26.


Późniejsze dzieło kolonizacji ziem Podola wsparły moźne rodziny magnackie, z których specjalnie na przełomie XVI i XVII w. wyróżniali się Zamoyscy. Dzięki nim powstały takie miasta, jak Płoskirów, Gródek, Szarogród.

Nowe osady zakładali również biskupi kamienieccy, m.in. bp. Paweł Wołucki osadził wieś Pawłowce, bp. Franciszek Kobielski – wieś Porajówkę, a bp. Stefan Rupniewski załozył miasto Zińkowce, osiedlając w nim Mazurów11.

W środowisku osiadłego na Podolu chłopstwa polskiego można znaleźć szereg najgłośniejszych w Rzeczypospolitej nazwisk. W należących do kamienieckiej parafii katedralnej wioskach jeszcze na początku XVIII w. mieszkali Boratyńscy, Górniccy, Kalinowscy, Kazanowscy, Leszczyńscy, Odrowążowie, Okolscy, Oleśniccy, Opalińscy, Pacowie, Pocieje, Radziwiłłowie, Rzewuscy,
Sieniawscy, Skarbkowie, Stanisławscy, Tarnowscy, Tyszkiewiczowie, Zamoyscy, Załuscy i wiele innych12.


KRAJ „RUSKOPOLSKI”

Obok ciągłego napływu „od dołu” rdzennej ludności polskiej – jak mówiono – z Polski piastowskiej, Żywioł polski na Podolu znacznie się zasilał i „od góry”. Czyli autochtoniczna szlachta ruska bądź napływowa czerwonoruska zlewała się z rycerstwem polskim w jednolitą całość13.

Doskonałym przykładem czego może być rodowód Hektora kamienieckiego, rozsławionego przez Sienkiewicza pana Michała, a w rzeczywistości Jerzego Wołodyjowskiego. Był to jeszcze w XVI w. ród ruski obrządku greckiego, w którym mężczyźni – jak podajeA. Rolle – na chrzcie otrzymywali imiona: Kuźma, Zubko, Fedko, Iwaszko, Tymko, kobiety natomiast – Maruchny, Hapky, Horpyny, Nastazje. Już w połowie XVI w. widoczne stają się tendencje „laszenia się”. Wasyl więc przybiera
imię Stanisława, Fedor zamienia się w Fryderyka, Juchno w Jerzego14.

Podobnie jak rycerstwo ruskie grawitowało w kierunku dominującej szlacheckiej kultury polskiej, tak osiedlający się w późniejszych czasach chłopi polscy siłą rzeczy ciążyli ku kulturze wsi ukraińskiej.

Olbrzymie ich rzesze, osiedlając się na nowych ziemiach, pozostawały dość często bez opieki duszpa sterskiej Kościoła łacińskiego, gdyz rzymskokatolicka sieć parafialna po dotkliwych spustoszeniach potopu tureckiego była nader rzadka. Ówczesne statystyki donoszą, że w 1726 r. na całym Podolu było zaledwie 40 parafii rzymskokatolickich15.

Moznowładcy polscy z Podola nie przywiązywali zbyt wielkiej wagi do tej kwestii, uważając, że istniejące już tutaj cerkwie unickie, powstałe notabene ich sumptem, mogą zaspokoić potrzeby napływowej ludności łacińskiej. (PROBLEM KONWERSJI UNICKIEJ) !!

Wprawdzie, jak podkreślano, wznosili oni kościoły rzymskokatolickie dziesiątkami
– prawie każde miasteczko otrzymało świątynie łacińską – ale cerkwie budowali setkami16. Podobnie jak w dzielnicy galicyjskiej, noszącej w znacznej mierze mieszany rusko-polski charakter etnograficzny, proces asymilacji polskiej warstwy chłopskiej, a nawet drobnej szlachty, był znaczny.

Miejscowa kultura ukraińska była „kulturą niewątpliwie pociągającą dla chłopstwa polskiego
[...] Chętnie się uczył chłop polski śpiewać tęskne dumki, zdobić swe ubrania i sprzęty bujną ornamentyką”17.

Pisząc o relacjach panujących na ziemiach Podola, Maria Dunin-Kozicka zwracała uwagę, że wspólność kulturowa Polaków i Ukraińców łagodziła wiele konfliktów wynikających z relacji pańszczyźnianych, rzutujących na stosunki
polsko-ukraińskie. A więc

czynnikiem, łagodzącym podobne przeciwieństwa na Rusi, był melodyjny, przez wszystkich lubiany, język ruski, przez drobną szlachtę w uzyciu domowym nawet praktykowany. Dzieci szlacheckie rozpoczynały nieraz w tym języku swą mowę – niewiasty polskie kresowe z zamiłowaniem śpiewały śliczne, ukraińskie piosenki – był to cement spajający rózne stany jednego społeczeństwa. Zblizona natomiast do dworów ludność miejscowa uczyła się z łatwością i bez przymusu po polsku, u duchowieństwa zaś ruskiego uzywanie języka polskiego uwazanym
było, przez kobiety zwłaszcza – jako warunek dobrego tonu. W okresie tedy tu opisanym, antagonizmu tak pomiędzy dwoma obrządkami – łacińskim i ruskim, jak i pomiędzy temi językami, zgoła nie było i współycie dwóch latorośli jednego słowiańskiego szczepu byłoby zupełnie mozliwe, gdyby reforma włościańska [...] została przeprowadzona tak, jak to miało miejsce w Poznańskim, w pierwszych latach XIX wieku. Sympatia jednak dla Rusinów pomimo ciężkich doświadczeń 1863 roku – mocno jest w urodzonych i wychowanych na Rusi Polakach
zakorzeniona – przynajmniej piszący te słowa w wysokim stopniu uczucia tego doznaje18.


KRESOWIACY

Oczywiście, całe połacie podolskiej ziemi potrafiły zachować polski charakter narodowościowy. Zwłaszcza w czasie rewolucji bolszewickiej wykazywały one głębokie przywiązanie do wartości innych niz szerzone przemocą przez nowych władców, bo zakorzenionych w świadomości narodowej i religijnej.Tak oto cytowana juz pamiętnikarka kreśliła sytuację polskości na Podolu:

15 Bujak, Historia osadnictwa ziem polskich, s. 26.
16 Ibidem, s. 27.
17 Bujak, Galicja, t. I, Lwów-Warszawa 1928, s. 83.
18 M. Dunin-Kozicka, Rok 1917..., s. 60–61.


„Tą niedostępną dla burz rewolucji i bolszewizmu opoką polskości i wiary były, zwartą masą przez lud polski, tak zwanych „Mazurów” zamieszkałe, niemal do Płoskirowa przylegające, wsie:
- jak Zarzecze, Hreczana, Maćkowce, Szaraweczka
- i dalsze nieco: Malenicze, RóŜyczna, Leźniów, tak owymi dziarskimi Mazurami zapełnione,
Że parafia płoskirowska liczyła około dwudziestu tysięcy wiernych katolicyzmowi dusz [...].

Nie tak odległy od Płoskirowa Gródek był jeszcze mocną placówką polskości – okolice jednak Felsztyna, Szarawki, Satanowa uległy już częściowemu zruszczeniu, wobec zruszczenia osadników jakby niewielkimi plamami wśród przeważających nad nimi Rusinów. Najdalszy Bar i Jałtuszków tylko niezachwianym katolicyzmem wykazywał dawną swą łączność z macierzą.

Płoskirowscy natomiast Mazury, całymi wioskami w tym zakątku Podola osiadali, zachowali swoistą gwarę ludową, nie znając nawet języka ruskiego, nie zawierając nigdy małżeństw mieszanych, obchodząc święta wedle nowego stylu, nosząc się w stroju z biłgorajska (Lubelskie), tworzyli tu prawdziwie „małą Polskę” do tego stopnia, ze zapełniony zydami Płoskirów był pod zaborem rosyjskim miastem zupełnie polskim, gdyż we wszystkich sklepach i na ulicach tylko ten język się słyszało19.”

Według spisu ludności przeprowadzonego w Cesarstwie rosyjskim w 1897 r. ludność polska w guberni podolskiej wynosiła 69 156 osób20. Razem z tym rzymskokatolików szacowano tutaj według tegoz spisu na 262 738 ludzi21. Nie ma wątpliwości, ze znaczna część prawie 200 tysięcznej rzeszy podolskich katolików, nieposługujących się językiem polskim, wywodziła się z tradycji polskiej.

10 E. Otwinowski, Pamiętniki do poznania Augusta II, Poznań 1838, s. 14. Przymiotnik „ruski”w całym tym tekście uzywany jest, oczywiście, zgodnie z obowiązującą nomenklaturą jako odpowiednik współczesnej wersji „ukraiński”.
11 J. Mucha OFM Conv, Organizacja Diecezji Kamienieckiej do 1795 roku. Roczniki Teologiczno-
Kanoniczne (1983), t. XXX, 4, s. 80.
12 Antoni J. [A. Rolle], Powstawanie nazwisk rodowych u ludu małoruskiego, [w:] Sylwetki historyczne, Kraków 1892, s. VIII, s. 403.
13 M. Dunin-Kozicka, Rok 1917..., s. 109.
14 Antoni J. [A. Rolle], Państwo Wołodyjowscy, [w:] Sylwetki historyczne, s. 300.


Nie uzywając juz na co dzień mowy polskiej, rzymscy katolicy na Podolu byli z nią organicznie związani w zyciu religijnym.

Tylko w kościołach Wołynia, Podola, Ukrainy dawała się słyszeć w czasie kazania polska, publicznie głoszona mowa. Tylko na plebanii, po nabozeństwie wolno było liczniej się zebrać bez meldowania o tym policji. Kościół był w tym okresie miejscem rozrywki i ukojenia, placówką Bożą i polską, gdzie wszyscy pomimo rózŜnic społecznych, czuli się braćmi we wspólnym wyznaniu wiary i dziedzicami lechickiej, wzbronionej w urzędach mowy22.

Ogół nie akceptował w kościele innych niŜ polskie kazań, bądź naboŜeństw.
Chcąc ukarać swych parafian za jakieś wykroczenia nie licujące z mianem katolika,
proboszcz jednej z parafii na Podolu mówił do zgromadzonego w kościele
ludu Bozego:

„ Nie chcecie mnie słuchać! Nie chcecie stać się chrześcijanami nie tylko z imienia, ale z czystości serca! Dobrze. Ja dla was polskiej mowy więcej marnować nie będę, a budu teper do was howoryty jak do muzykiw! – i całe kazanie po rusińsku wygłaszał, co szło mu jednak z trudnością, gdyż wielki szloch audytorium, uwazającego za najboleśniejszą karę to pozbawienie mozności posłuchania swej mowy, jako jej niegodnego – towarzyszył mu aż do końca przemowy23.”

Polacy na Podolu, Wołyniu i Ukrainie stanowili pewną całość. W przeciwieństwie do Kongresówki i Litwy w imperium carów, sprawa polska na Rusi miała swoje uwarunkowania i specyfikę. Cytowana już Dunin-Kozicka pisała, że

„ te trzy najmilsze ziemie ruskie [Podole, Wołyń i Ukraina – W.O.] to jeden organizm społeczny – to trzy siostry – bliźniaczki, w których jedno tętno pod względem spraw polskich wyczuwać się daje – jeden ruch, mocniejszy lub słaby, stosownie do krępujących go więzów niewoli24.”

Chociaż Polacy na Podolu, jak i na całej Rusi, stanowili nie znaczny odsetek ludności – 7% na Podolu i 8,7% w ogóle na ziemiach ruskich – ich rola i wpływ na rozwój tych ziem pozostawał ogromny, a poniekąd decydujący. Polacypomimo swej mniejszości stanowili tutaj trzon inteligencji i byli głównym motorem zycia gospodarczego i społecznego. Odsetek inteligencji fachowej i zawodowej wśród Polaków był największy i wynosił az 52%, co stanowiło na pocz. XX w. 195 000 ludzi25. Trafne wydaje się tez spostrzezenie, ze charakterystyczną cechą Polaków było to, ze nie rozpraszali się oni wśród otaczającej ich masy, lecz skupiali i łączyli, wytwarzając w ten sposób tym silniejsze ogniska swoich wpływów. Polacy nadają swój ton wszędzie, a miastom w szczególności. Gdzie nie było ich wiele, w jakimś zapadłym od wszelkich centrów, oddalonym miasteczku, bodaj tylko ksiądz, doktor i aptekarz tworzyli już miejscowy, polski ośrodek kulturalny26.

Dlatego z taką autentyczną dumą i pewnością mówił wywodzący się z Podola ks. Marian Tokarzewski, kapelan Marszałka Polski oraz widny działacz Polski międzywojennej.

My, Kresowiacy, dumni jesteśmy ze nasze Podole, Wołyń i Ukraina dały Polsce tylu ludzi sławnych,
uczonych, zasłuzonych. Z Kresów idą na słuzbę Kościoła i narodu: Kardynał Czacki, Arcybiskup Feliński, Arcybiskup Szembek, Arcybiskup Symon, Arcybiskup Wnukowski, słynny Jezuita Wnukowski, męczennik Bejzym, opiekun trędowatych; biskupi: Niedziałkowski, Sarnowiecki, Mańkowski; świątobliwy prałat Chołoniewski, prałat Gnatowski, brat Albert; z niewiast: matka Darowska, matka Drzewiecka. W 31 i 63 roku nasze Kresy dały wodzów sławnych: Rózycki Karol i Edmund, generał Kołyszko, gen. Dwernicki, Ludwik Kicki, Ostaszewski, Groza Aleksander. Historycy: Chmielewski, Kalenbach, Krechowiecki, Jabłonowski, Rawita-Gawroński, Rolle, Karwicki, Pułaski, Radzymiński. Powieściopisarze: Kaczkowski, Korzeniowski, Kraszewski, Rzewuski, Czajkowski. Artyści: Paderewski, Szymanowski, Tyrczyński, Michałowski, Wrzeszcz. Polityczni działacze: Spasowicz, Starczewski, Grocholski, Sukowski, Poniatowski, Paszkowski,
Zalewski27.

19 M. Dunin-Kozicka, Rok 1917..., s. 109–110.
20 Ibidem, s. 92.
21 Ibidem, s. 91.
22 Ibidem, s. 127.
23 Ibidem, 125–126.
24 Ibidem, s. 149.
25 A. Weryha-Darowski, Kresy Ruskie Rzeczypospolitej, Warszawa 1919, s. 45.
26 Ibidem, s. 71–72.
27 M. Tokarzewski, StraŜ przednia. Ze wspomnień i notatek, Warszawa 1925, s. 77.



ECCLESIA CAMENIENSIS

Początki organizacji Kościoła rzymskokatolickiego, z którym nierozerwalnie utoźsamiała się ludność polska na tych ziemiach, sięgają XIV w., kiedy to wspierani przez ksiąząt Korjatowiczów zakonnicy św. Franciszka, a potem św.

Dominika załozyli swe misje. Jak donoszą podania historyczne, św. Jacek Odrowąz miał osobiście założyć pierwsze placówki katolickie na Podolu. Według domysłów historyków Kościół na Podolu był hierarchicznie podporządkowany biskupom krakowskim. Samodzielne biskupstwo na tych ziemiach powstało prawdopodobnie między rokiem 1379 a 138428. Było to wówczas jedyne biskupstwo na terenach Rusi o przewazającej ludności prawosławnej, gdzie jednak nie było hierarchii Kościoła wschodniego. Diecezja kamieniecka od początku była podporządkowana metropolii halickiej, a potem lwowskiej. Pierwszym tutejszym biskupem tytularnym był niejaki Wilhelm h. Ostoja (†1375). Rezydował zaś w Kamieńcu bp Aleksander (1384–1410). Biskupi kamienieccy posiadali\ miasto Szarogród, jednak na skutek zamiany dokonanej z kanclerzem Janem Zamoyskim, w roku 1583 wymienili go na Pragę pod Warszawą. Odtąd Praga Warszawska, aż do 1794 r., nalezała do hierarchów Kamieńca Podolskiego. Przez 26 lat okupacji tureckiej tutejsi biskupi rezydowali we Lwowie29. Symbolem pełnienia przez ziemię podolską roli przedmurza chrześcijaństwa\ jest prastara katedra kamieniecka z minaretem – pamiątką władania tureckiego– zwieńczonym zwycięskim posągiem Najświętszej Maryi Panny. Pierwotny, drewniany kościół został zbudowany w 1375 r. Natomiast murowana, do dziś zachowana świątynia, jest najdalej wysuniętym na wschód wzorcem architektury gotyckiej30. Najwięcej ludności rzymskokatolickiej mieszkało w powiatach kamieniecko- podolskim – 13,3%, winickim – 10%, latyczowskim – 12,5%, proskurowskim – 22,7%, uszyckim – 12,1%31. Tutaj tez najzaciętszą walkę z Kościołem katolickim stoczyła zaborcza władza ateistyczna32. Jednak tozsamość miejscowej ludności polskiej nierozerwalnie była zrośnięta ze świadomością przynalezności do wyznania rzymskokatolickiego. Jakze wymownie świadczy o tym napis na krzyzu przydroznym koło miejscowości Satanów, zachowany jeszcze na początku rządów komunistycznych na Podolu:

Choćby Tobą, Chryste Panie, pogardziły wszystkie ludy,
To na polskim tutaj łanie chłop pokłoni się jak przody.
Chłop postawi Bozą Mękę u wrót wioski na rozstaju, byś
Wyciągnął, Jezu, ręce i królował w naszym kraju33.


28 Mucha, Organizacja Diecezji Kamienieckiej do 1795 roku, s. 78.
29 Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, s. 356.
30 Zob.: K. Iwanicki, Katedra w Kamieńcu, Warszawa b. r. w.
31 Etnograficzno-statystyczny zarys liczebności i rozsiedlenia ludności polskiej, opr. E. Czynski, T. Tillinger, Warszawa 1909, s. 97.
32 Kościół Katolicki na Ukrainie, Polish Institute and Sikorski Museum, Memorial, No A 12.P 6/4/35, p. 191 (kopia w posiadaniu autora).
33 Wspomnienia młodej Polki, warszawianki, nauczycielki w polskich szkołach wychodźstwa polskiego na Syberii w domu sierot wychodźstwa w Samarze nad Wołgą i 20 lat w polskich szkołach na Podolu, Archiwum Instytutu Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.


Lud polski Podola, jak i w ogóle katolicy z całych kresów ukrainnych, szczególną czcią darzył cudowny wizerunek Najświętszej Maryi Panny w Berdyczowie. Mówiono: czym Obraz Częstochowski dla Polski, Ostrobramski – dla Litwy, tym Matka Boska Berdyczowska dla Ziem Rusi. Jej tytuł, okalający sam obraz, jak najdobitniej o tym świadczy: Królowa i Ozdoba Stepów Ukrainnych, Wzgórzy Podola i Wołyńskich Lasów, Przecudowna w Berdyczowskim Obrazie
Maryja.

Na terytorium samego Podola znajdowały się tez inne, również tłumnie odwiedzane sanktuaria. W Latyczowie, do którego rok rocznie na święto Matki Boskiej Jagodnej, jak lud zwykł nazywać uroczystość Nawiedzenia NMP, dnia 2 lipca ściągały rzeszy wiernych z najdalszych okolic, zeby oddać cześć Maryi w cudownym obrazie34. Miała tex pod swą pieczą ziemie podolską Matka Boza w świętym obrazie z kościoła ormiańskiego w Kamieńcu Podolskim. Równiez w Kamieńcu z cudownych łask słynęła Matka Boska Rózańcowa z kościoła podominikańskiego,nazwana Russia florida35. Zaś wśród katolików ormiańskich słynął cudowny obraz BoŜej Rodzicielki, Panny Maryi płaczącej z kościoła Mohylowa Podolskiego.36 Kult Matki Bozej sprzyjał podtrzymywaniu tożsamości religijnej i narodowej.



34 A. Fridrich SJ, Historie cudownych obrazów Najświętszej Maryi Panny w Polsce, Kraków1911, t. 4. s. 320–325.
35 Ibidem, s. 298.
36 Ibidem, s. 337–342.
ZałącznikiUkraina szkic wojewodztwi.jpg
Ostatnio edytowano sobota, 23 sie 2014, 11:35 przez akarwa, łącznie edytowano 9 razy
akarwa Aktywny Animator
Aktywny Animator Medale: 1Sponsor (1)
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Волинський метрики Карвацькі

Повідомлення akarw » 24 серпня 2014, 21:55

METRYKI WOŁYŃSKIE KARWACKICH
Волинський метрики Карвацькі

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

1790 ROZALIA z KARWACKICH – Kułakowska z Książęcina / par. Lachowice / Lachowce pow. ostrogski
Slub 1840 – luty 4 par. Lachowice
MARCIN 1820 KUŁAKOWSKI z Ksiażencina lat 20 syn Teodora i ROZALI Z KARWACKICH oraz Anna Zajaczkowska z Ksiażecina.lat 19, c. Klemensa i Paulinu Zawadzik

1780 ELZBIETA z KARWACKICH – Lityńska z Derdekały (20 km na E od Krzemienca)
Slub 1842 - marzec – 1 par. Dederkały; Ludwik Rudnicki z Pototurów lat 33 s. Jakuba i Anastazji Waskiewicz & Józefa 1809 z Litynskich Kiełczewska; Pototurów, lat 33. C. Łukasza i Elżbiety Karwackiej

KRZEMIENIEC
1800 TOMASZ KARWACKI i MARIANNA Gołebiowska , rodzice Pauliny 1833 z Krzemienca
Slub 1853 – luty – 2 ANTONI WIDKOWSKI, LAT 20, S. WAWRZYNCA I Anny Gustawskiej & 1833 PAULINA KARWACKA z Krzemienca lat 20- c. Tomasza i Marianny.
Ur 1842-luty-10 TEKLA KARWACKA c. Tomasza i Marianny z Gołebiowskich

OŁYKA w polowie (20-25 km) miedzy Luckiem a Równem
1860 ANTONINA z KARWACKICH Janowa Sekułowa z Ujezdza
Slub 1904 sierpień 15 OLYKA
Ur 1884 JÓZEF SEKUŁA Z UJEZDCA lat 20, syn Jana i Antoniny z Karwackich &Marianna Marszalak lat 20 z Ujezdza, c. Jana i Katarzyny.

1870 APOLONIA Z KARWACKICH-Sekułowa OŁYKA-Długoszyje-Matelno
Ur 1893-marzec – 17 Antoni Sekuła s. Jana i Apolonii z Karwackich


JALOWICZE-Pijanie
Ur 1896 – styczeń – 22 Wojciech Sekuła s. Jana i Apolloni z Karwackich

OLYKA-Matelno
Ur 1900- marzec – 8 ur Władysław Sekuła s. Jana i Apolonii. Karwackiej ; świadkowie Walenty Karwacki, Anna Gruszczynska wdowa
Ur 1904 – luty -10 APOLONIA KARWACKA c. Walentego i Weroniki z Zakrzewskich

OŁYKA
Ur 1905 luty 11 BOLESŁAW SEKULA s. Jana i Apolonii z Karwackich
zgon1905 sierpień 11 BOLESŁAW SEKUŁ s. Jana I Apolonii z Karwackich w Olyce

OŁYKA w polowie (20-25 km) miedzy Luckiem a Równem
Zgon 1904-sierpień 29 MICHALINA Sekuł c. Jana i Apoloni z Karwackich

JAŁOWICZE / Pijane ( 10 km na SE od Łucka)
1870 WALENTY KARWACKI i Weronika z Zakrzewskich
1900 - styczeń - 5 ur ANNA KARWACKA c. Walentego Karwackiego i Weroniki Zakrzewskiej – mc. Pjane, parafia Jałowicze ( 10 km na SE od Łucka)
1900 sierpień 19 (par. Wiszenki/ Swóż / 20 km na N od Łucka ) Walenty Karwacki i A. Luprzewska chrzestni Marianny Gołebiowskiej c. Łukasza i Tekli


http://wolyn-metryki.pl/Wolyn/index.php ... miej_szuk=
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Карвацькі : База даних польських

Повідомлення akarw » 28 серпня 2014, 16:37

База даних польських
Файли в / Pliki postów na : < http://www.genealogia.okiem.pl/forum/vi ... &start=200>



потрібно зареєструватися та увійти на портал !!!!!!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Karwacki / KARWACCY: ФОРУМ 600 років Karwacki - Karwatzki
Karwacki // Архів: Додатки 1 - 166
Karwacki /// Архів додатки 167 .... н
Karwacki //// (клани Варшава XIX.) Частина. 1
Karwacki ///// (клани Американський Двадцяте століття)
Karwacki де Karwacz Джон (1580-1615) в Бодуена де Куртене '

////// Карвацький Карвацькa (Україна)
Karwacki ////// (старі гнізда і український)
Karwacki ////// Карвацький Карвацькa (Україна)
повідомлень:


Karwacki ////// старі клани Українські .. Волинської
Karwacki ////// Belsko-Львів-Buskie
Karwacki ////// .. Закарпаття-Івано-Франківськ
Karwacki ////// .. Захід Подільську KLISZKOWCE
Karwacki ////// ..wschodnio Подільську
Karwacki ////// ..winnicko-Житомир
Karwacki ////// ..Kijów-Черкаси-Миколаїв-Одеса
Karwacki ////// ..KRYM - Херсон
Karwacki ////// .. Запоріжжя-ДНІПРОПЕТРОВСЬК-Полтава-Харків
Karwacki ////// ... інші знаки Karwackich в Україні
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Karwackich історичні джерела в Україні частина 1
Karwackich історичні джерела в частині України 2
Karwackich історичні джерела в частині України 3
Karwackich історичні джерела в Україні частина 4
Karwackich історичні джерела в Україні Частина 5
історичні джерела Karwackich Україна cz.6
історичні джерела Karwackich Україна vol.7
історичні джерела Karwackich Україна т.8
Karwackich історичні джерела в Україні Частина 9
Karwackich історичні джерела в Україні Частина 10
історичні джерела Karwackich Україна cz.11
історичні джерела Karwackich Україна cz.12
історичні джерела Karwackich Україна cz.13
Євразійський діаспора Karwackich
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Re: Karwacki ////// абонентів на Україні
Re: Karwacki ////// абонентів в Санкт-Петербурзі та Москві
Re: Karwacki ////// абонентів в Мінську та Пінську
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Re: Karwacki ////// сокета Horpin Бусько
Re: Karwacki ////// гніздо цигани Подільську
Re: Karwacki ////// Старий Кабани гніздо ..
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Re: синтезу Karwacki ////// сучасних слотів
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Re: Karwacki ////// Niesiecki, Boniecki, Uruski з "Karwacki
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Re: Karwacki ////// ... інтелект Bukowińska
Re: Karwacki ////// на початку розпускання бруньок династії в Чернівцях
Re: Karwacki ////// показниками Wołyńskie Karwackich
Re: Karwacki ////// Дмитро Sergi .. літописця Kliszkowic
Re: Karwacki ////// Юрія Михайла ... Львівської магната Будо
Re: створення імперій Karwacki ////// .. Буковині

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Karwacki / KARWACCY: FORUM 600 lat Karwacki - Karwatzki
Karwacki // Archiwum : aneksy 1 - 166
Karwacki /// Archiwum aneksy 167....n
Karwacki //// (klany warszawskie XIX w.) cz. 1
Karwacki ///// (klany amerykańskie XIX-XX w)
Karwacki de Karwacz Jan (1580-1615) u Baudouin de Courtenay’

////// Карвацький Карвацькa (Ukraina)
Karwacki ////// (stare gniazd ukrainskie)
Karwacki ////// Карвацький Карвацькa (Ukraina)


posty :
Karwacki ////// stare klany ukrainskie.. wołyńskie
Karwacki ////// bełsko-lwowsko-buskie
Karwacki ////// .. zakarpacko-iwanofrankowskie
Karwacki ////// .. zachodnio podolskie KLISZKOWCE
Karwacki ////// ..wschodnio podolskie
Karwacki ////// ..winnicko-żytomierskie
Karwacki ////// ..Kijów-Czerkasy-Mikołajew-Odessa
Karwacki ////// ..KRYM – CHERSON
Karwacki ////// .. ZAPOROZE-DNIEPROPIETROWSK-POLTAWA-CHARKOW
Karwacki ////// …inne slady Karwackich na Ukrainie
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.1
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.2
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.3
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.4
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.5
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.6
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.7
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.8
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.9
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.10
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.11
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.12
zrodla historyczne Karwackich na Ukrainie cz.13
euroazjatycka diaspora Karwackich
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Odp: Karwacki ////// abonenci na Ukrainie
Odp: Karwacki ////// abonenci w Petersburgu i Moskwie
Odp: Karwacki //////abonenci w Minsku i Pinsku
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Odp: Karwacki ////// Gniazdo Horpin buski
Odp: Karwacki ////// gniazdo Cygany podolskie
Odp: Karwacki ////// gniazdo Dzików Stary..
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Odp: Karwacki ////// synteza wspólczesnych gniazd
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Odp: Karwacki ////// Niesiecki, Boniecki, Uruski o "KARWACKI
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Odp: Karwacki ////// ... inteligencja bukowinska
Odp: Karwacki ////// u zarania bud dynastii w Czerniowcach
Odp: Karwacki ////// Metryki wołynskie Karwackich
Odp: Karwacki ////// Dymitr Sergi.. kronikarz Kliszkowic
Odp: Karwacki ////// Jurij Michajł... lwowski potentat budo
Odp: Karwacki ////// imperium budowlane .. na Bukowinie
Приєднані файли
herb Jastrzebiec.png
herb Jastrzebiec.png (2.1 Кб) Переглянуто 31345 разів
Востаннє редагувалось akarw в 29 серпня 2014, 10:04, всього редагувалось 2 разів.
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Карвацькі : Герби Карвацькі

Повідомлення akarw » 29 серпня 2014, 09:59

Герби Карвацькі / Карвацький

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

HERB/-y KARWACKICH:

JASTRZĘBIEC a nie ŁABĘDŹ - ................. kto ma racje ? Po dyskusji ........JEDNAK Jastrzębiec !!!!


OSTATECZNA KLUCZOWA DIAGNOZA HERALDYCZNA: (ekspert PAN dr K.P.)


Niełaskarz z Karwacza (XIV/V w) był herbu Bolesta, czyli Jastrzębiec. Boleścice mazowieccy to część Jastrzębców. Jego synowie mieli oprócz Karwacza, sporej włości k. Przasnysza, także włość Brzeźno k. Ostrowii Maz., którą w XV w. zagospodarowywali. Niełaskarz był sędzią makowskim i różanskim długo, jest poświadczony kilkakrotnie, na pewno do 1418 r. Jan z Brzeźna jest dowodnie herbu Bolesta w 1478 r. (ekspert PAN dr K.P.)

*) Brzeźno leży 51 km na SEE od Przasnysza Karwacza, 14 km na NEE od Rożań, 2o km na NW od Ostrowa Mazowieckiego. Obok brzeźna 2,5 km na E jest Rososz !!!

A więc Karwaccy z Karwacza są herbu Bolesta – Jastrzebiec. Afiliacja do herbu Łabędź wynikała z późniejszej XVIII wiecznej “jakby akredytacji”, w warunkach konieczności legitymizacji szlachectwa po rozbiorach (w Galicji po 1772, a w zab. rosyjskim po 1792-5 roku). Sięgnięto wówczas po rodowód Karwickich h. Łabędź, gdyż był dobrze udokumentowany w heraldyce.

Na Warmii końcem XVI w. przybrano własny herb KARWACKI / KARWATSKI. Lokalnie wiązano się także z Radwanem (Wołyń) i Leliwa ( Z. Wieluńska, Sieradzkie). (admin).

HERB własny KARWACKI / KARWATSKI (w Prusach 1600)
poz 1278: HERB KARWACKI (Karwatski) : "w polu barwy niewiadomej (?) nad 6 ramienną gwiazdą strzała żeleźcem do góry. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie przeszyte na poprzek 3 strzałami w lewo. Herb rodziny polskiego pochodzenia w Prusiech osiadłej" Siebmacher Johan. Wappenbuch z. 390. 1854-1894

Nowe wydanie herbarza Tadeusza Gaila uwzględnia barwny wizerunek herbu własnego (1600) rodziny KARWATSKI - KARWACKI przyjętego przez linię Karwackich z Karwacza osiadłą na Warmii i w Prusach (zdjęcia komórką w Ksiegarni Hetmańskiej):




xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

JASTRZĘBIEC a nie ŁABĘDŹ ? Kto ma racje ?

ZASKAKUJĄCA HIPOTEZA !!!! Kto ma rację ?[/b]
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( email do znanego badacza szlachty mazowieckiej Pana Adama P.)

Witam Pana, Od kilku lat param się - w sensie genealogicznego rzemiosła " - partactwem" nt. "600 lat Karwackich i pokrewnych im rodzin "(http://www.karwacki.org). Z przyjemnością sięgam także do Pana opracowań szlachty mazowieckiej. W Ciechanowskim znajduje oczywiście Karwackich z Karwacza, mam jednak wątpliwości odnośnie przypisanego im herbu Jastrzębiec. Zapis ten pochodzi od Anny Karwackiej matki Pawła Karskiego kanonika poznańskiego i gnieźnienskiego ( w wykazach tych przypisano jej h. Jastrzębiec). We wszystkich innych żródłach (herbarze) mówi się o herbie Łabędź (stąd konotacje do Duninów) lub własny herb Karwacki dla gałęzi warminsko-pruskiej. Rzadko wspomina się o h.Radwan ( młode XIX w dowiązanie na Wołyniu) lub Leliwa ( powiązane chyba z Pileckimi - Korycinskimi na Jurze: Pilica-Smoleń). Ostatnio przypadkiem w Metryce Mazowieckiej trafiłem na protoplastów Karwackich z Karwacza, Nelaskarii (jakiemu polskiemu to imię odpowiada ?) de Carwacz i Margareta (z domu de Wegrzynowo) de Carwacz) z lat 1430.... Z wielkim uznaniem dla Pana dorobku Andrzej Karwacki – Kraków

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Bardzo mi milo. Nie należy mieć wątpliwości. Nikt im tego herbu nie przypisał. Oni po prostu należeli do rodu Jastrzębców. Nawet w księgach sądowych ciechanowskich i przasnyskich z XVI i XVII w. pisali się z Jastrzebcem.


" 1644, przasnyskie ziemskie wieczyste, sygn.9, k.088, tranductu Sątrzaska - oblata z ksiąg makowskich z 1643 r.; #Maciej Jastrzębiec-Karwacki, syn +Stanisława, dziedzic na Sątrzasce zastawia Marcinowi Chodkowskiemu, synowi +Jakuba de Chodkowo Wielkie 1,5 włóki w Sątrzasce opuszczonej przez jego poddanego, położonej przy granicy biernackiej między gruntami uprawianymi przez pracowitego Macieja Królika poddanego Jakuba Podoskiego starosty ciechanowskiego a gruntem Krępskiego na 3 lata za 300 złp.Satrzaska jest obok Karwacza. To jednen z najstarszych majatkow Karwackich."

(......). Nie przypisano (Jastrzębca), tylko kanonik przy swoim wywodzie szlachectwa z 4 herbow tak podał. Zresztą zgodnie z prawdą. Herbarze nie są żrodlem. Akta sądowe i instalacje kanonikow jak najbardziej. Nie mówi się, tylko nawet władawano tego Labędzia, na poczatku lat 90-tych do herbu gminy Przasnysz. Obecnie nie za bardzo wiadomo jak pozbyć się tego fantu... Rozmawialem na ten temat z wladzami gminy. Calość wynika z pomyłki. Herbu Labędz są Dunin-KARWICCY z Karwic w powiecie opoczynskim. (vide Boniecki)" ????????? (patrz niżej).
A.A.P.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Witam Pana, Ogromnie wdzięczny Panu jestem za gruntowną replikę. Tak jak powiedziałem amatorsko uprawiam "partactwo genealogiczne", świadomie w intencji poznania i spopularyzowania przeszłości rodzin noszących "nazwisko Karwacki i pokrewne", w ujęciu chronologicznym. Jest to liczna - 4100 w Polsce i ponad 1000 w świecie - populacja o bogatej przeszłości, a jej poznawanie jest frapujące.

Jestem daleki od masowego "autonobilitowania" Karwackich, ale fascynuje mnie rozwój ich jako społeczności jednak historycznej. Bardzo poważnie przeanalizuję Pana uwagi ! Niestety z Krakowa mam ograniczone możliwości dostępu do archiwów mazowieckich (korzystam z parafialnych u mormonów). Mam kilkusetletnie krakowskie korzenie od przełomu XVII/XVIII wieku, stąd też nurtuje mnie głównie odszukanie ich pierwotnego gniazda w Małopolsce ( w XVIII wieku było ich już kilka). Byłbym wdzięczny ja jakieś kolejne napotykane przez Pana ślady "Karwackich". Serdecznie dziękuję i pozdrawiam ndrzej Karwacki

PS.

1) Powiązania z Duninami były wskazywane w wielu źródłach niezależnie od Karwickich z Karwic.
2) Wieś Jastrzebięc była koło Przasnysza mogli z nią mieć związek 3 elektorzy Władysława IV i Jana Kazimierza piszący się z Ciechanowskiego, ale Jan z Ziemi Nurskiej, inni 3 z Ziemi Warszawskiej - też Jastrzebce ????
3) Maciej Karwacki z XVII w zapisując córkom (Eufrozyna, Ewa i Maria chyba) Karwacz, Sątrzaska.. faktycznie podaje się za Jastrzębca ...
4) Bomiecki (wcześniej Niesiecki ?) Boniecki piszą jednak Karwackich pod Łabędziem

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


do głębokiej refleksji...
KWESTIE do rozważenia :

1) Powiązania z Duninami były wskazywane w wielu źródłach niezależnie od Karwickich z Karwic.
To produkt XIX-wieczny (Heroldia Krolestwa Polskiego).
2) Wieś Jastrzebięc była koło Przasnysza mogli z nią mieć związek 3 elektorzy Władysława IV i Jana Kazimierza piszący się z Ciechanowskiego, ale Jan z Ziemi Nurskiej, inni 3 z Ziemi Warszawskiej - też Jastrzębce ????
Alez skad. Folwark Jastrzebiec jest w parafii Krzynowloga Mala. Powstal dopiero w XVIII w. w miejscu dawnej wsi drobnoszlacheckiej Lazowe-Malinowo. Jastrzebiec nigdy nie należal do Karwackich.

4) Bomiecki (wcześnie Niesiecki) Boniecki piszą jednak Karwackich pod Łabędziem
> Rodzina: Karwacki > Herb: Łabędź
Błąd Bonieckiego w oparciu właśnie o Heroldie. W dodatku dopisal "Maciej z Jastrzebiec", a winno być Maciej Jastrzebiec-Karwacki.
Niesiecki w ogole nie podaje herbu przy Karwackich!
Pozdrawiam,
AAP

Jastrzebiec na NW od Przasnysza
Mala poprawka. Dobra Lazowe-Malinowo wykupil w polowie XVII w. starosta przasnyski Baranowski h. Jastrzebiec, przybysz z okolic Kruszwicy. To on zalozyl tu folwark Jastrzebiec, ktory po jego smierci zostal sprzedany Poniatowskim herbu Junosza.
Pozdrawiam, AAP


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Natomiast OPINIA eksperta POLSKIEGO TOWARZYSTWA GENEALOGICZNEGO (PTGen z 2005 roku podawała:


Karwaccy to nazwisko kilku polskich rodzin szlacheckich przynależnych do nw. herbów:

1.Jastrzębiec - wzmiankowani w roku 1550 w gnieźnieńskim,


2. Łabędż - wzmiankowani w roku 1500 w dobrach Karwacz pod Przasnyszem. Byli także na Podolu, gdzie legitymowali się ze szlachectwa w latach 1850 - 1905. W Galicji w roku 1782 - Buski Sąd Ziemski i w Królestwie Polskim w latach 1843 i 1845. Uzywają przydomku Dunin.,

3. Radwan - wzmiankowani w roku 1847 na Wołyniu,
4. Herbu własnego - rodzina polskiego pochodzenia osiadła w Prusach, pisząc nazwisko KARWATZKI.


Karwaccy - byli dość aktywni publicznie, zwłaszcza ich przedstawiciele z Ziemi Ciechanowskiej, Warszawskiej i Podlasia. Uczestniczyli w elekcjach królewskich Wladysława IV i Jana Kazimierza. Pełnili takze urzędy ziemskie.


Jest to nazwisko polskie przymiotnikowe, typu odmiejscowego, wywodzące sie od nazwy miejscowości: Karwacz położonej w gminie przasnyskiej oraz Karwacz w gminie łukowskiej powiatu siedleckiego. Po raz pierwszy wzmiankowane w dokumentach w roku 1436. Etymologicznie wywodzi się od - korbacza (korwacza) - odnoszącego sie do nazwy cienkiej witki (rózgi ) lukrecji. Kształt owej witki, posłuzył przeniesieniu nazwy - korbacz, na okreslenie długiego cienkiego bata - zwanego takze harap. W tradycji ludowej witką taka uderzano się w drugi dzień Świat Wielkanocnych.

Do nazwy tej mozna sie odnieśc topograficznie, bowiem - był moze - teren na którym osadzono osadę (gniazdo rodowe) mógł oznaczać si - jako cecha fizjograficzna - własnielicznymi zaroślami lukrecji.


Rodziny szlacheckie rozradzajac sie, migrowały licznie w rózne regiony rozległej niegdys Rzeczypospolitej, osiadajac na nowym po latach zapominajac miejsca swego wywodu. Legitymowały się takze z róznymi herbami, bowiem pamięć o tym własciwym czasem zanikła tym bardziej, ze wiekszośc rodziny z uwagi na liczebnośc, wczesnie dośc uległa pauperyzacji i wiele linii w ogóle nie miało swiadomosci przynaleznosci rodowej i stanowej, co miało miejsce w wiekszosci polskich rodzin szlacheckich.


1. Historyczna motywacja tak licznej migracji spowodowana była przede wszystkim poszukiwaniem tzw. przestrzeni zyciowej, mosliwoscia szans na lepsze zycie, a ponad to, zdobyciem wiekszych obszarów ziemi (Kresy), która niegdys była wyznacznikiem zamoznosci i pozycji społecznej.


2. Demografia uzalezniona jest od wielu przyczyn: wojny, epidemia,świadomość, itp.
W minionych stuleciach wykładnikiem siły rodzin była dzietność, zwłaszcza potomków męskich. Stanowiło to podstawę siły roboczej i armii. Średnia zycia nie była wysoka (wspomniane wojny, zarazy, choroby, brak opieki medycznej, itp).


3. Wiele rodzin migrowało. Najbardziej znanymi kierunkami migracji było Mazowsze - trzy kolonizacje i Kresy (Wołyń i Podole), gdzie od XIV - XVIII wieku osiadło mnóstwo polskich rodzin szlacheckich, najczęściej przybyłych tam z rawskiego i Mazowsza. Ich rozdrobnienie spowodowało, ze w końcu wieku XIX stanowili biedna i liczna rzeszę szlachty tzw. zagrodowej, która nawet na Podkarpaciu utworzyła Zwiazek Szlachty Zagrodowej.
4. Zdaniem Eksperta poszukiwanie powiązan miedzy gniazdowych nie jest dobrym pomysłem chyba, że tkwi w tym pasja, ale... nie ma szans s? ich powiazanie. W przypadku tak licznej populacji i rozwarstwienia, ilość osób ujawnianych w aktach sięgała by tysięcy, co niemozliwym jest aby przeprowadzić wywód, chociazby z uwagi na czas i koszty. W tym przypadku nalezy tylko odnieśc się do własnej linii rodowej. Wszelkie informacje oboczne - mogą w części opracowane - stanowią jedynie dodatek informacyjny. To samo dotyczy gniazd emigracyjnych. Moze to być dobra zabawa i gimnastyką intelektu, ale do sprawy wiele nie wniesie, poza ewentualnym poszerzeniem drzewa rodowego. Już nasi przodkowie, znając swoje powiązania rodzinne na pamięć i w wielu pokoleniach, legitymowali się czasem tylko do trzeciego pokolenia wstecz. Ta maniera zbierania do drzewa genalogicznego jak najliczniejszej grupy ludzi, jest tylko pewnym trendem, rodzajem mody, niewiele mającej wspólnego z naukowym podejściem do sprawy. Ono bowiem wymaga wiedzy specjalistycznej, kierunku i potrzeby badań, oraz niestety pieniędzy.”



xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


ADAM BONIECKI

RODZINA: KARWACKI (DOSŁOWNIE KARWACKI NIE KARWICKI)

HERB: ŁABĘDŹ

Mikołaj, syn Pawła z Karwacza, 1471 r. na uniwersytecie krakowskim. Wieś tę posiadał 1567 r. Piotr Karwacki Wdowa Piotra była 1578 r. dziedziczką wsi Brzezinko Małe, w ziemi nurskiej (Paw.). Jakób, Stanisław i Andrzej, synowie Piotra i Katarzyny Bielińskiej, córki Terencyusza z Potyczy, skarbnika czerskiego, procesują się 1583 r. z Oborskim (Zs. Gr. Czers. 51 f. 1182 i 54 f. 1173). Jan, syn Stanisława, obrany 1613 r. pełnomocnikiem przez Brzozowskiego, a brat jego Kasper, sprzedał 1631 roku część swoją na Karwaczu Chrzanowskiemu (DW. 41 f. 791 i 48 f. 507). Akta kapituły gnieźnieńskiej piszą, ze Anna Karwacka h. Jastrzębiec, była żoną Piotra Karskiego 1580 r. (Kor.). Kasper, Kazimierz, Maciej i Dominik, z ziemią ciechanowską, a Jan, z ziemią nurską; podpisali elekcyę Władysława IV-go. Kazimierz, syn Stanisława, zeznał 1631 r. zapis dożywocia z żoną, Zofią ze Świeszowa Świeszowską (DW. 51 f. 1458). Ludwik 1644 roku w ziemi warszawskiej (DW. 50 f. 428). Dominik, Kasper Kazimierz i Maciej z Jastrzębiec, z ziemi ciechanowskiej i Kasper, z ziemi warszawskiej, elektorowie Jana Kazimierza. Macieja i Zuzanny z Wachnowskich, córce Eufrozynie, w zakonie Franciszkanek w Bydgoszczy Elżbiecie, wyznaczył król 1666 r. opiekunem Korowickiego, jej ciotecznego brata (Sig. Ręk. Os. 139 f. 85). Andrzej podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Józef, subdelegat grodzki chęciński 1760 r. (DW. 83 f. 590). Ignacy Franciszek i Franciszek Antoni, synowie Antoniego, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie; w pierwszej połowie XIX-go wieku. Jerzy, z Anny Dołżańskiej, pozostawił syna Stefana, żonatego 1-o v. z Maryanną Bilińską, z której syn Grzegorz, 2-o v. z Magdaleną Seliczanką, z której syn Eliasz. Obaj synowie Stefana wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r. w grodzie trembowelskim (Prot. 301. f. 34). W ziemstwie zaś buskiem, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. Tomasz i Maciej, synowie Marcina i Anastazyi Wiśniowskiej, wnukowie Kazimierza i Maryanny Ilnickiej. Andrzej, Michał, Jan i Wawrzyniec, synowie Mikołaja, wnuki Hiacentego; Józef z synem Janem, Antoni i Erazm, synowie Michała, wnuki Antoniego a wszyscy prawnuki Eliasza, legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1850 r., a Antoni, Jan, Piotr, Karol, Wojciech i Marcin, synowie Jana, wnuki Mikołaja, w latach 1866-1883; Kazimierz, Michał i Jan, synowie Józefa; wnuki Michała, 1866 roku; Józef, Franciszek Ksawery i Wojciech, synowie Erazma, wnuki Michała i Marek, Kazimierz i Jan, synowie Antoniego, wnuki Michała, 1869 roku.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

NIESIECKI nie mówi nic o herbie Karwackich:

Karwacki (t. 5 s. 50)
Karwacki, w ziemi Ciechanowskiej. Kasper i Kazimierz, Maciej i Dominik: Jan zaś Karwacki w ziemi Nurskiej, podpisali elekcją Władysława IV. Króla Polskiego.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Dr Miniakowski mówi o Karwackich herbu Łabędz:

MJMiniakowski: Ci wielcy Polacy to nasza rodzina - indeks nazwisk
Patriarchowie: nazwiska pojawiające się niniejszej bazie z ich pierwszymi nosicielami

Piotr Karwacki z Karwacza h. Łabędź
9.519.9(Piotr Karwacki)(Piotr z Karwacza)(Piotr Łabędź) Urodzony orientacyjnie w roku 1520 &middot; Zmarł orientacyjnie w roku 1570 &middot;Wiek: orientacyjnie 50 lat
śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

xxxxx

żona (ślub: ): Katarzyna Bieliński z Potyczy h. Junosza (1.869.52) ca 1530-ca 1580 , (Rodzice : Ziemak Terencjusz Bieliński z Potyczy h. Junosza (1.869.43), skarbnik [maz] Czersk ca 1510-ca 1560 & Małgorzata Kinicki z Kinik h. Prawdzic (10.139.20) ca 1500-ca 1550) ,

dzieci:
o Jakub KARWACKI (9.519.6) ca 1550-ca 1600
o Stanisław KARWACKI (9.519.7) ca 1550-ca 1600
Andrzej KARWACKI (9.519.8) ca 1550-ca 1600
Uwagi&middot;Bon. 1.869.53Bon. 9.519.9
Szukanie pokrewieństwa&middot; Potomkowie - DrzewoNajkrótsza linia z: M. Rej, J. Kochanowski, J.A. Morsztyn, I. Krasicki, Z. Krasiński, A. Fredro, C.K. Norwid, I. Czartoryska, A. Wielopolski, A. Boniecki, &laquo;Bór&raquo;, &laquo;Hubal&raquo;, kard. Sapieha, MJM

Anna Karwacki/KARWACKA z Karwacza h. Łabędź 9.519.16(Anna Karwacki)(Anna z Karwacza)(Anna Łabędź) Urodzona orientacyjnie w roku 1560 &middot;Zmarła orientacyjnie w roku 1610 &middot; Wiek: orientacyjnie 50 lat śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Mąż (ślub: ): Piotr Karski z Rempina lub Osieka h. Jastrzębiec (9.503.94), podstarości [plo] Płock ca 1550-ca 1600 , (Rodzice : Feliks Karski z Rempina h. Jastrzębiec (9.503.71) ca 1530-ca 1600 & ? ? ) ,
dzieci: Paweł KARSKI (9.503.115) psb wybitny , kanonik [kal] Gniezno (1628) , kanonik [poz] Poznań (1625) 1590-1645

Szukanie pokrewieństwa; Potomkowie - DrzewoNajkrótsza linia z: M. Rej, J. Kochanowski, J.A. Morsztyn, I. Krasicki, Z. Krasiński, A. Fredro, C.K. Norwid, I. Czartoryska, A. Wielopolski, A. Boniecki, &laquo;Bór&raquo;, &laquo;Hubal&raquo;, kard. Sapieha, MJM

Zofia KARWACKA/ Karwacki 9.358.4; Urodzona orientacyjnie w roku 1730 &middot; Zmarła orientacyjnie w roku 1780 &middot;Wiek: orientacyjnie 50 lat
śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

xxxxxxxxxx

Mąż (ślub: ): Wojciech Kamiński h. Lew /z Lencz na Podolu (9.358.3) ca 1720-ca 1770 , (Rodzice : Jan Kamiński h. Lew (9.358.5) ca 1680-ca 1730 & Helena Jeziorzański (9.358.6) ca 1690-ca 1740) ,

xxxxxxx

dzieci:
**Józef KAMIŃSKI(9.358.1) ca 1750-ca 1800
** Michał KAMIŃSKI (9.358.2) ca 1750-ca 1800 & Franciszka Piotrowski (9.358.10) ca 1800-ca 1850 dzieci Michała i Franciszki/wnuki Zofii i Wojciecha
***: Stanisław Kostka Kamiński h. Lew (9.358.13) ca 1820-ca 1870 & Aleksandra Bojanowski z Bojanowa h. Junosza (9.358.14) 1794-ca 1840



xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



KARWACCY w URUSKIM i BONIECKIM .....
URUSKI SEWERYN (str 233, t. VI)

KARWACKI h. Łabedź. Wzieli nazwisko od wsi Karwacza, w ziemi ciechanowskiej. Piotr, syn Jakóba, dziedzic Karwacza 1581 r.. miał córkę Anne za Kańskim (Karskim ?) i synów: Andrzeja, Jakóba i Stanisława. Kacper i Jan synowie Stanisława, 1630 r, Dominik, Kacper-Kazimierz i Maciej z ziemia ciechanowska, a Kacper z ziemią warszawską podpisali elekcye 1648 r. Stanisław Jezuita 1675 r. syn Kazimierza i Zofii ze Swieszowskich. Józef, subdelegat grodzki chęcinski 1760 r. Andrzej podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r (Ks.Czerskie. Don. Vars. Vol. Leg.). (URUSKI SEWERYN)

Antoni z żony Eleonory Poletyłłówny miał synów: Jana, Samuela, Aleksandra I Piotra, dziedziców dóbr Tuszyn I Rydzew 1779 r. (Acta Drohickie); z nich Aleksander miał syna Antoniego, po którym z Ludwiki Dziegulskiej syn Ignacy wylegitymowany w Królestwie w 1843 roku, a Piotr pozostawił Antoniego, po którym syn Franciszek, burmistrz w m. Służewie, wylegitymowany w Królestwie 1845 r. (URUSKI SEWERYN)

TOMASZ I MACIEJ,
synowie MARCINA i ANASTAZJI WIŚNIOWSKIEJ,
wnukowie KAZIMIERZA i MARIANNY ILNICKIEJ, wylegitymowani w Galicji 1782 r. (URUSKI SEWERYN)

ANDRZEJ, JAN, MICHAŁ i WAWRZYNIEC,
synowie MIKOŁAJA (URUSKI SEWERYN)

ANTONI, ERAZM i JÓZEF (+ syn Jan)
synowie MICHAŁA (URUSKI SEWERYN)

ANTONI, JAN, KAROL, MARCIN, PIOTR i WOJCIECH
synowie JANA, (URUSKI SEWERYN)

JAN, KAZIMIERZ i MICHAŁ
synowie JÓZEFA(URUSKI SEWERYN)

JAN i KAZIMIERZ
synowie ANTONIEGO oraz(URUSKI SEWERYN)

FRANCISZEK, JÓZEF i WOJCIECH
synowie ERAZMA(URUSKI SEWERYN)

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni podolskiej 1850-1869.


KARWECKI. Leon i Grzegorz zapisani do ksiąg szlachty gub. Koweńskiej


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

B) URUSKI I BONIECKI PORÓWNANIE :

RODZINA: KARWACKI
HERB: ŁABĘDŹ
MAZOWSZE 1400 ... 1670

xxxxxxxxxxxxxxx

KARWACKI h. Łabedź. Wzieli nazwisko od wsi Karwacza, w ziemi ciechanowskiej. (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

** MIKOŁAJ, syn * PAWŁA z Karwacza, 1471 r. na uniwersytecie krakowskim. Wieś tę posiadał 1567 r.
PIOTR Karwacki

xxxxxxxxxxxxxxxxx

**** Piotr, syn *** Jakóba, dziedzic Karwacza 1581 r.. miał córkę ***** Anne za Kańskim (Karskim ?) i synów: Andrzeja, Jakóba i Stanisława. (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Wdowa (Katarzyna Bielińska) **** PIOTRA była 1578 r. dziedziczką wsi Brzezinko Małe, w ziemi nurskiej (Paw.).

***** ANNA KARWACKA h. Jastrzębiec, była żoną Piotra Karskiego 1580 r. (Kor.). (Akta kapituły gnieźnieńskiej piszą, że ..)
***** JAKÓB, ***** STANISŁAW i ***** ANDRZEJ, synowie Piotra i Katarzyny Bielińskiej, córki Terencyusza z Potyczy, skarbnika czerskiego, procesują się 1583 r. z Oborskim (Zs. Gr. Czers. 51 f. 1182 i 54 f. 1173).
****** JAN, syn Stanisława, obrany 1613 r. pełnomocnikiem przez Brzozowskiego, a brat jego
****** KASPER, sprzedał 1631 roku część swoją na Karwaczu Chrzanowskiemu (DW. 41 f. 791 i 48 f. 507). ****** KASPER,
****** KAZIMIERZ,
****** MACIEJ i
****** DOMINIK, z ziemią ciechanowską, a
****** JAN, z ziemią nurską; podpisali elekcyę Władysława IV-go.

xxxxxxxxxxxx

****** Kacper i ****** Jan synowie Stanisława, 1630 r, ****** Dominik, ****** Kacper-Kazimierz i ****** Maciej z ziemia ciechanowska, a ****** Kacper z ziemią warszawską podpisali elekcye 1648 r. (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxx

****** KAZIMIERZ, syn Stanisława, zeznał 1631 r. zapis dożywocia z żoną, Zofią ze Świeszowa Świeszowską (DW. 51 f. 1458).
******* Stanisław Jezuita 1675 r. syn Kazimierza i Zofii ze Swieszowskich. (URUSKI SEWERYN)

Józef, subdelegat grodzki chęcinski 1760 r. (URUSKI SEWERYN)

****** LUDWIK 1644 roku w ziemi warszawskiej (DW. 50 f. 428).
****** DOMINIK,
****** KASPER Kazimierz i
****** MACIEJ z Jastrzębiec, z ziemi ciechanowskiej i
****** KASPER z ziemi warszawskiej, elektorowie Jana Kazimierza.

****** MACIEJ i Zuzanny z Wachnowskich, córce ******* Eufrozynie, w zakonie Franciszkanek w Bydgoszczy Elżbiecie, wyznaczył król 1666 r. opiekunem Korowickiego, jej ciotecznego brata (Sig. Ręk. Os. 139 f. 85).


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

LITWA 1730 -
ANDRZEJ podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r.
Andrzej podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r (Ks.Czerskie. Don. Vars. Vol. Leg.). (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

SANDOMIERSKIE 1730 -
JÓZEF, subdelegat grodzki chęciński 1760 r. (DW. 83 f. 590).

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

KRÓLESTWO 1730 - 18....

*ANTONII/ Antoni z żony Eleonory Poletyłłówny miał
synów:
** Jana,
** Samuela,
** Aleksandra i
** Piotra, dziedziców dóbr Tuszyn I Rydzew 1779 r. (Acta Drohickie); z nich

** Aleksander
miał syna *** Antoniego, po którym z Ludwiki Dziegulskiej
syn **** Ignacy wylegitymowany w Królestwie w 1843 roku,

** Piotr
pozostawił ***Antoniego, po którym
syn **** Franciszek, burmistrz w m. Służewie, wylegitymowany w Królestwie 1845 r. (URUSKI SEWERYN)
IGNACY Franciszek i
FRANCISZEK Antoni, synowie ANTONIEGO, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie; w pierwszej połowie XIX-go wieku.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

TREMBOWLA 1730 ...- 1782 (po I zaborze austriackim)
JERZY, z Anny Dołżańskiej, pozostawił syna
STEFANA, żonatego 1-o v. z Maryanną Bilińską, z której
syn GRZEGORZ, 2-o v. z Magdaleną Seliczanką, z której
syn ELIASZ. Obaj synowie Stefana wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r. w grodzie trembowelskim (Prot. 301. f. 34).


BUSKIE 1700 - 1782
W ziemstwie zaś buskiem, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. TOMASZ i
MACIEJ, synowie MARCINA i Anastazyi Wiśniowskiej, wnukowie KAZIMIERZA i Maryanny Ilnickiej.

TOMASZ I MACIEJ,
synowie MARCINA i ANASTAZJI WIŚNIOWSKIEJ,
wnukowie KAZIMIERZA i MARIANNY ILNICKIEJ, wylegitymowani w Galicji 1782 r. (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

GUBERNIA PODOLSKA (zabór rosyjski)
1760 – 1866 ... 1880

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ANDRZEJ,
MICHAŁ,
JAN I (synowie ANTONI Antoni, JAN Jan, PIOTR Piotr, KAROL Karol, WOJCIECH Wojciech i MARCIN Marcin, synowie JANA, wnuki MIKOŁAJA, w latach 1866-1883;)
WAWRZYNIEC,
ANDRZEJ, JAN, MICHAŁ i WAWRZYNIEC,
synowie MIKOŁAJA (URUSKI SEWERYN)
synowie MIKOŁAJA,
wnuki HIACENTEGO;
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni podolskiej 1850-1869 (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

****JÓZEF z synem
***** JANEM,
**** ANTONI i
**** ERAZM,
**** ANTONI, **** ERAZM i **** JÓZEF z synem ***** Janem
synowie *** MICHAŁA(URUSKI SEWERYN)
synowie *** MICHAŁA, . MICHAŁ miał Józefa, Antoniego i Jana oraz Erazma
wnuki ** ANTONIEGO a wszyscy
prawnuki * ELIASZA, legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1850 r.,

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

**** ANTONI Antoni,
**** JAN Jan,
**** PIOTR Piotr,
**** KAROL Karol,
**** WOJCIECH Wojciech i
**** MARCIN Marcin,
**** ANTONI, **** JAN, **** KAROL, **** MARCIN, **** PIOTR i **** WOJCIECH
synowie JANA, (URUSKI SEWERYN)
synowie *** JANA,
wnuki ** MIKOŁAJA, w latach 1866-1883;

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

**** KAZIMIERZ/ Kazimierz,
**** MICHAŁ/ichał i
**** JAN Jan,
**** JAN, **** KAZIMIERZ i **** MICHAŁ
synowie JÓZEFA(URUSKI SEWERYN)
synowie *** JÓZEFA;
wnuki ** MICHAŁA, 1866 roku;

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

**** JÓZEF,
**** FRANCISZEK KSAWERY i
**** WOJCIECH,
**** FRANCISZEK, **** JÓZEF i **** WOJCIECH
synowie ***ERAZMA(URUSKI SEWERYN)
synowie *** ERAZMA,
wnuki ** MICHAŁA i

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

**** MAREK,
**** KAZIMIERZ i
**** JAN,
**** JAN i **** KAZIMIERZ
synowie *** ANTONIEGO oraz(URUSKI SEWERYN)
synowie *** ANTONIEGO,
wnuki *** Michała, 1869 roku. (MICHAŁ miał Józefa, Antoniego i Erazma)


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Gubernia podolska – gubernia Imperium Rosyjskiego w latach 1793-1917. Położona na południowo-wschodnim krańcu imperium, graniczącym z Galicją i Bukowiną i miała obszar ok. 42 000 km&sup2;.
Centrum admninistracyjnym był Kamieniec Podolski.
&middot; bałcki,
&middot; bracławski,
&middot; hajsyński,
&middot; jampolski,
&middot; kamieniecki,
&middot; latyczowski,
&middot; lityński,
&middot; mohylowski,
&middot; olhopolski,
&middot; płoskirowski lub proskurowski,
&middot; uszycki lub nowouszycki,
&middot; winnicki

W 1897 skład narodowościowy guberni przedstawiał się następująco: liczyła ogółem 2 984,6 tys. ludności, z czego 2 240,3 tys. (75,1%) stanowili Rusini, 261,1 tys. (8,8%) Polacy, 368,7 tys. (12,3%) Żydzi, Rosjan było jedynie 2,6%, a innych narodowości - 1,2%.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx




KARWACCY w Herbarzach Niesieckiego, Bonieckiego i S.Uruskiego (t. VI. Str. 233)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(ZIEMIA PRZASNYSKA)

** MIKOŁAJ, syn * PAWŁA z Karwacza, 1471 r. na uniwersytecie krakowskim. Wieś tę posiadał 1567 r. **** PIOTR Karwacki (BONIECKI) syn *** JAKÓBA (Uruski) (Boniecki)
Wdowa (Katarzyna Bielińska) **** PIOTRA była 1578 r. dziedziczką wsi Brzezinko Małe, w ziemi nurskiej (Paw.) (Boniecki).
***** ANNA KARWACKA h. Jastrzębiec, była żoną Piotra Karskiego 1580 r. (Kor.). (Akta kapituły gnieźnieńskiej piszą, że ..) (Boniecki)
***** JAKÓB, ***** STANISŁAW i ***** ANDRZEJ ( na Podolu ?), synowie Piotra i Katarzyny Bielińskiej, córki Terencyusza z Potyczy, skarbnika czerskiego, procesują się 1583 r. z Oborskim (Zs. Gr. Czers. 51 f. 1182 i 54 f. 1173). (Boniecki)
****** JAN, syn Stanisława, obrany 1613 r. pełnomocnikiem przez Brzozowskiego, a brat jego (Boniecki)
****** KASPER (syn Stanisława ;Uruski), sprzedał 1631 roku część swoją na Karwaczu Chrzanowskiemu (DW. 41 f. 791 i 48 f. 507). (Boniecki)
****** KASPER, ****** KAZIMIERZ,****** MACIEJ i ****** DOMINIK, z ziemią ciechanowską, a ****** JAN, z ziemią nurską; podpisali elekcyę Władysława IV-go. (Boniecki)


KARWACKI h. Łabedź (błąd Uruskiego ????). Wzieli nazwisko od wsi Karwacza, w ziemi ciechanowskiej (Uruski).
• Piotr, syn Jakóba, dziedzic Karwacza 1581 r.. miał córkę Anne za Kańskim (Karskim ?) i synów: Andrzeja, Jakóba i Stanisława (Uruski).
• Kacper i Jan synowie Stanisława, 1630 r. (Uruski)
• Dominik, Kacper-Kazimierz i Maciej z ziemia ciechanowska, a Kacper z ziemią warszawską podpisali elekcye 1648 r.(Uruski)

Karwacki, w ziemi Ciechanowskiej. Kasper Kazimierz, Maciej i Dominik: Jan zaś Karwacki w ziemi Nurskiej, podpisali elekcją Władysława IV. Króla Polskiego (Kacper Niesiecki, t.5.s. 50)


• Stanisław Jezuita 1675 r. syn Kazimierza i Zofii ze Swieszowskich. (Uruski)
• ****** KAZIMIERZ, syn Stanisława, zeznał 1631 r. zapis dożywocia z żoną, Zofią ze Świeszowa Świeszowską (DW. 51 f. 1458). (Boniecki)


****** KAZIMIERZ, syn Stanisława, zeznał 1631 r. zapis dożywocia z żoną, Zofią ze Świeszowa Świeszowską (DW. 51 f. 1458). (Boniecki)
******* Stanisław Jezuita 1675 r. syn Kazimierza i Zofii ze Swieszowskich. (URUSKI SEWERYN)


****** LUDWIK 1644 roku w ziemi warszawskiej (DW. 50 f. 428). ****** DOMINIK, ****** KASPER Kazimierz i ****** MACIEJ z Jastrzębiec, z ziemi ciechanowskiej (Boniecki) ****** KASPER z ziemi warszawskiej, elektorowie Jana Kazimierza. (Boniecki)
****** MACIEJ i Zuzanna z Wachnowskich, córce ******* Eufrozynie, w zakonie Franciszkanek w Bydgoszczy Elżbiecie, wyznaczył król 1666 r. opiekunem Korowickiego, jej ciotecznego brata (Sig. Ręk. Os. 139 f. 85). (Boniecki)


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(ZIEMIA SANDOMIERSKA)
• Józef, subdelegat grodzki chęcinski 1760 r.(Uruski)
JÓZEF, subdelegat grodzki chęciński 1760 r. (DW. 83 f. 590). (Boniecki)

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(LITWA)


ANDRZEJ podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. (Boniecki)
• Andrzej podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r (Ks.Czerskie. Don. Vars. Vol. Leg.). (URUSKI SEWERYN)

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(ZIEMIA DROHICKA)

IGNACY Franciszek i FRANCISZEK Antoni, synowie ANTONIEGO, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie; w pierwszej połowie XIX-go wieku. (Boniecki)
Antoni z żony Eleonory Poletyłłówny miał (Uruski)
• synów: Jana, Samuela, Aleksandra I Piotra, dziedziców dóbr Tuszyn I Rydzew 1779 r. (Acta Drohickie); z nich (Uruski)
• Aleksander miał syna Antoniego, po którym z Ludwiki Dziegulskiej syn Ignacy wylegitymowany w Królestwie w 1843 roku, (Uruski)
• a Piotr pozostawił Antoniego, po którym syn Franciszek, burmistrz w m. Służewie, wylegitymowany w Królestwie 1845 r. (URUSKI SEWERYN)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(ZIEMIA BUSKA)
W ziemstwie zaś buskiem, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r.
*** TOMASZ i *** MACIEJ, synowie ** MARCINA i Anastazyi Wiśniowskiej, wnukowie * KAZIMIERZA i Maryanny Ilnickiej. (Boniecki)

*** TOMASZ I MACIEJ, synowie ** MARCINA i ** ANASTAZJI WIŚNIOWSKIEJ, wnukowie * KAZIMIERZA i * MARIANNY ILNICKIEJ, wylegitymowani w Galicji 1782 r. (URUSKI SEWERYN)

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(PODOLE)

PODOLE u Bonieckiego
TREMBOWLA 1730 ...- legitymizacja 1782
*JERZY, z Anny Dołżańskiej, pozostawił syna ** STEFANA, żonatego 1-o v. z Maryanną Bilińską, z której (Boniecki)
*** syn GRZEGORZ, 2-o v. z Magdaleną Seliczanką, z której (Boniecki)
*** syn ELIASZ. Obaj synowie Stefana wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r. w grodzie trembowelskim (Prot. 301. f. 34). (Boniecki)

KAMIENIEC PODOLSKI legitymizacje 1850-1883
PODOLE u Bonieckiego:
**** ANDRZEJ, **** MICHAŁ, **** JAN I (synowie ***** ANTONI Antoni, ***** JAN Jan, ***** PIOTR Piotr, ***** KAROL Karol, ***** WOJCIECH Wojciech i **** MARCIN Marcin), synowie ****JANA, wnuki ***MIKOŁAJA, w latach 1866-1883;) **** WAWRZYNIEC, synowie *** MIKOŁAJA, wnuki ** HIACENTEGO (Boniecki);
****JÓZEF z synem ***** JANEM, **** ANTONI i **** ERAZM, synowie *** MICHAŁA, . ( MICHAŁ miał Józefa, Antoniego i Jana oraz Erazma ) wnuki ** ANTONIEGO
a wszyscy prawnuki * ELIASZA, legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1850 r., (Boniecki)
**** ANTONI Antoni, **** JAN Jan, **** PIOTR Piotr, **** KAROL Karol, **** WOJCIECH Wojciech i **** MARCIN Marcin, synowie *** JANA, wnuki ** MIKOŁAJA, legitymowani w latach 1866-1883; (Boniecki)

**** KAZIMIERZ/ Kazimierz, **** MICHAŁ/ichał i **** JAN Jan, synowie *** JÓZEFA; wnuki ** MICHAŁA, legitymowani 1866 roku; (Boniecki)
**** JÓZEF,**** FRANCISZEK KSAWERY i **** WOJCIECH, synowie *** ERAZMA, wnuki ** MICHAŁA i (Boniecki)
**** MAREK, **** KAZIMIERZ i **** JAN, synowie *** ANTONIEGO, wnuki *** Michała, legitymowani w 1869 roku. MICHAŁ miał Józefa, Antoniego i Erazma (Boniecki)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
PODOLE u Uruskiego:

**ANDRZEJ, ** JAN, ** MICHAŁ i **WAWRZYNIEC,
synowie * MIKOŁAJA (URUSKI SEWERYN)

** ANTONI, ** ERAZM i ** JÓZEF (z synem *** Janem)
synowie * MICHAŁA(URUSKI SEWERYN)

** ANTONI, ** JAN, **KAROL, ** MARCIN, **PIOTR i ** WOJCIECH
synowie * JANA, (URUSKI SEWERYN)

***JAN, *** KAZIMIERZ i ***MICHAŁ
synowie ** JÓZEFA(URUSKI SEWERYN)

*** JAN i *** KAZIMIERZ
synowie ** ANTONIEGO oraz(URUSKI SEWERYN)

*** FRANCISZEK, *** JÓZEF i *** WOJCIECH
synowie ** ERAZMA(URUSKI SEWERYN)

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni podolskiej 1850-1869 (Uruski).

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

KARWECKI. Leon i Grzegorz zapisani do ksiąg szlachty gub. Koweńskiej
Приєднані файли
herb Karwacki vel  Karwatski.png
herb Karwacki vel Karwatski.png (15.08 Кб) Переглянуто 31345 разів
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Герб Labedz

Повідомлення akarw » 29 серпня 2014, 10:06

Герб Labedz
Приєднані файли
herb Labędż.png
herb Labędż.png (1.3 Кб) Переглянуто 31345 разів
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Герб Leliwa

Повідомлення akarw » 29 серпня 2014, 10:08

Герб Leliwa
Приєднані файли
herb Leliwa.png
herb Leliwa.png (1.3 Кб) Переглянуто 33522 разів
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Re: Карвацький / Герб Radwan

Повідомлення akarw » 29 серпня 2014, 10:10

Герб Radwan
Приєднані файли
herb Radwan.png
herb Radwan.png (575 байт) Переглянуто 33522 разів
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Стара знати слот Поліссі і Волинь

Повідомлення akarw » 12 вересня 2014, 13:31

Стара знати слот Поліссі і Волинь

Stare szlacheckie gniazda poleskie i wołyńskie

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

1650 Gniazdo OWR / Owruckie (mozyrskie czy kijowskie)?

2 września 1664 Nob. KARWACKI podst. (-starosta, - stoli ?) w pow.. Owruckim w umowie z Duminskim:

„... dnia 30 lipca w Owr. od Wasyla Martynowicza Krupskiego Tymosiejowi Dawidowiczowi Вишнskiemn na sianozec i pola w Buzankach z oznaczeniem granic;
.. wilejów przywilej w ekstrakcie za teraz nam szczęśliwie panującego króla pol. Wydanym, a roku 1630 dnia 29 pazdz. W gr Owr. Przed Ur. Stanisławem Horskim Kaszt. Kijow. S-tta Owr różnych praw i dokumentów UUr Dumińskim na te ziemie służących w jeden ekstrakt zebranych oblata; roku 1594 dnia 30 lipca w Owr. od Wasyla Martynowicza Krupskiego Tymosjejowi Dawidowiczowi Dunińskiemu na sianożęć i pola w Buzankach z oznaczeniem granic; zapis roku 1664 dnia 2 września od Ur. Dumìnskich na Ur. Karwackim Podst. „

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

1773 Gniazdo WITEBSKIE Dryssa WOŁYNCE

WOŁYNCE / par. Zabiał / dekanat Dryssa-Siebiez/ pow. Dryssa
18 oct 1773 ks. Wincenty Grodzicki udzielił sakr. mał / zawarto slub pomiędzy

1740-1750 MIKOŁAJEM KARWACKIM a TEOFILA WOŁOTKOWICZÓWNA / Wołodkowicz;

w obecności świadkówe 1700-1720 LEON KARWACKI i MARIANNA WOŁOTKIOWICZOWA / Wołodkowicz

1750 PŁOSKÓW GNIAZDO MAZOWSZE/Podlasie/Parafia Sarnaki/Płosków
1750 LEON i ROZALIA KARWACCY: rodzice Andrzeja ( i Kazimierza) , dziadkowie Pawła i Katarzyny: Zgon 1850/ poz. 14/str 115/ 6 kwietnia 1850 o 9 rano stawił się KAZIMIERZ KARWACKI l. 40 ??? i PAWEŁ KARWACKI l. 27 obydwaj włościanie gospodarze rolni w Płoskowie zamieszkali i oświadczyli nam, że zmarł ANDRZEJ KARWACKI włościanin gospodarz, lat 50 syn LEONA i ROZALI KARWACKICH zmarłych, zostawił żonę Annę i dzieci Pawła i Katarzynę.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

1800 GNIAZDO PINSKIE / OLESKIE/ Łachwe-MOZYSZ
(30 km na N od Owr / Owrucz)
LACHWE 50 km na NEE od Pinska, 30 km na NNE od Stolina

KONTROLNA NOTATKA z 27 kwietnia 1834 roku w Minskiej guberni Mozyrskij Powiat wdowy szlachcianki przyjmującej odnodworcowe zwanie
KONSTANCJI Michała córka KORWACKAJA zamieszkujacej na czynszowych ziemiach o nazwie ŁACHWE (Łachwa, Mozyrz) hrabiny Wirtemberskiej w składzie męskich i żeńskich dusz.
KAZIMIERZ KARWACKI 1770 ?
KONSTANCJA KARWACKA 1770 ?
JEJ SYNOWIE:
1) HIERONIM Kazimierza syn Korwackij – 18 lat (ur 1816)
2) JAN – 14 lat (ur 1820)
3) NORBERT – 9 lat (ur 1825)
JEJ CÓRKI:
1) JÓZEFA – 13 lat ( ur 1821)
2) ALEKSANDRA 3 lata (ur 1831)
3) Imie nieczytelne

Jest także w oryginale wyżej wspomnianej KONSTANCJI Michjłowny KORWACKOJ do komisji rewizyjnej mozyrskiego ujezda, gdzie ona pisze o tym, że rod Korwackich stary szlachecki ród. Tam tez wystepują wypiski z Kościoła po polsku). Z zyczeniami powodzenia. Litwin

.
Spis szlachty zamieszkałej w m. Wilnie w różnych latach XIX wieku.
Informacja z metryk koscielnych.

(zródło: Czesław Malewski, rekopis „Rody szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Wilno i powiat wilenski”) WILNO 25 STYCZNIA 2009 R

Karwacki, Wilno 1837 r.
Karwecki, Wilno 1828 – 1835 r.
Korwecki, Wilno 1828 – 1873 r.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Пинская шляхта
Список шляхты Полесья (Spis Szlachty Polesia)
Создано: 12 Октябрь 2012  Просмотров: 3777
Spis Szlachty Polesia
Jan Ciechanowicz, Rzeszów

(nie ma Karwackich ????)
KARWECKI herbu Gozdawa.

RAMSZA herbu Orla, Gozdawa.
Herbem Gozdawa posługiwali się również rodziny o nazwisku Rymsza, Romsza, Ramsza, Ramsza- Karweccy i Karweccy. Tym herbem posługiwała się rodzina ...

<http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=41&cad=rja&uact=8&ved=0CB4QFjAAOCg&url=http%3A%2F%2Fwww.usability-onair.com%2Fwp-content%2Fuploads%2F2008%2F10%2Fnajpopularniejsze-nazwiska-polskie.pdf&ei=NVvzU9WGDKnU4QSKwYDQAQ&usg=AFQjCNGeihhTSRs9Gt1ySxOpZXl5RjYB-A>
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Александр Иванов Карвацкий ; w 1850 r pod Kijowem

Повідомлення akarw » 12 вересня 2014, 13:33

1820 ALEKSANDER syn Jana KARWACKI / Александр Иванов Карвацкий ; w 1850 roku pod Kijowem

Метрические записи о родившихся и венчавшихся церкви Рождества Богородицы села Карапиши за 1850 год / 60 km na S od Kijowa, na SE od Bialej Cerkwi na Czerekasy / К приходу причислена деревня Александровка 2 km na N od Karapisza

Духовные / duchowni : 1. Михаил Феодоров Грушецкий, священник / ks. Michał syn Fedora Gruszecki

Однодворцы / szalchta zabrodowa : 1. Войцеховский (2) WOJCIECHOWSKI; 2. Василь Алексеев Шустовицкий Wasyl s. Aleksego SZUSTOWICKI; 3. Александр Иванов Карвацкий / ALEKSANDER syn Jana KARWACKI

Военные / wojskowi : 1. Пшеничный, отст. солдат
Каневский мещанин / mieszcanie Григорий Григориев Ярмоленко

Крестьяне / chłopi : 1. Похиленко 2. Гикал 3. Андрущенко (3) 4. Чабан (3) 5. Коцюра (2) 6. Назаренко 7. Тарасенко (2) 8. Бабиченко 9. Коваленко 10. Пархоменко (3) 11. Сосюра 12. Сытник 13. Шеметя 14. Довг(ч?)енко (2) 15. Чередниченко 16. Одарченко (3) 17. Максименко 18. Николаенко 19. Рыхва 20. Шолудько 21. Панченко (2) 22. Куделя 23. Власенко 24. Кремесова 25. Мохонько 26. Кузьменко (2) 27. Мальчик 28. Коваль (2) 29. Шкапа (2) 30. Ивченко 31. Гикаленко 32. Кулиш 33. Марушенко 34. Пулечка (2) 35. Демиденко 36. Коба 37. Водопян 38. Руденко 39.Кравченко 40. Евдюшенко 41. Яременко 42. Крутоголов 43. Троценко 44. Гарбуз 45. Дьяченко 46. Синявский 47. Мегеда 48. Осм(и)рка 49. Корниенко 50. Капшук 51. Троцко 52. Трифонец 53. Головченко 54. Котенко 55. Ярмоленко 56. Толочко 57. Хомякова

Восприемники и поручители
Духовные: 1. Александр Космин Кулаковский / KUŁAKOWSKI, священник местечка Бурт Черкасского уезда 2. Феодор Черняховский / CZERNIACHOWSKI , священник села Чаек 3. Елисей Моисеев Говядовский / GOWIADOWSKI ,пономарь 2. Иван Чернявский /CZERNIAWSKI , дьяк

Однодворцы: 1. Юлиан и Роман Онуфриев Березовские /BEREZOWSCY

Военные: 1.Ефим Кириченко,солдат
Крестьяне: 1. Лущай 2. Чаика 3. Мацаула 4. Скрипка 5. Сидоренко 6. Капелька 7. Пененко 8. Костенко 9. Щербина 10. Негупий 11. Осадчий 12. Евтушенко 13. Гура 14. Си(ю)кора 15. Лавриненко 16. Пеня 17. Пидсушний 18. Погорелый 19. Швачка 20. Вуць 21. Войтенко 22. Завертайло 23. Лопата 24. Самохвал 25. Дзима 26. Шульженко 27. Катериненко 28. Лобас 29. Приле(и)пко 30. Вигонный 31. Полешук 32. Коциренко 33. Гуцол 34. Головец 35. Опокаль 36. Шульга 37. Перепитько 38. Бурлай 39. Черченко 40. Киап(н?)ица 41. Тригубенко 42. Сагайда 43. Лихошва 44. Сорока 45. Лопатенко 46. Шевченко

Приходский священник Михаил Феодоров Грушецкий ks. GRUSZECKI
священник Иаков Иванов Слодкевич, стихарный дьячок Иван Чернявский, пономарь Елисей Говядовский
tanagra33@mail.ru
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Древній Сибірський слот в Тобольську (нова інф.)

Повідомлення akarw » 12 вересня 2014, 13:38

Древній Сибірський слот в Тобольську (нова інф.)

Древний Сибирский слот в Тобольске

PRASTARE gniazdo syberyjskie w Tobolsku (nowe inf.)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

SYBERIA (Tobolsk) 1600….
GNIAZDO TOBOLSKIE XVI / XVII w. nowe dane (aneks 129)

1600 …Карвацкий (Корвацкий) Яков, тобольский сын боярский

1600 JAKUB KARWACKI (placi podatek w 1628 roku) Карвацкий Якуб поляк - 1 января 1628 Тобольск сын боярский 12 руб. 0 Ч/р 0 Ч/о 0.
Być może był uchodzca z Polski, synem lub bliskim krewnym straconego w 1615 roku we Lwowie pułkownika JANA KARWACKIEGO, przywódcy konfederacji lisowszczykow („rkoosz karwacczyków”) lub raczek JENCEM Z WYPRAW MOSKIEWSKICH Zygmunta III.

От средневековья к новому времени: этносоциальные процессы в ...
Дмитрий Яковлевич Резун - 2005 - Liczba stron: 357- книга 14 Лл. 78 об. — 85 об. 1 января 1635 Тобольск литва 6 руб. 0 Ч/р 0 Ч/о 0 П.с. — книга 62 Лл. 159 об. — 171 об. Карвацкий Якуб поляк - 1 января 1628 Тобольск сын боярский 12 руб. 0 Ч/р 0 Ч/о 0 П.с.


W 1636 JAKUB KARWACKI polak-cudzoziemiec działa publicznie : 7 января 1636 г. два тобольских "иноземца" "казачий голова" Богдан Аршинский и "сын боярский" Якуб Корвацкий выполняли весьма специфическое поручение, которое состояло в переписывании имущества умершего в 1635 г.

7 stycznia 1636 dwaj tobolscy cudzoziemcy „ wódz kozaków „ BOGADAN ARSZYNSKI i „syn bojarski” JAKUB KARWACKI dokonali szczególnego zadania, które polegało na przpisaniu zmarłego w 1635 roku…

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

1630 JAN KARWACKI – aktywny w misjach dyplomatycznych cara (syn Jakuba, ojciec Gawryły i Dymitra ?)
1672 г. в Тобольск вернулся И. Карвацкий, который…………….

http://kalmyki.narod.ru/projects/kalmyk ... /4_1_1.htm
ГЛАВА ЧЕТВЕРТАЯ; ХАЛХАСКО-ОЙРАТСКАЯ ВОЙНА 1688 г.ДЖУНГАРСКОЕ ХАНСТВО и ЦИНСКАЯ ИМПЕРИЯ.ВОЙНА 1690—1697 гг.

Местные русские власти опасались, что Галдан сконцентрирует войска в пограничной зоне, желая вторгнуться в русские пределы и силой оружия решить вопрос о ясаке в свою пользу. Но эти опасения были неосновательны. Галдан не хотел войны с Россией. Напротив, он искал возможности договориться с русскими властями, предлагал узаконить двоеданство, т. е. право обеих сторон собирать в свою пользу ясак с бывших ойратских кыштымов, перешедших в подданство России. В декабре 1672 г. в Тобольск вернулся И. Карвацкий, который годом раньне был командирован для сопровождения на родину посла Сенге Неуруса, возвращавшегося из Москвы, а также для вручения царского жалованья хану Джунгарии. И. Карвацкий доложил, что Сенге был убит до их приезда и что жалованье, ему предназначавшееся, было передано гэгэну. «И Гаган-тайша ваше великих государей жалование принял честно». Галдан просил, чтобы ему были возвращены подданные, откочевавшие в прошлые годы от ойратских князей в пределы России. Он жаловался также на то, что сибирские власти не желают пропустить в Москву его посла Девлет Шиха, несмотря на его службу русскому царю, на оказанную им помощь Сеиткулу Аблину. «Да он же говорил: б уде де ево, Девлет Шиха, и прежних посланцов Зайсана и Чадыра к вам, великим государям, к Москве с листы и с подарки не отпустят, и впредь де вашим государевым послом, хто будет к тайше их посланы и которые приедут для торгу, быть задержанным».


Odkryte XVII/XVIII wieczne gniazdo bojarskie Karwackich na Syberii Zachodniej, w 1672 roku JAN KARWACKI w służbie dyplomatycznej dworu moskiewskiego, podejmuje w Tobolsku ambasadora Chin; w 1702 roku mieli dom w Tobolsku, a Dymitr Karwacki w 1720 roku był komisarzem sądowym dwóch dystryktów Syberii, a jego działalność została naukowo opracowana. # Ich dziadem był zapewne JAKUB KARWACKI osiadły już za Uralem w Tobolsku przed 1628 rokiem. Jak się tam znalezli, czy JAKUB był synem jeńcam/zesłańca z wojen Batorego z Moskwą, czy może synem JANA KARWACKIEGO lisowszczyka, strcaonego na rynku lwowskim w 1615 roku, Wskazywało by na to imię syna Jakuba, też JANA !!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

GAWRYŁO KARWACKI / Гаврилу Карвацкому wśród dzieci bojarskich 1693

РГАДА, Ф. 214, Оп. 1, Д. 1048
Додаточная книга денежного жалованья на 201 год (1693 год) (Тобольск) / Dodatkowa księga wypłat na rok 1693:
Л. 129. Додать великих государей денежного жалованья на 201 год
Л. 120-132. Ружникам / wojskowym
Л. 132. По выбору дворянину Федору Толбузину 4 рубли с полтиною
По Тоболску дворяном / szlachcicon tobolskim
Л. 132 об. Ивану Шулгину
Дети боярские / dzieciom bojarskim
Л. 135. Ивану Третьякову; Л. 135 об. Борису Сысоеву; Л. 136. Василью Лосеву
Григорью Кобякову, Борису Неприпасову, Матфею Черницыну, Ивану Лысаковскому, Леонтью Черницыну, Гаврилу Карвацкому (GAWRYŁU KARWACKIEMU)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

rok 1710 dwór Tobolskiego syna bojarskiego GAWRYŁY KARWACKIEGO / Двор Тобольского сына боярского 1710

1670 GAWRYŁO (syn Jana, wnuk Jakuba) KARWACKI
Гаврилы Карвацкого сказался 40 лет, жена
у него
1675 żona MARINA KARWACKA
1700 córka MARIA KARWACKA
Марина 35 лет, дети Марья 10,

U niego we dworze / у него ж дворовой:
• 80 letni baszkirskiej rasy starzec / купленной человек Матвей Максимов башкирские породы 80 лет,
• 30 letnia dziewka kałmuckiej rasy /да дворовая девка калмыцкие породы Овдотья 30 лет. У ней дети Иван.

Гаврило Карвацкой указ Великого Государя об Утайке дворов и людей под опасением смертныя казни слышал, вместо его по его велению Андрей Ефтюгин руку приложил.
Gawriło Karvatskoy dekretem Wielkiego cesarza o ochronie dworów i ludzi….pod kary śmierci…

Rok 1710 dom л.689) … сына боярского … Карвацкого, а в нем живет архиерейский сын боярский … Калинин … Той же Станкеевой улицей назад до Посниковой улицы … / dom… syna bojarskiego Karwackiego, a w nim mieszkaa bojarski syn biskupa.. KALININ ..

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

DYMITR syn Iwana / Jana KARWACKI – wśród bojarskich dzieci ; potem (1720) sędzia tobolski, dwóch dystryktów sadowych Syberii (wspólczesnie jego dorobek został naukowo opracowany)
Тропами исследователя по Сибирскому округу :: ЗАПИСНАЯ КНИЖКА №2 ИЗ ФОНДОВ РГАДА. Информация по Сибирскому округу. (Содержание на стр.1);
Rok 1689 / Księga urzędników … /Смотренная книга тобольских служилых людей. 1689 (7197) г.РГАДА, Ф. 214, Оп. 1, Д. 948
Смотренная книга тобольских служилых людей. 1689 (7197) г. РГАДА, Ф. 214, Оп. 1, Д. 948 В деле указаны год верстания, оклад, состав семьи мужского пола, службы Л. 1. Наказ Л. 2 об. Дворяне Петр Алексеев сын Толбузин Л. 3. Федор Алексеев сын Толбузин Л. 3 об. Федор Яковлев сын Шулгин Л. 4 об. Иван Михайлов сын Ушаков Л. 6. Юрьи Иванов сын Глинской Л. 6 об. Федор Родионов сын Качанов Л. 7. Василей Павлов сын Шулгин Л. 8. Борис Иванов сын Струнин Л. 9. Афонасей Михайлов сын Ушаков Л. 10. Федор Степанов сын Тутолмин Л. 11. Борис Федоров сын Черницын Л. 12 об. Яков Павлов сын Шулгин Л. 13. Андрей Володимеров сын Кляпиков Л. 14. Иван Павлов сын Шулгин Л. 14 об. Артемей ... Л. 17. Дети боярские … Л. 36. Дмитрей Иванов сын Карвацкой
Автор: elcher Написано: 14.07.2013

xxxxxxxxxxxx

Тропами исследователя по Сибирскому округу :: ЗАПИСНАЯ КНИЖКА №2 ИЗ ФОНДОВ РГАДА. Информация по Сибирскому округу. (Содержание на стр.1) РГАДА, Ф. 214, Оп. 1, Д. 1048 Л. 161. Книги имянные тоболским всяких чинов служилым людям и ружникам и оброчникам и юртовским служилым татаром з денежными оклады 7201 году Преосвященному Игнатию митрополиту сибирскому и тоболскому и ево дворовым людем Л. 161 об. Софийским соборяним 25 рублев Протопоп Констянтин Иовов 15 рублев Протодьякон Иван Анисимов 12 рублев Ключарь Иван Васильев Попом 14 рублев Гаврило Терентьев 201 году по памяти (л. 162) с митрополья велено в ево Гаврилове месте быть соборные церкви попу Петру Орьлову По 10 рублев Степан Семенов Афонасей Фомин Петр Иванов и в 201 году по памяти с митрополья дворе велено в ево месте быть в попех попу Григорью Васильеву Федор ... Л. 17. Дети боярские …… 35. Гарасим Борисов сын Черкасов Л. 36. Дмитрей Иванов сын Карвацкой Л. 36 об. Василей Федоров сын Черкашенинов Л. 37. Семен Ильин сын Пушников Автор: elcher Написано: 29.06.2013

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

w 1710 roku DYMITR KARWACKI mieszka z rodzina w : Слобода Емуртлинская. / 100 km na SSE od Tiumenia / 300 km na E od Jekaterynburga i Czelabinska ‘ 200 km na SSW od Tobolska

rok 1710: Переписная книга Тобольского уезда переписи тобольского «по выбору» дворянина В.С. Турского: Емуртлинская слобода; Николаевское село Знаменского монастыря (Часть 26: Лист 313)

(л.313) Слобода Емуртлинская.
Во дворе приказшичей приказчик Тобольский сын боярский

1672 DYMITR KARWACKI lat 38 urzednik kierujący osadą - (potem w 1720 sedzia dwóch dystryktów sybersyjskich (syn Jana, wnuk Jakuba) Дмитрий Карвацкой сказал 38 лет
жена ANNA ALEKSIEJEWNA Анна Алексеева.
Дети:
1695 FIODOR KARWACKI Федор lat 15.
1700 JAN KARWACKI Иван lat 10,
1709 MICHAŁ KARWACKI Михайло 1 rok / году.

Dworscy / Дворовые:
Андрей Камаров lat 25, жена Ирина lat 25; córki / дочь Агрофена, Назар Андреев 3 лет, девка калмыцкой породы..

Двор в нем живет поп Иван Васильев 55 лет дочь Анисья 15 лет.
Во дворе церковный дьячек Алексей Ефтефеев 25 лет живет во дворе у Саввы Микитина. А сава 50 лет жена меланья 40 руку приложил

Во дворе пономарь Максим Петров 25 жена Марина 23 дети Афанасий 4 лет.
… Иван Васильев руку приложил….
Крестьяне живут в слободе.

Во дворе пушкарь Иван Бердюгин 30 жена Параскева 35 дети Микита 8, Яков 5
Во дворе пушкарь Гаврило Снегирев 40 жена Маланья 25 дети Иван 16.
Микита 8, Карп 4. Отец Василий Семенов 70 лет мать Ирина 70 лет. Брат
Степан 23 жена Ульяна 24, братья же Петр 20 приемыш Марко 3? лет.
Во дворе церковного сторожа микиты Лышарев 60 жена Лукерья 40 дети
Трофим 16, Дорофей 10, Ульяна 14, Егор 3 лет.

Крестьяне.
Во дворе крестьянин Овдей Архипов 30 жена Авдотья 30 мать Евгения 70
брат Марко 30 племянник Федор Кирилов 10 лет.
Itd.
http://forum.vgd.ru/post/571/28524/p607501.htm#pp607

(…)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Rok 1704 ; Imienna książka tobolskiego rycerstwa i szlachty, dzieci bojarskich i podjaczych, litewskich i nowoochszczonych, wykazy konnych i pieszych kozaków…..itd wśród nich:

Synowie (1650/60 ?) Maksima Karwackiego:

1680/90 Гаврило Максимов сын Карвацкой
1680/90 Яков (Jakub ?) Максимов сын Карвацкой

Тропами исследователя по Сибирскому округу :: ЗАПИСНАЯ КНИЖКА №2 РГАДА, Ф. 214, Оп.1, Д. 1376.
Л. 201. Книги имянные тоболским ружникам и дворяном и детем боярским и подячим и литовского и новокрещенных списков и конных и пеших казаков атаманом и пешим казаком и обротником и юртовским служилым татарам с оклады и самаровским и демьянским ямским охотником к 1704 году

Imienna ksiazka tobolskiego rycerstwa i szlachty, dzieci bojarskich i podjaczych, litewskich i nowoochszczonych, wykazy konnych i pieszych kozaków…..itd

ИЗ ФОНДОВ РГАДА. Информация по Сибирскому округу. (Содержание на стр.1)
РГАДА, Ф. 214, Оп. 1, Д. 1048 Л. 161. Книги имянные тоболским всяких чинов служилым людям и ружникам и оброчникам и юртовским служилым татаром з денежными оклады 7201 году Преосвященному Игнатию митрополиту сибирскому и тоболскому и ево дворовым людем Л. 161 об. Софийским соборяним 25 рублев Протопоп Констянтин Иовов 15 рублев Протодьякон Иван Анисимов 12 рублев Ключарь Иван Васильев Попом 14 рублев Гаврило Терентьев 201 году по памяти (л. 162) с митрополья велено в ево Гаврилове месте быть соборные церкви попу Петру Орьлову По 10 рублев Степан Семенов Афонасей Фомин Петр Иванов и в 201 году по памяти с митрополья дворе велено в ево месте быть в попех попу Григорью Васильеву Федор ...

По 6 рублев
Борис Иванов сын Неприпасов
Матвей Констянтинов сын Черницын и в 201м году на береговой службе у Семискулья озера воинскими людми взят в полон
Иван Михайлов сын Лысаковской и в 201м году в слободах на береговой службе у Семискулья озера от воинских людей убит
Л. 182 об. Дмитрей Угрюмов
Леонтей Офонасьев сын Черницын
Матвей Иванов сын Дементьев
GAWRYŁO MAKSYMOWICZ KARWACKI / Гаврило Максимов сын Карвацкой
Алексей Кондратьев сын Едровской

По 5 рублев
Максим Офонасьев сын Черкасов
Иван Иевлев и в 201м году в слободах на береговой службе у Семискулья озера от воинских людей убит
JAKOW MAKSYMOWIZ KARWACKI /Яков Максимов сын Карвацкой

Дмитрей Иевлев и в 201м году по указу великих государей и по приказу ближнего столника и воеводы Андрея Федоровича Нарышкина с товарыщи прибавлено ему Дмитрею к прежнему окладу из окладу (Л. 183) деда ево Ивана Митрофанова что осталось за верстаньем отца ево Ивана 2 рубли которой был отдан Исаку Бычковскому а после Спиридону Рачковскому а после Спиридона осталось за верстаньем Алфера Сыромятникова

Князь Василей Петров сын Алачев
Князь Алексей Петров сын Алачев и в 201м году в слободах на береговой службе у Семискулья озера от воинских людей убит

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

SYBERIA (Tobolsk) 1940….

TADEUSZ s. Ludwika Karwacki; lekarz 1940-44, wyjechał 5 lat wstecz (od 2013 ?) , NAGAN 500 km na NNE od Tobolska na Syberii
Niagań Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny – Jugra Rosjakorvatsky В г.Нягань, ХМАО-Югра работал:
врач Тадеуш Людвигович Корвацкий, ок. 1940-44г.р. Лет 5 назад он уехал.Автор: ivanteika Написано: 27.08.2013

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

SYBERIA dziś 2004…


Na ogromnym obszarze Syberii, pierwsze ślady Karwackich sięgają przełomu XVI/XVII czasów wojen moskiewskich; gdy pojawiają się jako zniewoleni osadnicy w Tobolsku.
Czy ich potomkami sa obecni mieszkańcy Syberii ? Raczej nie, są póżniejszymi zesłańcami lub emigrantami z innych stron Rosji.

Odnajdujemy Karwackich w
- centralnej Syberii w NIZNYM WARTOWSKU ( Игорь Карвацкий 53 года Нижневартовск, Россия CENTRALNA SYBERIA, 700 km na NE od Tobolska
- południowej Syberii w PERMIE 300 km na NW od Jekaterynburga, 500 km od Czelabińska (СЕРГЕЙ КАРВАЦКИЙ 31 год ПЕРМЬ, Россия
Permu; Syberia centralna / swiedrłowsk Россия
- w KRASNOTURYNSKU (Владимир Карвацкий 22 года Краснотурьинск), Россия 300 km na NE od Permu ),
- w SREDNIEURALSKU ( Евгений Карвацкий 37 лет Среднеуральск, Россия,) 50 km na N od Jekaterynburga, na SE od Permu,
- w OMSKU (Александр Карвацкий 53 года Омск, Россия; Syberia; Пётр Карвацкий; 37 лет; омск, Россия na w od Nowosybirska i Kujbyszewa) 150 km przed granica z Kazachstanem, 1000 km na SE od Tobolska,
- w BERDSK ( Иван Карвацкий 31 год Бердск, Россия ) 20 km na S od Nowosybirska i UŁYBINO (Николай Карвацкий 51 год; Алесаксандр Карвацкий 8 лет Yлыбинo,) село Улыбино, Россия na S od Nowosybirska; 300 km na E za Kujbyszewem i 700 km na E za Omskiem, a więc już blisko Chin i Mongolii.

Бердск Berdsk - abonenci


Zona Antona matka Anatolija Antonowicza Karwackiego
КАРВАЦКАЯ ЗИНАИДА АНДРЕЕВНА 20.08.1934 ГОРЬКОГО
КАРВАЦКАЯ ЗИНАИДА АНДРЕЕВНА 20.08.1934 ГОРЬКОГО

Zona Mikołaja Władymirowicza Karwackiego
КАРВАЦКАЯ СВЕТЛАНА НИКИФОРОВНА 20.06.1963 ЛУННАЯ
КАРВАЦКАЯ СВЕТЛАНА НИКИФОРОВНА 20.06.1963 ЛУННАЯ
КАРВАЦКАЯ СВЕТЛАНА НИКИФОРОВНА 20.06.1963 ЛУННАЯ
КАРВАЦКАЯ СВЕТЛАНА НИКИФОРОВНА 20.06.1963 ЛУННАЯ

Zona Anatolija Antonowicza Karwackiego
КАРВАЦКАЯ ТАМАРА ИВАНОВНА 04.06.1957 ГОРЬКОГО
КАРВАЦКАЯ ТАМАРА ИВАНОВНА 04.06.1957 ГОРЬКОГО

Ojciec АНТОН КАРВАЦКИЙ
КАРВАЦКИЙ АНАТОЛИЙ АНТОНОВИЧ 22.08.1958 ГОРЬКОГО
КАРВАЦКИЙ АНАТОЛИЙ АНТОНОВИЧ 22.08.1958 ГОРЬКОГО

Ojciec ВЛАДИМИР КАРВАЦКИЙ
КАРВАЦКИЙ НИКОЛАЙ ВЛАДИМИРОВИЧ 04.03.1962 ЛУННАЯ
КАРВАЦКИЙ НИКОЛАЙ ВЛАДИМИРОВИЧ 04.03.1962 ЛУННАЯ

- w Anzero-Sudzensk (Андрей Карвацкий г. Анжеро-Судженск (Кемеровская область), Россия )80 km na E od Tomska, 120 od Nowosybirska, kilkaset od Tomska, pomiędzy Nowosybirskiem a Krasnojarskiem,

- 200 km na S od Krasnojarska w Czernogorsku (Виктор Карвацкий 27 лет г. Черногорск (Kaukazka - Хакасия Республика), Россия) 200 km na S od Krasnojarsk.
- Николай Корвацкий 52 года, г. Новокузнецк (Кемеровская область), Syberia 300 km na SE od Nowosybirska Россия

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

RESUME: # Dzięki portalowi „odnoklassniki.ru” udało się dotrzeć do ogromnej populacji Karwackich na kresach obecnie w granicach Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy, Rosji, Kazachstanu. Jest zarejestrowanych ponad 1200 osób o nazwisku KARWACKI- KARWACKA. Głównie w historycznych gniazdach Ziemi Buskiej, Ziemi Trembowelskiej, na Bukowinie, Podolu, Chmielnickim, Krymie z późniejsza migracją na Kijowszczyźne, Zaporoże, Donieck na wschodniej Ukrainie. # Pierwotne historycznie gniazda Karwackich są też na Podlasiu i Polesiu, Wołyniu białoruskim, zwłaszcza w rejonie Pińska, Baranowicz, Brześcia, Grodna, ale też przy wschodniej granicy z Rosją, na Smoleńszczyżnie. # Z tych historycznych gniazd wywodzi się późniejsza – w większości już sowiecka -migracja ekonomiczna w całym obszarze Rosji europejskiej, od Murmańska, Petersburga, Niżnego Nowogrodu, Moskwy, Kazania, po wybrzeże Morza Czarnego w krasnodarskim Nowej Rosji „# Fascynująca jest diaspora Karwackich na Syberii, zarówno południowej pod Nowosybirskiem i Tobolskiem( od przełomu XVI/XVII wieku) , Omskiem, jak i centralnej. # Równie fascynująca jest diaspora Karwackich w Kazachstanie, rodzin zesłanych tutaj przez Stalina w czasie wojny, zapewne z obszarów Ukrainy i Białorusi. # Ciekawa jest obecność Karwackich na Dalekim Wschodzie, od Chabarowska po Sachalin. Zapewne są to przypadki rezydencji wojskowych lub pogranicznych.”
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

прадед Карвацкий Николай Григорьевич Шпичинці Shpychyntsi

Повідомлення akarw » 12 вересня 2014, 13:40

Gniazdo Шпичинці Shpychyntsi / 2 km na N od Деражня, 30 km na SE od Chmielnickiego / Płoskurów

(Гос. архив Хмельницкой области (ГАХО (ДАХО)) :: Хмельницкий архив)

MIKOŁAJ GREGORJEWICZ KARWACKI (Мой (zaira isaiewa) прадед Карвацкий Николай Григорьевич

Po rozkułaczeniu wyjechał w Branskie

Brat Paweł Gregoriewicz Karwacki Брат - Павел Григорьевич Карвацкий

Siostra Adela Grigoriewna Karwacka Górcka / Аделя Григорьевна Гурцкая

общие вопросы по архиву, переписка

Здравствуйте, уважаемые форумчане! Мой прадед Карвацкий Николай Григорьевич родился в с. Малые Шпиценцы (или Шпиченцы?) Деражнянского района Каменец-Подольской области (ныне Хмельницкая обл.). Там же окончил 2 класса школы. Брат - Павел Григорьевич Карвацкий Сестра - Аделя Григорьевна Гурцкая Когда семью раскулачили - уехал в Брянскую область. Буду рада любой информации! :)
Автор: zaira_isaeva Написано: 12.07.2014
akarw
 
Повідомлення: 19
З нами з: 22 серпня 2014, 11:23

Далі

Повернутись в Родоводи

Хто зараз онлайн

Зараз переглядають цей форум: Немає зареєстрованих користувачів і 1 гість

cron